W 1890 roku Przytułek Położniczy numer dwa – przez niemal dekadę prowadzony wyłącznie przez kobiety – zyskuje nowego doktora. Zarządzająca szpitalem Anna Dobrska dzięki długim staraniom sprowadza młodego, acz już wybitnego pediatrę, Józefa Jaworskiego, naukowca z samego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Szybko się okazuje, że lekarz musiał uciekać z Krakowa w tajemniczych okolicznościach i tylko dlatego zgodził się podjąć pracę w warszawskim przytulisku dla ubogich kobiet. Nie wiadomo, jak znaczące konsekwencje dla przytułku może mieć jego przeszłość.

Akuszerka Karolcia po latach starań zachodzi w ciążę i niespodziewanie sama staje się pacjentką przytułku, w dodatku poród odbiera jej najlepsza przyjaciółka Zosia.

Nad małym kobiecym szpitalikiem gromadzą się jednak czarne chmury. Główny inspektor szpitali cywilnych nadal zamierza go zniszczyć, a jego najnowszym sprzymierzeńcem zostaje doktor Konitz, szef konkurencyjnego Przytułku Położniczego numer pięć. Ambitny młody lekarz ma szalony plan i nie waha się wykorzystać pacjentek w walce o dominację.

Nie zdaje sobie jednak sprawy, z kim tak naprawdę zadarł.