Landart Festiwal pełni w głównej mierze rolę stricto edukacyjną i promocyjną, akcentując w wyrazisty sposób więź łączącą sztukę z przyrodą. II edycja Festiwalu, która odbędzie się w terminie od 1 do 11 sierpnia na Roztoczu, w Zwierzyńcu i Józefowie ma na celu odzwierciedlenie zmieniającego się sposobu postrzegania przyrody, pokazując nową jakość kontaktu człowieka i natury, w którym sztuka nie konkuruje z przyrodą, ale podkreśla jej właściwości i pierwotne piękno. Artystyczne interwencje mają pokazać region Roztocza jako miejsce przyjazne wartościom ekologicznym, ludziom i sztuce.

Podczas pierwszej edycji Festiwalu w 2011 roku, artyści z Polski, Ukrainy i Białorusi zrealizowali prace w Kazimierzu nad Wisłą, Wąwolnicy i na granicy polsko-ukraińskiej. Dokumentacja fotograficzna z transgranicznego projektu pojawiła się na wielu międzynarodowych portalach internetowych. Jedno ze zdjęć zostało wyróżnione wśród paru tysięcy propozycji i zostało zdjęciem dnia na World Press Photo.

W 2012 roku miejscem realizacji II edycji festiwalu jest jeden z najbardziej atrakcyjnych regionów lubelszczyzny – Roztocze. Region ten został wybrany ze względu na walory turystyczne, ciekawe ukształtowanie krajobrazu oraz duże możliwości w adaptacji przestrzeni na projekty artystyczne.

W drodze konkursu wybrano 6 projektów, które będą realizowane od 1 do 11 sierpnia 2012 roku w Józefowie i Zwierzyńcu. Wernisaż odbędzie się 11 sierpnia o godz. 16.00 w Zwierzyńcu i o godz. 18.00 w Józefowie. Zaproszeni artyści prezentują różne pokolenia, dorobek artystyczny oraz różne spojrzenie na kontekst natura-sztuka. Podczas Lubelskiego Festiwalu Land Art odbędą się również wydarzenia towarzyszące: wystawy i projekcje.

Mikael Hansen (Dania) – projekt Blind Spots
Jan Gryka – instalacja na wodzie To nie są nenufary
Jadwiga Valkov i Michał Kuszyk – instalacji Brunatne megality
Justyna Kościańczuk, Małgorzata Malik – Znienacka
Jarosław Koziara – instalacja Drzewo
Marcin Jabłoński – projekt Strumień

Projekty, które zostaną zaprezentowane podczas festiwalu:

Swobodny przepływ – Jarosław Koziara

Praca powstała na granicy polsko-ukraińskiej w okolicach miejscowości Horodyszcze (Polska) i Uhrynów (Ukraina). Dwie kilkusetmetrowe formy w kształcie ryb wyorane traktorem i obsiane nasionami facelii w połowie po stronie polskiej, a w połowie po stronie ukraińskiej symbolicznie przekroczą granicę. Podczas realizacji przedsięwzięcia powstał film dokumentujący tworzenie dzieła, który jest integralną częścią pracy.

Słoneczna klepsydra – Mirosław Vajda

Praca powstała w okolicach przeprawy promowej w Janowcu nad Wisłą. Do wbitego pionowo masztu przymocowane zostały metalowe linki opuszczone w różnych kierunkach (przypominające lirę). Na nich zawieszono okrągłe lustra, które odbijając promienie słoneczne, tworzą swego rodzaju rytmiczne pulsacje na wapiennych skałach. Założeniem artysty jest stworzenie dzieła, które będzie odzwierciedlać balansowanie na pograniczu natury i sztuki.

Amonit – Jarosław Koziara

Sylwetka prehistorycznego amonita będzie wykonana z kilkunastu ton wapiennego kruszywa, usypana na terenie kamieniołomów w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą. Dosłownie i symbolicznie będzie odnosić się do miejsca i tworzywa z którego jest wykonana – skorupiaków z niegdysiejszego dna morskiego. Istotą tego działania artystycznego jest odwieczna i nieustająca przemiana materii.

Martwe punkty – Mikael Hansen

Mikael Hansen hołduje opinii, że nieświadome obserwacje oka są ważniejsze dla naszego widzenia rzeczywistości niż świadoma rejestracja i analiza. Dlatego w wielu ze swych prac postanowił skupić się na tym, co przeoczył: pauzie, pustce, anonimowości. To stanowi istotę Martwego Punktu. Od czasu, gdy w 1985 powstał projekt Vestskoven, w którym po raz pierwszy skupiał się na tej tematyce, Mikael Hansen poruszał temat Martwych Punktów w instalacjach, rysunkach, malarstwie i fotografii, na przykład poprzez wklejenie kawałka białego papieru na środku zdjęcia przedstawiającego poszycie lasu (1993).

Gertrud Koebke Sutton

Instalacja Drzewo – Jarosław Koziara

Instalacja Drzewo składa się z dwóch elementów – wertykalnego i horyzontalnego. Elementem wertykalnym jest drewniana rzeżba w kształcie drzewa. Elementem horyzontalnym jest relief wklęsły w glebie – cień drzewa. Relief wypełniony jest czarnoziemem – torfem i obsiany nasionami facelii. Ideą tej pracy jest symboliczne ukazanie odwiecznego, zamkniętego cyklu życia i śmierci.

Instalacja To nie są nenufary – Jan Gryka

Instalacja – pierścień ze sztucznych kwiatów wokół wysepki na stawie. Sztuczne, totalnie kolorowe kwiaty będą czymś w rodzaju wabika stworzą na jakiś czas silny wizualny kontekst dla tej naturalnej roślinności. Pierścień sztucznych kwiatów będzie ramą, w której rosną drzewa, krzewy i inne rośliny. Sztuczne kwiaty będą formą przejściową, sezonową i w konsekwencji skazaną na zniszczenie. Po kilku latach barwa sztucznych kwiatów stanie się jednolita, szara, zaś kolor drzew i krzewów coraz bardziej intensywnie zielony.

Warsztaty w Wąwolnicy

Warsztaty pod okiem Jarosława Koziary odbyły się w wiosce Zgórzyńskie niedaleko Wąwolnicy w Październiku 2011 roku. Ich uczestnicy mieli okazję doświadczyć artystycznej kreacji w kontekście natury. Na początek stworzyli w ziemi wzór samolotu. Dzieło ma rozmiar około 50 metrów i może przywoływać na myśl cień samolotu lecącego na niebie. Jest ironicznym komentarzem na ludzkie dążenia człowieka do kontroli przestworzy.

Instalacja Znienacka – Justyna Kościańczuk, Małgorzata Malik, Krzysztof Bochniak

Instalacja jest przestrzenną formą złożoną z powtarzalnych modułów zbudowanych ze sznurów jutowych rozpiętych między drzewami. Tak jak nić przędna pająka, staje się ona mechaniczną pułapką pełniącą rolę sieci łownej natury. Ma uświadomić człowiekowi jego kruchość i małość wobec natury.

Brutalne Megality – Jadwiga Valkov i Michał Kuszyk

Projekt Brutalne Megality – wolnostojące rzeźby z piaskowca w formie piramid postawione w kamieniołomach, mają oddawać charakter megalitycznych konstrukcji z okresu neolitu, będących wyrazem prostych surowych budowli świątynnych lub ceremonialnych – kręgi Stonehenge. Ich realizacja nawiązuje także do pra-obrzędów, związanych z kultem świętego ognia – magii kultywowanej przez pogańskie ludy Słowian jako odganianie złych demonów.

Strumień – Marcin Jabłoński

Strumień zmienia swój bieg w zależności od pory roku i ilości płynącej w nim wody. Meandrując raz w jedną, to w drugą stronę, uzmysławia nam zmienność i nietrwałość ale też wielką siłę twórczą. Siłę która zmienia nasz sposób myślenia i postrzegania.

Architektoniczne ruiny – Artur Klinau

W otwartej, naturalnej przestrzeni Kazimierza Dolnego nad Wisłą umieszczone zostały różne, monumentalne formy architektoniczne – artystyczne ślady antycznych cywilizacji: kolumny, bramy, łuki wykonane ze słomy. Założeniem artysty jest polemika między tym co trwałe a tym co ulotne.

Organizatorami są Fundacja Latająca Ryba oraz Województwo Lubelskie

Landart Festiwal
Od 1 do 11 sierpnia 2012 roku
Zwierzyniec, Józefów