Teatr Wielki - Opera Narodowa zaprasza na spektakle operowe "Pasażerka" 11, 13 i 15 maja 2012.

Kilkunastominutowa owacja na stojąco, zachwyt i łzy wzruszenia publiczności towarzyszyły warszawskiej premierze tej opery. Kiedy po spektaklu na scenie pojawiła się Zofia Posmysz – autorka powieści Pasażerka, według której powstało libretto opery, a jednocześnie pierwowzór książkowej bohaterki Marty – publiczność zamarła w chwilowej ciszy. Podobnie było podczas światowej premiery, która odbyła się 21 lipca 2010 roku na festiwalu w Bregenz, i której gościem honorowym również była Zofia Posmysz.

Powieść rozsławił w Polsce i na świecie film Andrzeja Munka pod tym samym tytułem. Film Munka był dziełem niedokończonym, ale doskonałym. Do dzisiaj cieszy się ogromnym uznaniem.

Operę Mieczysław Weinberg napisał w 1968 roku, ale za jego życia nie doszło do premiery – władze sowieckie uważały ją bowiem za dzieło podejrzane ideologicznie. „Tym, co sprawia, że opera Pasażerka jest dziełem szczególnie ważnym, jest jej autentyzm; Zofia Posmysz przecież przeżyła Auschwitz, Mieczysław Weinberg stracił w czasie Holocaustu całą swoją rodzinę i można powiedzieć, że resztę życia spędził, komponując muzykę ku jej pamięci” – mówi David Pountney, reżyser spektaklu i dyrektor generalny festiwalu w Bregenz, niekwestionowana gwiazda współczesnej reżyserii operowej.

PASAŻERKA
Mieczysław Weinberg

Opera w dwóch aktach, ośmiu odsłonach, z epilogiem

Libretto: Aleksandr Miedwiediew wg powieści Zofii Posmysz
Prapremiera: Moskwa, Międzynarodowy Dom Muzyki, 25 grudnia 2006
(wykonanie koncertowe)
Prapremiera produkcji Davida Pountneya: Festiwal w Bregencji, 21 lipca 2010

Wersja wielojęzyczna z polskimi napisami

czas trwania spektaklu: 3 godz. 5 min., w tym: 1 przerwa

Dyrygent: Gabriel Chmura
Reżyseria: David Pountney
Scenografia i rekwizyty: Johan Engels
Projektant kostiumów: Marie-Jeanne Lecca
Przygotowanie Chóru: Bogdan Gola
Reżyser świateł: Fabrice Kebour

Soliści, Chór i Orkiestra Opery Narodowej

Koprodukcja z Bregenzer Festpiele (Austria), English National Opera , (Londyn), Teatro Real (Madryt)

Mieczysław Weinberg urodził się w Warszawie 9 grudnia 1919 roku. W wieku dwudziestu lat rozpoczął studia w klasie fortepianu w Konserwatorium Warszawskim u Józefa Turczyńskiego. Przed II wojną światową wyjechał do Mińska, gdzie studiował kompozycję u Władysława Zołotariewa (uczeń Bałakiriewa i Rimskiego-Korsakowa). W latach 1941-1943 pracował w operze w Taszkiencie. Początek jego kariery kompozytorskiej datuje się na rok 1943, kiedy to partytura I Symfonii spotkała się ze znakomitą recenzją Dymitra Szostakowicza. Aprobata Szostakowicza umożliwiła Weinbergowi osiedlenie się w Moskwie, gdzie pracował jako kompozytor niezwiązany z żadną instytucją, brał również okazjonalnie udział w koncertach jako wybitny pianista. Mieczysław Weinberg zmarł w 1996 roku w Moskwie. W jego dorobku znajdują się: 26 symfonii (w tym 4 kameralne), 2 sinfonietty, 17 kwartetów smyczkowych, 28 sonat na różne instrumenty, inne dzieła kameralne, kilka koncertów, 7 oper oraz pieśni. Pasażerka jest najlepszą jego operą. Powstała w latach 1967-1968.
obsada:

Marta - Wioletta Chodowicz
Tadeusz - Mariusz Godlewski
Katia - Agnieszka Tomaszewska
Krystyna - Małgorzata Pańko
Vlasta - Elżbieta Wróblewska
Hannah - Anna Borucka
Yvette - Małgorzata Olejniczak-Worobiej
Stara - Joanna Cortes
Bronka - Małgorzata Godlewska
Lisa - Agnieszka Rehlis
Walter - Daniel Kirch
Esesman 1 - Robert Dymowski
Esesman 2 - Adam Palka
Esesman 3 - Mateusz Zajdel
Stary pasażer - Czesław Gałka
Nadzorczyni (aktorka) - Grażyna Barszczewska
Kapo (aktorka) - Katarzyna Misiewicz
Steward - Czesław Gałka

Pełny tekst libretta w polskim tłumaczeniu dostępny w programie do spektaklu.

TERYTORIA. Cykl spotkań z muzyką współczesną. Spotkań, w których próbujemy odnaleźć i nakreślić nowe oblicze opery. Gatunku, który zmienia dziś swoją definicję, podbijając nowe terytoria, kreśląc odmienne sensy, proponując nową estetykę. W cyklu prezentujemy najważniejsze dzieła muzyki współczesnej, równolegle z debiutami polskich kompozytorów, utwory zupełnie nieznane z klasyką awangardy, zestawiamy debiuty polskich reżyserów z czołówką inscenizatorów europejskich. Opera żyje, ma się dobrze i łypie do nas cybernetycznym okiem Feniksa.

Projekt plakatu: Adam Żebrowski
Fot. Krzysztof Bieliński