Tongariro Releasing 25 maja wprowadza do kin film "Piękno" (Skoonheid) prod. RPA, pokazywany na ubiegłorocznym Festiwalu Filmowym w Cannes w sekcji Un Certain Regard.

Film "Piękno" pokazywany jest też w sekcji Panorama trwającego właśnie festiwalu Lato Filmów.

Opowieść o mężczyźnie, który głęboko wierzy, że zły los jest mu pisany. Nie podejmuje żadnych działań, które mogą uczynić go szczęśliwym. Zupełnie nie jest przygotowany na przypadkowe spotkanie, które zmąci jego czystym i poukładanym życiem.

Francois van Heerden (Deon Lotz) – czterdziestoparoletni, białoskóry i łysiejący obywatel Republiki Południowej Afryki – zdaje się prowadzić spokojny, ustabilizowany żywot. Ma żonę, dzieci, pokaźne konto w banku, prowadzi własny biznes. Coś go jednak dręczy, coś gnębi, coś sprawia, że nie jest szczęśliwy, a twarz jego wykrzywia grymas udręki. Udręki, która wzmaga się od momentu, gdy Francois ujrzał na rodzinnym weselu urodziwego bratanka, Christiana (Charlie Keegan).

Drugi film w karierze scenarzysty i reżysera Olivera Hermanusa miał premierę w maju ubiegłego roku na festiwalu w Cannes. Wzbudził tam gwałtowne dyskusje wśród krytyków i publiczności (zwłaszcza z powodu nie mniej gwałtownej sceny pojawiającej się pod koniec) oraz otrzymał „Queerową Palmą”. Z kolei, na festiwalu w Zurychu nagrodzono odtwórcę głównej roli, Deona Lotza. „Piękno” było także oficjalnym kandydatem RPA do Oscarów.

Widziałem film PIĘKNO - zablokowany świat emocji, pragnień, potrzeb białego czterdziestoparolatka w RPA, który na pierwszy rzut oka jest dobrze prosperującym biznesmenem z poukładanym życiem osobistym. Nic bardziej mylnego. Pod pokrywką prężą się demony. Gdyby ich nie upychać w ukryciu i nie podgrzewać, być może okazałyby się aniołami, ale sponiewierane przez obyczajową poprawność zamieniają się w wektory zagłady. Gdy wreszcie wybuchają... droga prowadzi już tylko w dół, gdzie całkiem ciemno.

Tomasz Raczek

PIOTR PLUCIŃSKI - Festiwal Filmowy Nowe Horyzonty:

Fabuła filmu Piękno jest na pozór prosta. François, białoskóry, czterdziestoparoletni mieszkaniec RPA, przeżywa kryzys. Cierpi z powodu niespełnienia i braku zainteresowania ze strony najbliższych mu osób. Jego konfrontacja z własnymi lękami i słabościami ma swój początek podczas ślubu córki. W trakcie ceremonii François nie spogląda na młodą parę, jego pożądliwe zainteresowanie budzi przystojny bratanek…

Film Olivera Hermanusa zebrał podczas festiwalu w Cannes różne recenzje. Krytyków podzieliła w szczególności jedna, pojawiająca się pod koniec filmu scena – drastyczna i zupełnie nieoczekiwana. Jedni szukali w niej uzasadnienia, inny dopatrywali się odwagi autora. Ale, jak napisał jeden z recenzentów, zdradzić ją nieświadomemu widzowi, to jak obnażyć przed nim istotę Wyspy tajemnic Martina Scorsese czy Gry wstępnej Takashiego Miike. Szok jest porównywalny, choć już od pierwszych ujęć subtelnie sygnalizowany.

Piękno to powolny, impresyjny portret człowieka wbrew woli pozostawionego samemu sobie, portret dosadny, do którego bardzo przewrotnym kluczem jest nazwisko Rolanda Emmericha, hollywoodzkiego barona, który przed laty osobiście namaścił Hermanusa.

NIEKTÓRE NAGRODY I FESTIWALE

Cannes Film Festival - Queer Palm
Zurich Film Festival - Golden Eye dla Deona Lotza, Najlepszego Aktora
Durban Film Festival
Festiwal Filmowy Nowe Horyzonty
Melbourne International Film Festival
Toronto International Film Festival
Athens Film Festival
Zurich Film Festival
Rio de Janeiro International Film Festival
London Film Festival

OLIVER HERMANUS - REŻYSER

Urodził się w Cape Town. Studiował film, media i sztuki wizualne. Po studiach pracował jako reporter dla agencji prasowej RPA. Podczas studiów na London Film School stworzył swój pierwszy film „Shirley Adams”, którego premiera odbyła się na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno w 2009 roku. Nominowany był do nagrody Sutherland Award na Festiwalu Filmowym w Londynie oraz do nagrody Ingmar Bergman Debut na festiwalu w Goteborgu. Film „Shirley Adams” zdobył wiele nagród na całym świecie, między innymi Grand Prix na Amiens International Film Festival oraz trzy nagrody na Durban Film Festival.

W 2009 roku Oliver Hermanus został zaproszony na 19 sesję Cinefondation organizowaną przez Festiwal Filmowy w Cannes.