W sobotę 21 kwietnia zostanie otwarta wystawa laureatów Gdańskich Biennale Sztuki. Gdańskie Biennale Sztuki 2012 to druga edycja wydarzenia artystycznego, które zaprezentuje twórczość kilkudziesięciu artystów profesjonalnych mieszkających i tworzących w województwie pomorskim.

Godne uwagi są również dwie inne wystawy mające aktualnie miejsce.
Jedynie do końca kwietnia będę przypominać o wystawie Andrzeja Wasilewskiego ‘Sacred Mobiles’.
Natomiast, do 6 maja można odwiedzać wystawę sześciu artystek: Cristina David, Maria Loboda, Cinthia Marcelle, Falke Pisano, Agnieszka Polska, Kama Sokolnicka.
Niektóre prace na wystawie „Obiekty i Dezintegracje” zmieniają się niemal codziennie. Dla przykładu przesyłam nową odsłonę pracy Marii Lobody „ Przewodnik po obelgach i mizantropii”.

GDAŃSKIE BIENNALE SZTUKI 2012
wystawa laureatów:
Baran Ewelina, Błażejowski Bartłomiej, Dulewicz Urszula, Elvin Flamingo, Galon Sylwia, Gorlak Zbigniew, Krakowiak Małgorzata, Krechowicz Dominika, Królikiewicz Anna, Martin Honorata, Model Kamila, Orzechowska Patrycja, Pieleszek Jakub, Pniewski Roman, Polkowski Krzysztof, Skaper Ewa, Skórka Tomasz, Tomaszewska Malina, Urwanowicz Edyta, Wróblewski Krzysztof, Zawicki Marcin, Ziębińska Małgorzata

21 kwietnia 2012, godzina 19:30- otwarcie wystawy w Gdańskiej Galerii Güntera Grassa- ul. Szeroka 34/35-37 i Grobla I 1/2

Gdańskie Biennale Sztuki 2012 to druga edycja wydarzenia artystycznego, które zaprezentuje twórczość kilkudziesięciu artystów profesjonalnych mieszkających i tworzących w województwie pomorskim. Konkurs i wystawa, oprócz ożywienia i integracji środowiska artystycznego mają w założeniu stworzenie ciekawej propozycji kulturalnej dla mieszkańców regionu gdańskiego i turystów.
Ideą biennale jest jednak przede wszystkim uchwycenie najnowszych tendencji i kierunków w sztukach wizualnych uprawianych przez rodzimych artystów. Jest to również odpowiedź na potrzebę środowiska pomorskich artystów dotyczącej możliwości cyklicznej i szerokiej prezentacji najnowszych prac.
Na wystawie pokonkursowej zostanie zaprezentowane szerokie spektrum technik artystycznych 22. twórców reprezentujących różne pokolenia.

17 czerwca 2012r.- w trakcie finisażu wystawy, zostaną przyznane trzy nagrody specjalne:
Nagroda dla zwycięzcy drugiej edycji Biennale:
Spośród 22. laureatów, jury wyłoni zwycięzcę drugiej edycji Biennale. Organizator Gdańskich Biennale Sztuki- Gdańska Galeria Miejska przygotowała nagrodę w formie indywidualnej wystawy i publikacji katalogu w 2013 roku.
Nagroda Publiczości:
Wraz z otwarciem wystawy pokonkursowej, odwiedzający będą mogli głosować na artystę, który otrzyma "Nagrodę Publiczności". Autor wyróżnionej pracy będzie miał możliwość wyjazdu na Berlin Biennale 2012.
Nagroda Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku:
Jury Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku wybierze najlepszego artystę spośród laureatów. Partner drugiej edycji Biennale przygotował nagrodę w formie wystawy w Galerii ASP.
 

OBIEKTY I DEZINTEGRACJE
Cristina David, Maria Loboda, Cinthia Marcelle, Falke Pisano, Agnieszka Polska, Kama Sokolnicka

WYSTAWA: 31 marca 2012 – 06 maja 2012
KURATORKA: Patrycja Ryłko

MIEJSCE: Gdańska Galeria Miejska 2, ul. Powroźnicza 13/15,16/17
GODZINY OTWARCIA GALERII: wt-śr 11-17, czw-nie 11-19
WSTĘP WOLNY

Wystawa Obiekty i Dezintegracje to prezentacja twórczości artystek, które w swoich pracach odwołują się do zagadnień rekonstrukcji, reorganizacji, dezintegracji form i obiektów oraz ich relacji wobec języka, a tym samym procesu przekładalności.

Przekładalność ta w sposób nieoczywisty rozciąga się w czasie i przestrzeni, umieszczając poszczególne znaczenia pomiędzy fragmentem a całością, jednością a wielością oraz pomiędzy porządkiem a chaosem. Poprzez zmianę porządku rzeczy ukazuje i uaktywnia dynamikę odmiennych trajektorii, zestawów, konfiguracji czy analogii. Sugeruje równoległą fragmentaryczność rzeczywistości, pamięci, wyobraźni, oddziaływań, pasji i różnic; rozbiera na części coś co zdawało się być całością, a tym samym wyznacza granice, zarys poszczególnych fragmentów. Operuje czasem i przestrzenią, która funkcjonuje pomiędzy, często podkreślając tymczasowy wymiar stanu dezorientacji.

Cristina David w filmie Prawdziwy powód migracji ludzi w Europie na Zachód koncentruje się na na zmiennych i ruchomych kategoriach czasu, a dokładnie na różnicach, które mają mniej lub bardziej określone konsekwencje. Przewodnik po obelgach i mizantropii bada podwójne znaczenie języka, a w tym wypadku faktyczne znaczenie kwiatowej kompozycji. Nawiązując do przyjętej formy komunikacji epoki wiktoriańskiej, gdzie negatywne uczucia nie były otwarcie werbalizowane, bukiet kwiatów Marii Lobody przekazuje zestaw określonych, obraźliwych treści. Z kolei Cynthia Marcello ukazuje film Crusade, w którym w sposób wizualnie intensywny przedstawia poszczególne etapy, składające się na całość dosłownej kompozycji i dekompozycji. Falke Pisano w Obiekcie i dezintegracjach (obiekt trzech) skupia się, podobnie jak w jej innych pracach, na procesie zmiany formy obiektu rzeźby/instalacji w formę konwersacji/narracyjnego opisu. Pisano kwestionuje relacje pomiedzy abstrakcyjnym obiektem a odbiorcą, zawracając uwagę na wielość strategii odbioru i formalne ograniczenia w interpretacji dzieł sztuki. Agnieszka Polska poprzez formę wizualnej narracji, opartej na własnych wyobrażeniach, usiłuje odtworzyć jeden z performensów Włodzimierza Borowskiego. W filmie Uczulanie na kolor subiektywna relacja okazuje się komentarzem na temat 'archeologii' dzieł sztuki, możliwości ich rekonstrukcji. W serii kolaży Resztki Kama Sokolnicka tworzy nowe wizualne historie z fragmentów pierwotnych kontekstów. Całość zestawienia okazuje się być odmienna od zbioru samych elementów.

Artystki zwracają szczególną uwagę na sam moment zmiany statusu czy znaczenia obiektu, na performatywny proces zachodzących zmian. Performatywna praktyka skupiona jest tutaj na obiekcie jako na formie umożliwiającej otwartą, subiektywną narrację. Ta ciągła potencjalna możliwość zmiany lub zamiany pozwala stale negocjować i odświeżać naszą własną umowną spójność znaczeń i doświadczeń.

http://www.kamasokolnicka.com/
http://www.agnieszkapolska.com/
http://cristinadavid.ro/
http://home.krome-gallery.com/maria-loboda/
http://www.balicehertling.com/falkepisanobio.html
http://www.sprovieri.com/artists/cinthia-marcelle/
 

SACRED MOBILES
(obiekty i instalacje, animacje, rysunki)
Andrzej Wasilewski

WYSTAWA: 10 marca 2012 – 29 kwietnia 2012
KURATORKA: Iwona Bigos

MIEJSCE: Gdańska Galeria Miejska 1, ul. Piwna 27/29
GODZINY OTWARCIA GALERII: wt-śr 11-17, czw-niedz 11-19
WSTĘP WOLNY

W projekcie „Sacrum mobile” Andrzej Wasilewski posługuję się symbolami różnorodnych religii. Przetwarza je, rysuje, filmuje i dizajnuje. Zestawia je dowolnie - obniżając, albo wręcz przeciwnie wzmacniając ich znaczenie.
Rozkładając estetycznie atrakcyjne, wręcz gadżeciarskie klocki artysta zaprasza odbiorcę do zabawy z symbolem. Do tworzenia własnych, przypadkowych lub przemyślanych układów. Zachęca do tworzenia własnych religijności. Mobilność staje się synonimem wymienialności. Tworzenie ciągle nowych konstelacji stawia pod znakiem zapytania ich trwałość, a tym samym ich ważność.

Czym w takim razie jest symbol religijny dzisiaj?
Czy nadal stanowi on sacrum, a pewne zachowania w jego obecności wciąż objęte są tabu?
Czy nadal jest on ilustracją ideologii?
Czy posługiwanie się tymi samymi symbolami religijnymi jest wciąż wyznacznikiem wspólnej przynależności grupowej?
Czy może laicyzacja systemów państwowych, w imię tolerancji religijnej, doprowadziła obecnie do równouprawnienia ‘obcych’ symboli? …wątpliwe….

Ur. w 1975 r. Andrzej Wasilewski jest absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Jednym z najważniejszych wyróżników twórczości Andrzeja Wasilewskiego jest krytyka i dekonstrukcja kultury masowej, rozumianej jako zbiorowa umowa, iluzja, a nawet kłamstwo. W pracach Wasilewskiego przybiera ona postać fałszywej maski kręgu zachodniej cywilizacji, którą artysta zdziera. Artysta tropi jej „fałszerstwa” za pomocą cytatów z oficjalnej ikonografii mediów oraz różnych obszarów przez wysoką kulturę, czy politycznie poprawne media, negowanych lub ignorowanych (gry komputerowe, estetyka subkultur, anarchizm). Często wszystkie te tematy dopełniają się, tworząc wielopoziomową opowieść o współczesnym świecie. (Przemysław Jędrowski)
www.andrzejwasilewski.pl