Kolejny dzień festiwalu za nami. We środę 15 marca organizatorzy zaproponowali publiczności trzy ciekawe punkty związane z różnymi działaniami kultury alternatywnej. Film, sztuki graficzne, muzyka przyciągnęły do białostockiego kina Forum i kawiarni Fama poszukiwaczy ambitnej, niekomercyjnej i trudno dostępnej twórczości.

Wieczorem, 14 marca prezentowana była wystawa plakatów, grafik i komiksów oraz animowanych filmów Andreja Kolencika "Admiral´s Visual Drugs". Wystawa to prace Andrieja zebranez kilku lat. Nie jest to jego cały dorobek, (bo ten trudno było by zaprezentować w całości) jedynie wycinek i przekrój prac jakie Andriej wykonuje. Autor był obecny na wystawie, którą otwierał razem z organizatorem. Andrej Kolencik ukończył animację na bratysławskiej Akademii Sztuk Pięknych i oprócz niej tworzy również filmy live action, mnóstwo wideoklipów, a ostatnio swój pierwszy film dokumentalny. Festiwalowa publiczność mogła zobaczyć około 40 prac tego twórcy wystawionych w foyer kina Forum w Białymstoku. Ilość oglądających rosła z minuty na minutę, a przekrój wieku odbiorców wystawy był duży. Wystawę odwiedziły rodziny z dziećmi, jak również seniorzy, co świadczy o uniwersalności działań Adrieja i o tym, że język symboli jakim się posługuje jest ponadpokoleniowy.

Kolejnym punktem na festiwalowej mapie była „Podróż na wschód” . Film i obecność na festiwalu Tomasza Budzyńskiego przyciągnęły liczną publiczność. „Podróż na wschód” to debiut reżyserski Budzyńskiego zrealizowany wspólnie z Łukaszem Jankowskim, który również debiutował w reżyserowaniu filmu kinowego.
Film to pełna symboliki opowieść o … no właśnie? Ilość wątków, poruszanych motywów, scen, odwołań i symboli jest tak duża, że trudna do ogarnięcia, co ujawniło się podczas pofilmowego spotkania w pytaniach publiczności.

W spotkaniu po filmie, jednak niewiele się wyjaśniło, reżyser swoją konsekwencją w unikaniu konkretnych odpowiedzi na pytania prowadzącego spotkanie, zostawił publiczności furtkę do własnej interpretacji prezentowanego obrazu. Publiczność festiwalowa dowiedziała się jedynie o faktach realizacji filmu. W pierwotnym założeniu miał to być dokument o 25-letniej historii Armii. W ostateczności powstał obraz, nakręcony zaledwie w 4 dni, łączący w sobie film dokumentalny, fabularny i muzyczny, swoista "metafizyczna komedia muzyczna". Muzyka jest w tej opowieści jednym z głównych bohaterów. W realizacji filmu wziął również udział kabaret Mumio, do którego twórczości Tomasz Budzyński ma wielką sympatię. Spotkanie po filmie było równie niekonwencjonalne jak film. Charyzma Tomasza Budzyńskiego wymyka się konwenansom. Swoboda wypowiedzi Budzyńskiego, luz i poczucie humoru zbudowały świetną atmosferę, wręcz domową. Publiczność dowiedziała się jakie smaki i kulinaria lubi Budzyński, powstała wymiana zdań na temat jakości współczesnych kotletów mielonych. Była okazja do tego aby dowiedzieć się dlaczego wokalista punkrockowej, legendarnej Armii zajmuje się malarstwem, skąd wzięła się jego fascynacja koleją i kartami. Tomasz Budzyński zdradził też cel pisania, grania i tworzenia filmowych obrazów, co jednocześnie stało się kluczem do odczytania filmu. „Nie podoba mi się współczesność i dzisiejszy świat, tamten stary był dużo fajniejszy, dlatego robię takie rzeczy, żeby zatrzymać to co było fajne”(cyt. Za T. Budzyński). „Podróż na Wschód” jest więc próbą zatrzymania i odczarowania współczesności, na tyle, na ile to możliwe i chyba film trochę odczarował undergroundową publiczność w Białymstoku.

Drugi dzień festiwalowy zakończył koncert dwóch zespołów: Białoruskiego WASP'N'HORNET (czyli Osa i Szerszeń) i POKRAK. Koncerty zgromadziły w kawiarni Fama undergroundową publiczność o 20:30. Występ WASP'N'HORNET była to niepowtarzalna okazja do zapoznania się z elektronicznym brzmieniem uzupełnionym bałkańskimi i orientalnymi ścieżkami dźwiękowymi. Cztery gitary na scenie, elektronika, perkusja, czterech muzyków, szczupła, niepozorna postać frontman’a wymyka się konkretnemu określeniu stylu zespołu, ale rozbujała festiwalową publiczność. Pomimo wyraźnej bariery językowej jaka postawała między odbiorcami młodszego pokolenia, a mińskim zespołem koncert był odebrany pozytywnie. Grupa POKRAK weszła na scenę po małej przerwie. Dobrze znana białostockiej publiczności twórczość POKRAKA nie stanowiła zaskoczenia. POKRAK to różnorodność działań muzycznych. Nazwa zespołu jest symbolem tego co tworzą, swoistej niepodległości działań i eksperymentów muzycznych. Zatem różnorodność POKRAKA i idealnie wpisała sie w założenia festiwalu underground/independent.

Hasłem festiwalowej środy może być symbol. W różnym stopniu, różne symbole tego dnia przeplatały się i prezentowały w sposób jak najbardziej undergroundowy, zmuszając publiczność do poszukiwania interpretacji, znaczeń, ścieżek tego co zobaczyli i usłyszeli.

Patronat medialny nad festiwalem sprawuje portal IRKA.com.pl.