Po raz kolejny warszawskie kino Świt w ramach projektu „Bródno kocha kino” zaprasza na przegląd kinematografii rosyjskiej. Tym razem uwaga organizatorów skupiła się na filmach rosyjskich z ostatnich pięciu lat. Rosyjska kinematografia już od lat należy do ścisłej światowej czołówki, co roku praktycznie zaskakując nas nowymi doskonałymi filmami, które zdobywają uznanie na wielu międzynarodowych festiwalach. Kino „Świt” postanowiło w dniach 2-6 III 2011 r. zorganizować przegląd filmowy „Nowe kino rosyjskie”, który przybliży kinomanom to, co działo się w kinie rosyjskim ostatnich lat.

Program festiwalu: 

Piątek 2 III

• g. 18.00

„Podróż ze zwierzętami domowymi” 2007, 97 min.
reż. Wiera Storożewa

• g. 20.00

„Sala numer 6” 2009, 83 min.
reż. Karen. Szachnazarow

Sobota 3 III

• g. 16.00

„Pełen oddech” 2007, 114 min.
reż. Walery Pendrakowski

Irina to dobrze sytuowana czterdziestoletnia kobieta, która kocha dużo młodszego od siebie mężczyznę, Kostika. Jej luksusowym samochodem wyruszają na Krym, do podupadłego miasteczka rybackiego na brzegu Cieśniny Kierczeńskiej, gdzie Kostik jako dziecko jeździł na wakacje. Ludzie żyją tu między radziecką przeszłością, a ukraińską teraźniejszością. W ten dziwny i niezwykły dla mieszkańców wielkiego miasta świat zatapiają się Irina i Kostik.

• g. 18.00

„Słowo jak głaz” 2007, 82 min.
reż. Aleksiej Mizgiriew

Dla Antona Moskwa była celem i marzeniem odkąd jego miłość z dzieciństwa, Zina, przeprowadziła się tam wraz z rodziną. Jednak kiedy wreszcie przyjeżdża do rosyjskiej stolicy spotyka się z dość niespodziewaną i przerażającą rzeczywistością. Nie dość, że Zina wcale nie wita go z otwartymi rękami, to Anton wpada jeszcze w tarapaty z milicją. Burzy się jego idealny obraz moskiewskiego życia. Tracąc wszelkie iluzje, postanawia dołączyć się do panującego tu porządku, wtapiając się w brutalny świat wielkiej metropolii.

• g. 20.00

„Ładunek 200” 2007, 100 min.
reż. Aleksiej Bałabanow

Rok 1984, schyłek imperium sowieckiego. Gdzieś na prowincji po wyjściu z dyskoteki ginie córka sekretarza miejscowego komitetu partii. Po kilku komercyjnych przedsięwzięciach Bałabanow powraca z najbardziej kontrowersyjnym z dotychczasowych swoich filmów. Już samo skompletowanie obsady aktorskiej było trudne. Wielu aktorów odmówiło Bałabanowi udziału w jego nowym projekcie. Po pierwszych pokazach dla prasy i środowisk twórczych rozgorzała wielka dyskusja między zwolennikami filmu, a tymi, którzy odsądzali go od czci i wiary. Perwersyjna otoczka filmu często przesłaniała przesłanie filmu, którym miał być studium rozkładu moralnego, chylącego się ku upadkowi imperium. Nie przypadkowo akcja dzieje się w roku 1984, roku orwellowskim, który wyznacza także sam środek bezcelowej wojny afgańskiej. Sam tytuł filmu nawiązuje do określenia używanego na zwłoki żołnierzy, przywożone z Afganistanu.

Niedziela 4 III

• g. 16.00

„Shultes” 2008, 100 min.
reż. Bakur Bakuradze

25-letni Alosza Szultes kiedyś wzięty sportowiec, po wypadku samochodowym, który przerwał jego karierę zostaje złodziejem. Film stworzony jest jako kolaż przypadkowych kadrów, sytuacji i zdarzeń z pozbawionego sensu życia Aleksieja, który dopiero pod koniec ma ukazać się jako spójna całość. Jednak obraz Bakuradze to nie tylko historia człowieka, ale także opowieść o mieście – Moskwie, którą reżyser pokazuje nie z perspektywy luksusowych sklepów, ale wszechobecnej biedy i marazmu. Szultes pokazywany był na festiwalu w Cannes oraz na festiwalu kina rosyjskiego Kinotawr w Soczi, gdzie zdobył główną nagrodę.

• g. 18.00

„Wygnanie” 2007, 150 min.
reż. Andriej Zwiagincew

„Wygnanie” opowiada o życiowej pustce, którą potęguje potrzeba prawdziwej - jeśli jest coś takiego - miłości. To także film o zatraceniu, nierzadko również o niszczycielskiej sile uczuć. Wszystko to, co jest kreślone w tak niespiesznym tempie i z pojawiającymi się pobocznymi wątkami nabiera dość przygnębiającego oraz mało optymistycznego wyrazu. Rodzi się konkluzja, że ta dwójka żyjących ze sobą osób pozostaje sobie obca. Zwłaszcza, kiedy jedno z nich przejmuje pod swoją kontrolę ciało i duszę drugiego. W efekcie Zwiagincew prezentuje gorzką historię pokazującą, jak bardzo może być samotny człowiek, choć na zewnątrz nic o tym nie świadczy. Niewątpliwy urok tego obrazu zawiera się w fotografii. To jakby znak rozpoznawczy kina rosyjskiego okresu jego świetności. Zdjęcia w „Wygnaniu”, które niejako konfrontują harmonię przyrody z niekontrolowanymi poczynaniami bohaterów filmu, to już prawdziwa poetyka obrazu. Jest w nich spokój i piękno. Płynące leniwie, celebrujące scenerię wydarzeń, a przy tym jakby nierzeczywiste obrazy, nie pozwalają zamknąć tej opowieści w coś jednoznacznego i łatwego w interpretacji. Trochę jakbyśmy śnili, choć sam sen jest koszmarem. Nagrody: MFF w Moskwie 2007 - Nagroda Główna, Festiwal Filmów Rosyjskich „Sputnik nad Warszawą” 2007 - Grand Prix.

Wtorek 6 III

• g. 19.00

„Faust” 2011, 134 min
reż. Aleksander Sokurow

„Faust” Sokurowa jest adaptacją dzieła Johana Wolfganga Goethego i ostatnią częścią tetralogii poświęconej wielkim postaciom. Historyczne realia filmu „Faust” podkreślają autentyczne stroje z epoki i dekoracje, a także gra aktorska w języku niemieckim. Według twórcy filmu dzięki temu udało się przekazać ukryty zamysł autora. Główna ideą filmu jest powiązanie sztuki europejskiej z rosyjską. Film Sokurowa to tegoroczny zwycięzca 68. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji. „Są filmy, które sprawiają, że płaczesz, są filmy, które cię rozśmieszają. Ale są i takie, które zmieniają twoje życie. Faust jest jednym z nich” – powiedział przewodniczący weneckiego jury, uzasadniając werdykt.

Przed każdym filmem wygłoszona zostanie krótka prelekcja.
Blety: normalny - 12 zł, ulgowy – 10 zł.
Karnet: 60 zł

Kino Świt
ul.Wysockiego 11
Warszawa

Źródło: Kino Rosja