Teatr Wielki przygotował spektakl baletowy bez precedensu w skali międzynarodowej. Żaden dotąd zespół baletowy nie zmierzył się w jednym wieczorze z trzema różnymi choreografiami Święta wiosny Igora Strawińskiego. To wyjątkowe wyzwanie zakończyło się dla Polskiego Baletu Narodowego pełnym sukcesem, a widzowie otrzymali wyjątkową okazję obcowania z trzema wybitnymi realizacjami bez konieczności poszukiwania ich w różnych teatrach Europy.
Wieczór otwiera rewolucyjna wersja Wacława Niżyńskiego z 1913 roku, ujęta wówczas jako „sceny z życia pogańskiej Rusi” i na trwałe przełamująca zastaną estetykę baletu klasycznego. Zapomnianą choreografię odtworzyła po latach amerykańska specjalistka Millicent Hodson dla zespołu Joffrey Ballet, a potem realizowała ją kilkakrotnie na najważniejszych scenach baletowych świata. Wreszcie i my możemy ocenić talent choreograficzny wielkiego polskiego tancerza Diagilewowskich Baletów Rosyjskich, którego realizacja - połączona z awangardową muzyką Strawińskiego - wywołała przed stu laty historyczny skandal podczas paryskiej prapremiery. Po przerwie oglądamy jedną z najświeższych - obrazoburczą wersję izraelskiego choreografa Emanuela Gata. Jego szokujące zestawienie latynoamerykańskiej salsy z muzyką Strawińskiego francuski krytyk „Le Figaro” trafnie określił „salsą na szczycie wulkanu”. I na koniec wieczoru prezentujemy legendarną interpretację Maurice'a Béjarta. Wielki choreograf nazwał swój balet „hymnem na cześć zbliżenia Mężczyzny i Kobiety, połączenia nieba z ziemią, tańca życia i śmierci”, a jego uniwersalny wydźwięk, genialna prostota kompozycji i niezwykła siła ekspresji porażają do dnia dzisiejszego.
Wieczór baletowy w trzech częściach
Premiera tej inscenizacji: 11 czerwca 2011
Muzyka: Igor Strawiński
Dyrygent: Łukasz Borowicz
czas trwania spektaklu: 2 godz. 40 min., w tym: 2 przerwy
1. Święto wiosny
Choreografia: Wacław Niżyński
Rekonstrukcja i realizacja: Millicent Hodson
Scenografia i kostiumy: Nikołaj Roerich / Kenneth Archer
Światła: Stanisław Zięba
2. Święto wiosny
Choreografia: Emanuel Gat
Realizacja: Mia Alon, Roy Assaf, Michael Löhr
Światła i kostiumy: Emanuel Gat
Nadzór techniczny: Samson Milcent
3. Święto wiosny
Choreografia: Maurice Béjart
Realizacja: Tony Fabre, Kyra Kharkevitch, Domenico Levré
Dekoracje i kostiumy: Pierre Caille
Światła: Dominique Roman / Stanisław Zięba
Polski Balet Narodowy, Orkiestra Opery Narodowej
Spektakle: 29.02, 3.03 o godz. 19:00, 4.03 o godz. 18:00.
Źródło: Teatr Wielki - Opera Narodowa
Utwór | Od |
1. Inne historie | gaba |
Utwór | Od |
1. W bezkresie niedoli | ladyfree |
2. było, jest i będzie | ametka |
3. O Tobie | ametka |
4. Świat wokół nas | karolp |
5. Kolekcjonerka (opko) | will |
6. alchemik | adolfszulc |
7. taka zmiana | adolfszulc |
8. T...r | kid_ |
9. przyjemność | izasmolarek |
10. impresja | izasmolarek |
Utwór | Od |
1. Sprzymierzeniec | blackrose |
2. Podaruję Ci | litwin |
3. test gif | amigo |
4. Primavera_AW | annapolis |
5. Melancholia_AW | annapolis |
6. +++ | soida |
7. *** | soida |
8. Góry | amigo |
9. Guitar | amigo |
10. ocean | amigo |
Recenzja | Od |
1. Zielona granica | irka |
2. Tajemnice Joan | wanilia |
3. Twój Vincent | redakcja |
4. "Syn Królowej Śniegu": Nietzscheańska tragedia w świecie baśni | blackrose |
5. Miasto 44 | annatus |
6. "Żywioł. Deepwater Horizon" | annatus |
7. O matko! Umrę... | lu |
8. Subtelność | lu |
9. Mustang | lu |
10. Pokój | martaoniszk |