W terminie od 12 do 14 października trwać będzie 12. Festiwal Ad Libitum.

12. edycja festiwalu Ad Libitum stawia w ślad za Joëlle Léandre stawia pytanie „Can you hear me?”. Zaproszeni do niej artyści – ci najwybitniejsi, ale także młoda generacja – pytają o to samo. Barry Guy, Veryan Weston, Trevor Watts, Marilyn Crispell, Agusti Fernandez i młodzi polscy improwizujący muzycy. Każdy na własny sposób i każdy według przez siebie określonych reguł.

Festiwal jest kontrapunktem największych jesiennych wydarzeń w dziedzinie muzyki nowej (Sacrum Profanum, Warszawska Jesień), odbywa się w październiku, w Laboratorium CSW. Prezentuje najciekawsze zjawiska światowej i polskiej sceny muzyki improwizowanej różnych nurtów (3 dni maratonów koncertowych).

Ad Libitum to więcej niż tylko festiwal. W miejsce „gotowych produktów”, prezentowanych już na świecie koncertów, spektakli, performansów, festiwal kreuje nowe sytuacje artystyczne, łączy we współpracy artystów zagranicznych i polskich, prezentuje zdarzenia unikatowe, ma charakter żywego laboratorium. To jedna z niewielu płaszczyzn tego typu międzynarodowych, twórczych kontaktów, tak bardzo pożądanych, zwłaszcza przez artystów polskich młodszych generacji. Wspieranie tego rodzaju współpracy międzynarodowej przynosi efekty artystyczne oraz promocyjne. Przez jedenaście lat istnienia, Festiwal Ad Libitum, zapraszał wielkie muzyczne gwiazdy – autorytety improwizacji, a także artystów innych dziedzin sztuki. W gronie gości znaleźli się: Lawrence D. „Butch” Morris, Antony Braxton, Misha Mengelberg, Han Bennik, Barry Guy i London Jazz Composers’ Orchestra, Globe Unity Orchestra i Alexander von Schlippenbach, Peter Brotzmann, Evan Parker, Maja Ratkje, John Tilbury, a także Paul Panhuysen, czy Mirosław Bałka.

Tytuł 12. Festiwalu Muzyki Improwizowanej „Ad Libitum” to: „Can you Hear Me?”

Czy mnie słyszysz? Czy możesz usłyszeć mnie w hałasie codzienności i natłoku artystycznych zdarzeń? Czy możesz pochylić się nad moją muzyką tu i teraz? O to całą swoją twórczością pytają muzycy improwizujący. Nie krzyczą głośno, improwizacja jest sumą doświadczeń całego ich życia. Pragną aby ich głos został usłyszany.

„Can You Hear Me?” to także tytuł najnowszej kompozycji Joëlle Léandre – jednej z najwybitniejszych postaci światowej improwizacji. Utwór-pytanie skierowane do jej nieżyjących już rodziców, którzy nigdy nie zapytali córki czym się zajmuje, bo jej improwizatorska pasja była dla nich niepojęta. Dzisiaj Joëlle Léandre, artystka, która na swej długiej drodze twórczej współpracowała z tak wybitnymi postaciami, jak John Cage, Giacinto Scelsi, Yanis Xenakis, Derek Bailey, czy Anthony Braxton, zadaje intymne i retoryczne pytanie – Can You Hear Me? Słyszycie mnie? Doceniacie?