„Dybuk” inspirowany dramatem Szymona An-skiego, w opracowaniu Ignacego Karpowicza i reżyserii Anny Smolar, jest efektem zespołowej pracy, wspólnej refleksji dotyczącej mechanizmów przemocy, z którymi młodzi ludzie mierzą się w szkole.

Ignacy Karpowicz oraz zespół aktorski

Dybuk

reżyseria Anna Smolar

asystentka reżyserki Hanna Maciąg

scenografia i kostiumy Anna Met

asystentka scenografki Marta Kuliga

muzyka Natalia Fiedorczuk

reżyseria światła Michał Głaszczka

inspicjentka Hanna Gruszczyńska

występują Mirosław Guzowski, Hanna Maciąg, Irena Melcer, Maciej Pesta, Sonia Roszczuk, Jan Sobolewski, Michał Wanio, Małgorzata Witkowska

    W spektaklu wykorzystano fragmenty Dybuka Szymona An-skiego w tłumaczeniu Michała Friedmana.

Do teatru powraca kurtyna, a na scenie ożywają skrywane za nią od dawna duchy. Czym jest to przywoływanie przeszłości, zapomnianych i utartych konwencji? I któż miałby uwierzyć w dybuka wchodzącego w ciało aktorki? Zapraszamy na legendę o duchu, który zamieszkał w ciele przeznaczonej mu ukochanej.

To historia miłości, niepozbawionej grozy, ale przekraczającej granice światów, konwencji oraz teatru. Jednak ostrzegamy, nie jest to zabawa niewinna, bo dawno zaniechany świat powróci dzisiejszego wieczora, a kiedy kurtyna w końcu opadnie, pozostaniemy w teatrze tylko my - bez kostiumów, całkowicie widzialni. A z nami nasze opętańcze duchy.

Bohaterowie „Dybuka” zmagają się na scenie z opowieścią, która wydaje się tak obca, że trudno opowiedzieć ją bez przypisów. Spektakl przedstawia grupę nauczycieli i uczniów zmagających się z tragiczną śmiercią jednego z nich. Wystawiają „Dybuka” i zapożyczonymi słowami konfrontują się z własnym sumieniem. Żydowska rzeczywistość duchowa i obyczajowa początku XX wieku – obca i egzotyczna, paradoksalnie staje się dla nich narzędziem do mówienia o sobie. Zanurzając się w fikcji, urzeczywistniając dawno zapomniany świat odsłaniają to, co wyparte i wstydliwe w ich społeczności.

„Dybuk” inspirowany dramatem Szymona An-skiego, w opracowaniu Ignacego Karpowicza, jest efektem zespołowej pracy, wspólnej refleksji dotyczącej mechanizmów przemocy, z którymi młodzi ludzie mierzą się w szkole. Historia zmarłego chłopaka, który powraca jako duch jest opowieścią o winie indywidualnej i zbiorowej.

Najbliższe pokazy:

19 lutego godz. 19.00

20 lutego godz. 16.00 i 19.00

21 lutego godz. 19.00