„Bubloteka” - spektakle w Teatrze Kępa w Promie Kultury Saska Kępa w Warszawie przy ul. Brukselskiej 23, na 23 i 24 marca na g. 19:00, czyli tuż przed świętami wielkanocnymi.

Cztery spektakle, które do tej pory były pokazywane w Warszawie, zgromadziły za każdym razem prawie komplet widowni. Ze względu na niską cenę biletu (10 złotych) nie ma darmowych wejściówek dla przedstawicieli żadnych środowisk.

Sztuka miała premierę 19 grudnia 2015 roku na małej scenie Teatru Rozrywki w Chorzowie. Był to bowiem spektakl zorganizowany w ramach wygranej 5. Obserwatorium Artystycznego Entrée, którego laureatem w 2014 roku został Zacharjasz Muszyński. Nagrodą była tzw. rezydencja, czyli możliwość przygotowania nowego spektaklu i wystawienia go na scenie chorzowskiego Teatru Rozrywki. Tym spektaklem jest właśnie „Bubloteka”.

Premiera spotkała się z ciepłym przyjęciem krytyki. O czym świadczy chociażby recenzja na portalu „Dziennik Teatralny”.

http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/biblioteka-pelna-bubli.html

Zaś widzowie pisali m.in.:

Świetny spektakl! Zaskakująca pointa. Małymi kroczkami, konsekwentnie, z mistrzowską precyzją prowadzone studium psychologiczne celebryty ślizgającego się po powierzchni głębszych wartości. Duże brawa dla Autorki, Reżyserki i Aktorów! Dorota Płoszczyńska

Właśnie wróciłem ze spektaklu i cały czas o nim myślę. Nie o nim właściwie, tylko może o codzienności: tak niepojętej, że nie sposób jej okiełznać. (…) cokolwiek bym tu napisał, to i tak nie wyczerpałbym tematu, spłyciłbym tylko. Mogę Wam jedynie powiedzieć, że wielkim walorem tego subtelnego zjawiska jest jego aktualność – wszystko dzieje się dokładnie teraz, w rzeczywistości, którą mamy za oknem i każdy z nas może się w tym oknie zobaczyć. Dla kogo jest ta sztuka??? - Dla mnie na pewno! Piotr Hruszwicki

Sztuka dobra, gra aktorska rewelacyjna. Jako, że ja bibliotekarka, to mi się czasem serce ścisnęło :) ad np. perspektyw po ukończonym bibliotekoznawstwie :):) Trochę taka smutna rzeczywistość. Ale co zrobić mają bibliotekarze bibliotek osiedlowych, czy publicznych, jak nie ma pieniędzy na książki, z nowości często niewiele jest, a ich praca jest liczona statystykami wypożyczeń. Jak nie ma wypożyczeń, biblioteka niepotrzebna i do zamknięcia. I koło się zamyka. W sprawozdaniach też trzeba wykazać, ile zrobiło się opisów katalogowych książek itp. A, jak nowości nie ma, to i opisów z czego nie ma robić. (…) I osobny temat – kondycja czytelnictwa społeczeństwa. Gdybym była bibliotekarką osiedlową, z marną pensją i nie stać byłoby mnie na zakup książek, to pozostałoby czytanie tylko tego, co jest w bibliotece, ale i tego by za dużo nie było. Wpada się w taką matnię, bez perspektyw wyjścia i chęci doczekania do emerytury. Dobrze byłoby, żeby jacyś decydenci obejrzeli ten spektakl. Lokalni notable. Bo naprawdę te małe biblioteki ledwo przędą. A bibliotekarzowi pozostaje albo w tym tkwić, albo to rzucić w diabły. Dorota Szumilas

link do zwiastuna video:

„Bubloteka”

Rzecz dzieje się w małej, warszawskiej, osiedlowej bibliotece. Bibliotekarzem jest tu Piotr, który by ratować swoje małżeństwo decyduje się schować za biurkiem wśród regałów książek. Kim jest naprawdę?

Pewnego dnia do biblioteki przychodzi Andrzej… Niby zwykły czytelnik, niby taksówkarz, niby pisarz-amator. Ale czy rzeczywiście? Po co tak naprawdę tu przyszedł? „Bubloteka” to opowieść o kulturze i popkulturze, o książkach, życiu, miłości oraz chęci bycia popularnym i sławnym za wszelką cenę. Czy życie współczesnych gwiazd to bubel? Czym jest życie przeciętnego człowieka obcującego z popkulturą? I co ma do tego literatura?

„Napisałam ten tekst, bo nie zgadzam się z próbami wmówienia nam, że tylko rzeczy, które podobają się masowo są wartościowe. Nikt mnie nie przekona, że skoro więcej ludzi słucha disco polo niż Ludwiga van Beethovena to ten Ludwig van Beethoven jest mniej wartościowy artystycznie. To samo tyczy literatury, a także filmu i pozostałych dziedzin sztuki. Świat tzw. „lajków na fejsie” powoduje, że ulegamy iluzji, że wielkość i jakość są tożsame z popularnością. Przez to dajemy sobie wciskać buble, a potem wiedziemy bublowate życie pod dyktando tych bubli. Chciałam wzbudzić w ludziach refleksję na ten temat. „Bubloteka” to taki bublowaty „śmiech przez łzy” z nas samych i otaczającego nas świata.” – Małgorzata Karolina Piekarska

PIOTR Z. – Bibliotekarz, ale czy naprawdę jest bibliotekarzem? W tej roli Zacharjasz Muszyński. http://zmuszynski.eu/

„Piotr to aktor celebryta, który dostał drugą szansę na poprawę swego życia. Chce on je zmienić na lepsze. Ale… co będzie dalej? Czy mu się to uda? Jak się dość szybko okazuje los mu nie sprzyja. Piotra zawód poniekąd zmusza go do takiego bublowatego zachowania. Sztuka jest też opowieścią o dwóch światach. Obecnym i tym, który przeminął. Co to jest popularność dziś, a czym była ona kiedyś?” – Zacharjasz Muszyński

ANDRZEJ S. – Czytelnik, taksówkarz i pisarz, ale czy naprawdę jest pisarzem? W tej roli Janusz Leśniewski. http://januszlesniewski.com.pl/

„Świat opanowała bylejakość. Ludzie zaczynają wchodzić w świat celebrytów, magii telewizji. Zaczynają się utożsamiać z celebrytami. Andrzej, którego gram, jest człowiekiem starej daty. Czytał Ernesta Hemingwaya i Oskara Wilde’a. Dziś rzadko ktoś sięga po tę literaturę. Andrzej chce zrozumieć co się stało ze światem i rzeczywistością, w której przyszło mu teraz funkcjonować. Czemu ludzie szukają sensacji i niesamowitych wrażeń, by się podbudować? „Bubloteka” to próba odpowiedzi na te pytania.” – Janusz Leśniewski.

Autorką tekstu jest pisarka i dziennikarka Małgorzata Karolina Piekarska.

Szczegóły: http://bubloteka.com.pl/