Rusza kolejna odsłona Sceny Tańca Studio w Teatrze Studio. 12-14 października to ponownie trzy dni z polskim tańcem o różnych obliczach. Na patrona prezentacji po Wacławie Niżyńskim wybraliśmy Conrada Drzewieckiego, zmarłego osiem lat temu reformatora polskiego baletu oraz założyciela Polskiego Teatru Tańca – Baletu Poznańskiego, który gościliśmy we wrześniu.

Październikowe prezentacje otwieramy Ostatnią niedzielą Iwony Pasińskiej, wieloletniej solistki Polskiego Teatru Tańca, która z jednej strony składa hołd, a z drugiej dyskutuje z legendą mistrza Drzewieckiego. Po Drzewieckim polski balet zaczął mówić innym językiem, stąd w naszych prezentacjach pojawią się takie choreografie, jak: 8m68+ Roberta Bondary, nawiązująca do sztuki antycznej Kwadryga na TRZECH Eryka Makohona w wykonaniu Krakowskiego Teatru Tańca, w zabawny sposób podsumowująca tradycję taneczną i cytująca Drzewieckiego Powyżej nieba Witolda Jurewicza w wykonaniu Pracowni Fizycznej z Łodzi, i proponująca filozoficzną, ale i ironiczna dyskusję Oops Anity Wach i Via Negativa. Wybiegający myślą w przyszłość legendarny już zespół z Gdańska – Teatr Dada von Bzdülöw w Zagraj to, czyli 17 tańców o czymś, oraz młody choreograf Maciej Kuźmiński w niezwykle plastycznym i muzycznym Room 40, po raz pierwszy pokazywanym w Warszawie.

Dzień drugi zakończy poetycki manifest pokolenia trzydziestolatków zakończy dzień drugi Clever Project Radka Hewelta i Filipa Szatarskiego, artystów na co dzień pracujących w Austrii. Taniec jest sztuką dla każdego, bez względu na wykształcenie, czy wiek, dlatego w trosce o młodego widza zaprosiliśmy interaktywny projekt dla najnajów (0-3 lat) LABirynt, zrealizowany przez Alicję Morawską-Rubczak w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora. Ci którzy liczą na odrobinę ruchu i tym razem się nie zawiodą, nasza propozycja warsztatowa Miękka siła skierowana jest do najmłodszych (3-5 lat), ale pod opieką Kacpra Lipińskiego pracować będą wspólnie rodzice i dzieci.

Zatem od historycznej legendy choreograficznej, poprzez autentyczny ruch wchodzących w życie maluchów, po kontakt z najwyższą sztuką. Serdecznie zapraszam na Scenę Tańca Studio – na trzy dni niezapomnianych doświadczeń intelektualnych, wspólnotowych i artystycznych. Jadwiga Majewska

fot. Ewa Krasucka

SCENA TAŃCA STUDIO, 12-14 października 2015

Warsztaty:

Miękka siła – warsztaty dla najmłodszych (3-5 lat), Kacper Lipiński

12 i 14 października, w godz. 11:00-12:00, 17:00-18:00 (dwie grupy warsztatowe: przedpołudniowa i popołudniowa)

sala prób

Warsztaty opierają się na systemie ruchowym F.G.D (Fight Gravity Dance), który łączy w sobie doświadczenia ruchowe oraz zasady operowania ciałem, zaczerpnięte z technik tańca współczesnego i szeroko rozumianych sztuk walki. Prowadzący, jako autor koncepcji tego systemu, przeprowadzi dzieci i rodziców przez świat tańca, pełnego gracji i lekkości oraz przez świat sztuk walki, pełen mocy i siły odwołujących się do ruchów zwierząt. W czasie jego zajęć te dwa, na pozór różne światy, spotkają się w ciałach uczestników. Zaproponowane gry i zabawy pozwolą na umocnienie rodzinnych więzi i staną się podstawą do budowania nowych kontaktów wewnątrz grupy. Najważniejsza jednak pozostanie relacja rodzica z dzieckiem, oparta na zaufaniu i potrzebie przebywania razem, której towarzyszyć będzie spontaniczny ruch budujący nowy rodzaj więzi dziecka z rodzicem. Dzieci w wieku 3-5 lat (jedno dziecko – jeden rodzic) rodzice i dzieci powinni być w strojach wygodnych i umożliwiających swobodne poruszanie się.

Czas trwania jednego warsztatu: 1 godzina

Zapisy

Zgłoszenia prosimy przesyłać do 9 października 2015 na adres mailowy: magdalena.grabowska@teatrstudio.pl

Magda Jędra, Weronika Pelczyńska, Iza Szostak

Europa. Śledztwo, 45’

12 października godz. 19:00, Malarnia

Polska: 24 tysiące sklepów z ubraniami z drugiej ręki. Europa: 120 tysięcy firm odzieżowych ubrań. Świat: 4 miliony par rąk szyje ubrania w Bangladeszu. Trzy artystki zapraszają publiczność do gigantycznego europejskiego lumpeksu pełnego fantazji z drugiej ręki i zużytych marzeń o przyszłości. W kolażu improwizacji i sieci widocznych i niewidzialnych połączeń tancerki badają relacje między tym, co odległe, globalne i tym, co osobiste. Prowadzą performatywne śledztwo w sprawie przyszłości Europy. Ile kosztuje wspólne działanie? W jaki sposób partner stał się przeszkodą? Kiedy wartości zmieniły się w obsesje?

To również spektakl o pracy artystów tańca – jej materialności i cenie. Artystki wzywają publiczność do tablicy, pytają o relację między tancerzem i widzem, działającym podmiotem i obserwatorem.

To spektakl o nieprzewidzianych konsekwencjach wspólnej pracy, kolektywnego działania, w którym to, co miało dawać poczucie bezpieczeństwa – okazuje się kolejną formą opresji, a to, co miało straszyć – śmieszy.

W spektaklu wykorzystano dane z raportów organizacji Asia Monitor Resource Centre i War on Want dostępne na stronach: http://amrc.org.hk/system/files/FFM-Cambodia-Report-022014-amrc_0.pdf oraz http://www.waronwant.org/attachments/Fashion%20Victims.pdf

choreografia i reżyseria: Magda Jędra, Weronika Pelczyńska, Iza Szostak

dramaturgia: Agata Szczęśniak

reżyseria świateł: Karolina Gębska

scenografia: Wojciech Pustoła

produkcja: Komuna//Warszawa

premiera: 11 lipca 2014, Komuna//Warszawa

Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Urząd m.st. Warszawy, przy wsparciu Fundacji Burdąg, Centrum w Ruchu, Urzędu Dzielnicy Wawer m.st. Warszawa.

Robert Bondara

8m68+ [Czkawka, 8m68] , 35’

12 października godz. 20:00, Duża Scena

Pod tytułem 8m68+ kryją się dwie choreografie zrealizowane z Polskim Baletem Narodowym w ramach warsztatów choreograficznych powstałych z inicjatywy dyrektora Krzysztofa Pastora i prezentowanych regularnie od 2009 roku na scenie kameralnej Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Prace te – Czkawka, stworzona w tym roku i 8m68 z 2012 roku – powstały jako niezależne choreografie, ale specjalnie z okazji projektu Scena Tańca Studio zostaną ze sobą zespolone, przyjmując tym samym zamkniętą, dwuczęściową strukturę. W trakcie powstawania obu prac bliska była im myśl przewodnia, odnosząca się do relacji i współzależności. W przypadku Czkawki odnosiła się do relacji człowieka wobec samego siebie i zachowania wewnętrznej harmonii i spójności. W 8m68 z kolei – do relacji ze światem zewnętrznym i próbą znalezienia w nim właściwego miejsca, zgodnego z własnymi przekonaniami i aspiracjami. W obu przypadkach równie ważna była próba stworzenia choreografii, która dawałaby widzowi dużą swobodę i wolność interpretacji.

choreografia: Robert Bondara

muzyka: Michał Jacaszek, Jack Nitzsche, Amon Tobin

scenografia i reżyseria światła, efekty dźwiękowe: Robert Bondara

kostiumy: Anna Lorenc, Robert Bondara

obsada – na co dzień tancerze Polskiego Baletu Narodowego:

Joanna Drabik Paweł Koncewoj Anna Lorenc Adam Myśliński Emilia Wacholska Kurusz Wojeński

Iwona Pasińska

Ostatnia niedziela, 40’

12 października godz. 21:00, Malarnia

Conrad Drzewiecki (1926-2007) – choreograf, tancerz, pedagog, reformator polskiego baletu. Przełom lat 50. i 60. Drzewiecki spędził poza krajem. Po powrocie do Poznańskiej Opery został kierownikiem baletu. Jego ówczesne prace, określane jako utrzymujące właściwe proporcje pomiędzy wykorzystaniem technik klasycznych, nowoczesnych i jazzowych, zdradzały niezwykły talent kompozycyjny oraz umiejętność oryginalnego łączenia tańca z tworzywem muzyki i plastyki. Estetyka spektakli Drzewieckiego budowała teatralne wrażenie świata odrealnionego, piętrzyła jego dramaturgię, a wespół z oprawą dźwiękową – idealną atmosferę magii tańca. Szczególnym przedsięwzięciem Drzewieckiego w jego własnym teatrze były wieczory polskie. Polska muzyka, jako tło dla libretta lub narracji sprzęgnięta z polską tradycją, zaowocowała powstaniem 4 Wieczorów polskich, wśród których Krzesany czy Przypowieść sarmacka najsilniej zapadły w pamięć publiczności. Mistrz stał się jednak zakładnikiem własnej legendy. W 1986 roku podczas Spotkań Baletowych w Łodzi Drzewiecki zaprezentował¬¬¬¬¬¬ premierowe przedstawienie Ostatnia niedziela. Wygwizdane, wybuczane, zakwestionowane przez widownię i krytyków było pierwszą porażką w życiu choreografa. Eksperyment, wykraczający poza stosowane przez Drzewieckiego formy teatralno-tanecznej konstrukcji, okazał się trudniejszy dla Mistrza niż kontynuacja drogi gwarantującej chwałę.

Twa Ostatnia Niedziela..

Czemuś nie poszedł dalej?

Czemuś taniec i balet…

Spakował w garb.

Twa Ostatnia Niedziela..

Wielki Finał na szczycie..

To był zenit Twój? Czy Cię…

Ogarnął strach?

(słowa Radek Wysocki)

choreodywagacja: Iwona Pasińska

muzyka: Hanka Klepacka, Karol Szymanowski, Claude Debussy, Jerzy Petersburski, Wojciech Kilar

tekst : Radek Wysocki

scenografia: Andrzej Grabowski

producent: Komuna//Warszawa, cykl RE//MIX 2013

w spektaklu oddechu i głosu użyczył: Tomasz Karasiński

występują: Iwona Pasińska, Mikołaj Mikołajczyk

premiera: 26 października 2013, Komuna//Warszawa

Alicja Morawska-Rubczak we współpracy z Opolskim Teatrem Lalki i Aktora im. A. Smolki,

LABirynt (spektakl dla „najnajów” 0-3 lat), 40’

13 października godz. 11:00 i 17;00, Foyer

Zapraszamy niemowlęta, nawet te kilkumiesięczne, do niezwykłego, teatralnego doświadczania świata. LABirynt to interaktywna instalacja dla dzieci do trzeciego roku życia, która łączy w sobie teatr, taniec współczesny, architekturę tekstylną, nowe media i świetną zabawę. Wybierzcie się ze swoimi dziećmi w tę zachwycającą i kreatywną podróż. Wejdźcie w labirynt doświadczeń zmysłowych, poruszcie ciałem, umysłem, wyobraźnią. Instalacja wpisuje się w nurt teatru dla najnajmłodszych, który zainicjowany został w Polsce w 2006 roku, za sprawą Zbigniewa Rudzińskiego z poznańskiego Centrum Sztuki Dziecka i od tej pory z sukcesem rozgościł się w repertuarach prawie wszystkich teatrów w Polsce. Więcej o twórczości dla najnajmłodszych przeczytacie na blogu autorki projektu: www.alicjamorawskarubczak.tumblr.com/search/najnaje

Kilka słów do „najnajowych” opiekunów – czyli co należy wiedzieć przychodząc na LABirynt:

a) LABirynt to kameralna, przytulna, bezpieczna przestrzeń, w której artyści stają się przewodnikami dzieci i rodziców/dorosłych b) przed wejściem w przestrzeń LABiryntu należy zdjąć buty (można przynieść ze sobą kapcie – czyli „przytulne” obuwie zamienne) c)w LABiryncie rodzice współdziałają z dziećmi, dlatego warto być ubranym w sposób wygodny, by móc swobodnie przemierzać labiryntowe przestrzenie d) prosimy, aby w trakcie przedstawienia nie spożywać pokarmów i napojów, e) prosimy o nierobienie zdjęć podczas spektaklu f) prosimy o niehamowanie naturalnych reakcji dzieci (płacz, śmiech, słowa, gaworzenie są dla nas wyrazem emocji i bardzo zależy nam na tym, by dzieci mogły wyrażać je w sposób swobodny) g) jeżeli dziecko poczuje dyskomfort można swobodnie z nim wyjść i wrócić po chwili

koncepcja, reżyseria, choreografia: Alicja Morawska-Rubczak

scenografia: Anna Dziedzic

muzyka, multimedia: Wojciech Morawski

wykonanie: Anna Dziedzic/Magdalena Wolnicka (taniec)

Monika Kiwak (taniec)

Wojciech Morawski (muzyka)

Premiera: 29 maja .2015, Opolski Teatr Lalki i Aktora

Projekt zrealizowany w ramach Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „MŁODA POLSKA” przyznanego Alicji Morawskiej-Rubczak

Teatr Dada von Bzdülöw

Zagraj to, czyli 17 tańców o czymś, 70’

13 października godz.18:30, Malarnia

Spektakl ten to dadaistyczna przygoda w przyszłości z przeszłością trójki bohaterów, którzy, korzystając z zamierzchłych technologii oraz emocji (kino, taniec, teatr z początku XXI wieku), próbują odegrać COŚ, co było tym CZYMŚ. Filozoficznym wsparciem i inspiracją do przeprowadzenia dokumentalnego eksperymentu jest filozofia Powrotu i Akceptacji Wilhelma Guido.

reżyseria, choreografia, wykonanie: Katarzyna Chmielewska, Anna Steller, Leszek Bzdyl

wystrój wnętrza: Michał Kołodziej

archeolożka kostiumograficzna: Magda Bem

wsparcie multimedialne: Maciej Salamon

muzyka: iTunes oraz Adam Witkowski

produkcja: Teatr Dada von Bzdülöw / Teatr Wybrzeże. Gdańsk

przy wsparciu Urzędu Miasta Gdańsk

premiera: 9 maja 2013 Scena Malarnia – Teatr Wybrzeże, Gdańsk

Podziękowania dla Domu Pracy Twórczej – Burdąg oraz Zatoki Sztuki w Sopocie

Maciej Kuźmiński

Room 40, 40’

13 października godz.20:00, Duża Scena

Room 40 jest przekuciem refleksji egzystencjalnej na język choreografii. Wykorzystując stan zmęczenia, Maciej Kuźmiński ukazuje wirtuozerię tancerzy, a kwestionując konwenanse teatralne, krytycznie przygląda się tradycji. Balansując na granicy form, spektakl jest jednocześnie prowokacyjny i poruszający.

Realizatorzy:

choreografia: Maciej Kuźmiński

dramaturgia: Adam Hypki

taniec: Daniela Komędera (solistka)

Anna Kamińska

Katarzyna Pawłowska

Dominika Wiak

Wsparcie:

sponsorzy: Serbski Teatr Narodowy

partnerzy: Konserwatorium Tańca i Muzyki Trinity Laban

Wydział Teatru Tańca w Bytomiu

PWST w Krakowie im. L. Solskiego

premiera: 25 lipca 2012, Bonnie Bird Theatre, Londyn

premier polska: 22 marca, 2014, Centrum Kultury w Lublinie

Nagrody: Nagroda Publiczności przyznana podczas Polskiej Platformie Tańca 2014

Filip Szatarski, Radosław Hewelt

Clever Project, 60’

13 października godz.21:15, Foyer

Clever Project jest próbą ustosunkowania się do kryzysu ekonomicznego i w tym kontekście sytuacji artysty we współczesnym świecie. W oparciu o metodę dekonstrukcji widowiska scenicznego Clever Team zaproponuje publiczności atrakcyjny program 10 spektakli za cenę jednego biletu oraz dodatkowa scenę w ramach promocji wakacyjnej, walentynkowej, świątecznej etc. Clever Team jest absolutnie samodzielny i autonomiczny na poziomie realizacji spektaklu. Duet udowadnia, że kryzys jest zjawiskiem inspirującym i pozytywnym. Dwóch performerów: Radek Hewelt i Filip Szatarski zaproponują Państwu: widowisko taneczne, operę, terapię grupową oraz wiele innych atrakcji...

koncept, reżyseria i wykonanie: Radek Hewelt i Filip Szatarski

dramaturgia: Michał Kotański

scenografia: Luke Baio

opracowanie muzyczne: Guenther Berger

opracowanie graficzne: Agnieszka Baniewska-Gantz

wsparcie choreograficzne: Julia Mach

produkcja: Visitores – Verein zur Projektion künstlerischer Ideen

kooprodukcja: WUK w Wiedniu, Klub Żak w Gdańsku

kooperacja: Instytut Polski w Wiedniu

podziękowania: d.id dance identity/Liz King

Premiera: 9 lutego 2013, WUK, Wiedeń.

Spektakl został zrealizowany przy wsparciu finansowym Departamentu Kultury Miasta Wiedeń (MA7)

Krakowski Teatr Tańca

Kwadryga na TRZECH, 40’

14 października godz.19:00

Kwadryga na TRZECH w choreografii Eryka Makohona, tancerza związanego wcześniej ze Śląskim Teatrem Tańca i założyciela własnego zespołu oraz estetyki, zgodnie z tytułem jest nawiązaniem do klasycznych ideałów piękna, opartych na harmonii i doskonałych proporcjach. To narracja o pięknie w zgodzie z porządkiem klasycznym, rzymskim, przejawiającym się między innymi w męskim ciele.

reżyseria, choreografia, światło: Eryk Makohon

wykonanie: Jan Lorys, Paweł Łyskawa, Tomasz Urbański

produkcja: Stowarzyszenie Krakowski Teatr Tańca

premiera: 2 maja .2012, Festiwal Tańca Współczesnego SPACER – Nowohuckie Centrum Kultury w Krakowie

Anita Wach/Via Negativa

Oops, 60’

14 października godz.20:00

Projekt historyczny, jakim było Oświecenie okazał się porażką. Światła w ogóle nie działają.

Solowy spektakl taneczny odgrywany jako nieustający „dialog” pomiędzy tancerką (Anitą Wach) i sceną, która wciąż kwestionuje znaczenie swoje własnego i tancerki istnienia. Scena przyjmuje tu rolę „osoby dramatu”, zwracając się do widzów i tancerki za pomocą wyświetlanego tekstu: „Mam problem ze światłami. Wiem, że powinnam je włączyć już za chwilę. Ale obawiam się, że może to być błąd”.

Choć scena przemawia z pozycji ponadczasowej świadomości, transcendencji, „krytycznego rozumu”; choć jest świadoma historycznej pętli błędów, w którą wciąż i od nowa daje się złapać wraz z artystami, producentami, widzami, gospodarką, państwem, nauką, religią – jest całkowicie bezsilna, skazana na fizyczną obecność wykonawcy. Tancerka, uwięziona we własnej fizycznej obecności i jednocześnie w jej kontekście, może jedynie bronić swojego znaczenia poprzez ciało. Obie wyznaczają sobie nawzajem granice i obie zmuszone są przyznać się przed sobą, jak za każdym razem od nowa udaje im się wzajemnie siebie zdradzić. Błąd jest jedynym powodem ich istnienia.

pomysł: Anita Wach i Bojan Jablanovec

wykonanie i choreografia: Anita Wach

koncepcja, tekst i reżyseria: Bojan Jablanovec

kierownictwo techniczne i oświetlenie: Łukasz Kędzierski

obsługa projekcji: Ewa Garniec

muzyka : Jean-Baptiste Lully, The Other Half, Michael Praetorius, Johnny Thunder

producent: Špela Trošt

produkcja: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, Poznań i Via Negativa, Lublana przy wsparciu: Ministerstwa Kultury Republiki Słowenii, władz miasta Lublana oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

koprodukcja: tanzhaus nrw Düsseldorf i Dance Ireland, Dublin w ramach programu: Modul-Dance wspieranego przez Program Kultura Unii Europejskiej

premiera: 20 maja 2012, Via Negativa, Lublana

Pracownia Fizyczna

Powyżej nieba, 20’

14 października godz.21:15, Malarnia

Rekonstrukcja kultowej chorografii Witolda Jurewicza z 1998 roku. Unikalny pod wieloma względami spektakl taneczno-aktorski jest ruchowym komentarzem do tekstów Ireny Turskiej o pochodzeniu i rozwoju tańca. Podręcznikowe wypowiedzi autorki, zaczerpnięte z Krótkiego zarysu historii tańca i baletu, zderzane są sytuacjami i ruchem tworzonym przez tancerzy.

choreografia: Witold Jurewicz

realizacja: Krzysztof Skolimowski, Jacek Owczarek

wykonanie: Jacek Owczarek, Paweł Grala, Wojciech Łaba, Krzysztof Skolimowski, Adrian Bartczak, Paweł Łyskawa, Eryk Makohon

premiera: 2 czerwca 2009, Teatr V6, Łódź

    Karnet jednodniowy – 30 zł;

    Karnet na 2 spektakle – 25 zł;

    Bilet na Dużą Scenę – 20 zł.

    Bilety do nabycia w kasie Teatru Studio oraz za pośrednictwem strony internetowej Teatru Studio: www.teatrstudio.pl

Uwaga! Za bilet na spektakl LABirynt płaci tylko osoba dorosła/opiekun (20 zł), dla „najnaja” wstęp bezpłatny. Spektakl jest wyłączony z karnetu.

Programatorzy: Jadwiga Majewska, Mikołaj Mikołajczyk

Organizatorzy: Teatr Studio, Instytut Muzyki i Tańca

Mecenat: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasto Stołeczne Warszawa