W marcu w Studium Teatralnym odbędzie się pokaz spektaklu „Szepty ziemi’’ Piotra Borowskiego i Marcina Cecko, a także kolejna odsłona cyklu Historia jednego Obrazu pt. „Rekonstrukcje wschodnie” autorstwa Janusza Bałdygi.

SZEPTY ZIEMI, 21 marca, g. 19:00

Reżyseria: Piotr Borowski

Tekst: Marcin Cecko

Aktorzy: Waldemar Chachólski, Magda Czarny, Danny Kearns, Michał Lorent

Scenografia: Piotr Szczygielski, Patrycja Petryk (wideo)

Kostiumy: Ewelina Ciuchta i zespół

Muzyka: Arek Waś

Czasami trudno odróżnić, co jest rzeczywiste, a co wytwarzają nasze pragnienia lub cudze koncepcje. Życie jawi się jako gra, którą prowadzimy z coraz większym wyrafinowaniem. Co jest poza tą grą, poza pragnieniem, a nawet poza społecznym dyskursem? Czym jest moja duchowość?

Inspirację dla spektaklu stanowiło doświadczenie aktora S/T. Żyje zwyczajnie, jak wielu ludzi – ma rodzinę, codziennie chodzi do pracy. Jednak w tej codzienności nie traci z oczu tego, co najważniejsze, stale szukając sensu swojego istnienia. Odpowiedzi, których dostarczał mu świat, w żaden sposób nie zaspokajały jego wymagań. Spektakl traktuje o tym, co się stanie, gdy ów głód odpowiedzi przerodzi się w prawdziwe poszukiwanie. Już od przeszło dziesięciu lat u naszego aktora trwa praca nad sobą – próba dotarcia do własnej duchowości poprzez trening ciała i wyzwolenie ukrytej w środku energii. Najważniejsza stała się dla niego praktyka, nieposiadająca ścisłej techniki. W jego ciele urzeczywistnił się dostrzegalny proces zachodzących w nim zmian, jakby życie innego ciała, ciała poza ciałem. Przedstawienie ukazuje ten proces.

Tytuł spektaklu nawiązuje do nagrań wystrzelonych w kosmos w 1977 roku w ramach amerykańskiego programu Voyager. Marcin Cecko przedstawił lot w kosmos jako metaforę osobistego doświadczenia głównego bohatera w taki sposób, aby dać widzowi odczuć potrzebę duchowego poszukiwania w obliczu współczesnych okoliczności. Stworzył przeciwstawne postaci – technika konstruującego rakietę, a także pierwszych ludzi. Mężczyzna i kobieta, spotkani na obcej planecie, wydają się być wygnańcami, stawiającymi pierwsze kroki w nowej rzeczywistości. Wyzwaniem, które rodzi się w wyniku spotkania cywilizacji dojrzałej (wręcz w fazie schyłkowej) z życiem i kulturą rozpoczętymi od nowa, okazuje się synchronizacja.

Co się stanie, jeśli urzeczywistni się nieznane dotąd doświadczenie – coś, co wykracza poza naszą klasyfikację kulturową, a jednak przynależy istocie ludzkiej?

Data: 21 marca (sobota), g. 19:00

Miejsce: Studium Teatralne, Lubelska 30/32, Warszawa

Bilety: 25 zł (normalny), 15 zł (ulgowy)

Spektakl realizowany dzięki wsparciu finansowemu Urzędu m.st. Warszawy

HISTORIA JEDNEGO OBRAZU: REKONSTRUKCJE WSCHODNIE, 29 marca, g. 19:00

autor spotkania/ performancu: Janusz Bałdyga

1995 rok. W Warszawie zebrało się osiem osób gotowych do pracy. Wojciech Krukowski, twórca Akademii Ruchu i ówczesny dyrektor Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, udostępnił do pracy salę Laboratorium przy CSW. Po roku powstało Studium Teatralne. Myśląc o początkach S/T, nie sposób więc, pominąć Wojciecha Krukowskiego. Skromny, pogodny, przyjazny, wybitny i konsekwentny artysta. Pamięci zmarłego w 2014 Wojciecha Krukowskiego będzie poświęcona tegoroczna odsłona „Historii jednego obrazu”. Na cykl w 2015 roku złożą się spotkania artystów, performerów i animatorów kultury związanych z Wojtkiem Krukowskim i Akademią Ruchu.

Janusz Bałdyga: Przedstawiam obraz parzysty będący dokumentem powrotu do wartości utraconych w wyniku politycznych kryzysów, wojen, przesiedleń... Zniszczeniom w skali globalnej przeciwstawia się konkretny człowiek prywatnym, symbolicznym, nierzadko naiwnym gestem. Wyraźny ślad rany, ubytku jest świadectwem dramatycznej próby powrotu do normalności znaczonej obrazem stabilnych, niezachwianych form. Prezentowany dyptyk składa się z fotografii obiektów znalezionych gdzieś na wschodzie w latach 2011 - 2014. Performance „O Tobie ta bajka mówi choć pod zmienionym imieniem” jest próbą powrotu do ikonicznej funkcji obrazu figury.

O autorze:

Janusz Bałdyga - absolwent Wydziału Malarstwa w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1976-81 współzałożyciel i członek grupy artystycznej „Pracownia”, od 1979 roku związany z teatrem „Akademia Ruchu”. Od 1982 prowadzi autorski cykl dydaktyczny w formie warsztatów, zajęć teoretycznych i wykładów. Uczestniczy w wielu wystawach i manifestacjach artystycznych.

Od 2008 roku związany z Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu.

Jest artystą performance, ale zajmuje się też rysunkiem, tworzy obiekty i instalacje. Interesuje go również warsztat performance i jego edukacyjny wymiar. Swoje działania często przenosi do przestrzeni publicznej.

Data: 29 marca (niedziela), g. 19:00

Miejsce: Studium Teatralne, Lubelska 30/32, Warszawa

Wstęp wolny

O Studium Teatralnym

Studium Teatralne założył Piotr Borowski – współpracownik Jerzego Grotowskiego oraz jeden ze współtwórców „Gardzienic”. Od początku swojego istnienia Studium Teatralne skupiło na sobie uwagę krytyki, autorytetów teatru, których poruszyły przedstawienia zespołu. W komentarzach spektakli, w których centrum zawsze pozostaje człowiek poszukujący wyższego sensu, mówiono o szczerym, niekoniunkturalnym przejęciu się problemami współczesności.

W dzisiejszych czasach, gdy zespoły teatralne bardzo szybko zamieniają się w sceny impresaryjne, a ich praca często ogranicza się do krótkich przedsięwzięć, Studium Teatralne idzie drogą opierającą się na etosie zespołowości i ciągłej edukacji, co daje możliwości poszukiwania nowych środków wyrazu, pozwala na rozwój i dokonywanie artystycznych odkryć.

Studium Teatralne wielokrotnie występowało na festiwalach polskich i zagranicznych, m.in. we Włoszech, Brazylii, Wenezueli, Rosji, Niemczech, Francji, Mołdawii, Urugwaju, Argentynie, Kolumbii, USA, Szwecji czy na Białorusi.