Spotkanie świata rozrywki i klasyki. Magda Navarrete i Piotr Steczek zafascynowani twórczością Witolda Lutosławskiego postanowili „otworzyć owe stare kufry i wyjąć z nich pożółkłe partytury" dając nowe życie zapomnianym piosenkom "Derwida". Piotr Steczek napisał fenomenalne opracowania na kwintet smyczkowy oraz orkiestrę, a Magda Navarrete zinterpretowała je dając swój „retro latynoski" swing.

Czyli zapomniane piosenki “Derwida”

Spotkanie świata rozrywki i klasyki. Magdy Navarrete i Piotr Steczek zafascynowani twórczością Witolda Lutosławskiego postanowili „otworzyć owe stare kufry i wyjąć z nich pożółkłe partytury" dając nowe życie zapomnianym piosenkom "Derwida". Piotr Steczek napisał fenomenalne opracowania na kwintet smyczkowy oraz orkiestrę, a Magda Navarrete zinterpretowała je dając swój „retro latynoski" swing.

Archiwa Polskiego Radia – wyobraźcie sobie długie korytarze i stojące w nich potężne kufry - nietknięte przez kilkadziesiąt lat. Lekko unosząc wieko można usłyszeć odgłosy potańcówek z „tamtych lat", jakieś śmiechy i okrzyki, ale także fragmenty pięknych melodii - śpiewanych niegdyś przez Sławę Przybylską, Mieczysława Fogga czy Irenę Santor. Melodie napisane przez wielkiego polskiego kompozytora, które kiedyś były wielkimi przebojami. Towarzyszyły czasom, kiedy Polska rozkwitała po wszystkich wojennych doświadczeniach. Piosenki opowiadające o miłości, przyjaźni, zwykłym życiu i radościach z codziennych spraw, proste a jednak bardzo głębokie. Te niezwykłe melodie to geniusz Witolda Lutosławskiego, który pisał je w latach 50-tych i 60-tych ukryty pod pseudonimem „Derwid".

Oboje artyści pragnęli żeby płyta jak i koncerty zarówno swoją zawartością, jak i brzmieniem nawiązywały do stylistyki lat 50tych i 60tych kiedy to grały kilkuosobowe orkiestry: skrzypce, wiolonczele, altówki. Do czasów kiedy nie było tylu przerysowanych, „przeprodukowanych" aranżacji i melodii bez duszy.

Piotr Steczek , który przez wiele lat grał pierwsze skrzypce w Tyskiej Orkiestrze "Aukso", aranżer, kompozytor, wybitny muzyk i multiinstrumentalista napisał opracowania starając się oddać autentyczny charakter liryki z jaką grano w owych czasach. Jego wyczucie i wiedza na temat muzyki pozwoliła mu stworzyć muzyczno oprawę projektu "Warszawski Lutosławski" na najwyższym poziomie. Piotr wiernie śledząc linie melodyczne Derwida tchnął nowe życie w te jakże piękne, choć trochę "zakurzone" piosenki.

Magda Navarrete, dotychczas znana głównie z wykonań polskich standardów retro w jęz. hiszpańskim tym razem zmierzyła się z klasyką polską w ojczystym języku dodając im osobistego charakteru, starała się zachować styl śpiewania "sprzed lat". Dużo w jej interpretacjach słodyczy, spontaniczności, luzu, ale też szlachetności. Uciekając od większości zbyt aktorskich wykonań polskich klasyków – Magda Navarrete nadała im niepowtarzalny charakter.

Spektakl "Warszawski Lutosławski" zapowiada się jako wspaniałe widowisko, które przeplatać będzie trochę historii i nowoczesności. Artyści o koncercie, który będzie miał też teatralny zamysł i sznyt mówią tylko tyle, że wspólnie z publicznością będą odchylać stare wieka.

Koncert odbędzie się 7 marca w Teatrze Syrena.