Zapraszamy na listopadową odsłonę X Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca Zawirowania, która odbędzie się dniach 18 – 23.11.2014 roku i poprzedzona będzie Międzynarodowym Konkursem Choreograficznym WarsawZAWIROWANIAdance (17 – 19.11).

Jesienne wydanie Festiwalu poświęcone będzie w równym stopniu polskim i zagranicznym artystom. Wśród wykonawców odnajdziemy m.in. Daniela Abreu (znanego widowni z poprzednich edycji), Ido Tadmora w znakomitym duecie z Elwirą Piorun, Budapest Dance Theatre, NovaTanz/TanzFaktur, Anat Grigorio a także Teatry Tańca z Gdańska, Krakowa i Sopotu.

To wyjątkowe wydarzenie. Z okazji dziesięciolecia Festiwalu wirujemy w 2014 roku dwukrotnie, nie tylko latem, jak było do tej pory. Chcemy pokazać, jak rozwinęliśmy się przez tę dekadę, jak wiele kontaktów udało nam się nawiązać i jak wiele fantastycznych projektów i kooperacji zrealizowaliśmy wspólnie z Teatrami Tańca z całego świata. To również niepowtarzalna okazja, aby razem z nami uczcić dziesięciolecie samego Teatru Tańca Zawirowania, który – założony w 2004r. – wciąż regularnie prezentuje swoje nowe spektakle i podróżuje po najdalszych zakątkach świata. Tradycyjnie też oprócz spektakli odbędą się spotkania z Artystami, pokazy filmów związanych z tańcem współczesnym, wernisaże, dyskusje.

Dziesiąta edycja Zawirowań to dowód na to, że scena tańca współczesnego w Polsce ma się coraz lepiej i że coraz mocniej istnieje w międzynarodowej świadomości. W tańcu nie liczy się polityka, ekonomia czy rozwój cywilizacji. Człowiek staje sam na sam z własnymi ograniczeniami, nie tylko fizycznymi, ale również psychicznymi. Uczy się wyrażać swoje emocje ruchem, szuka kontaktu z partnerem na scenie, ale przede wszystkim z odbiorcą, który także może stać się aktywnym uczestnikiem spektaklu.

Zapraszamy zatem do wzięcia udziału w X Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Tańca Zawirowania. Bądźcie z nami!

Więcej informacji o Festiwalu:

www.zawirowania.pl w zakładce Festiwal www.facebook.com/zawirowania Kontakt z organizatorami: +48 780 555 280 ttzawirowania@gmail.com

Więcej informacji o Konkursie:

https://www.facebook.com/warsawzawirowaniadance +48 797 555 979

info@warsawzawirowaniadance.pl

Zanim zawirujemy festiwalowo, zapraszamy na otwarte pokazy pierwszego międzynarodowego konkursu choreograficznego WarsawZAWIROWANIAdance, który odbędzie się w dniach 17-19 listopada 2014. Podczas dwóch dni tancerze z różnych zakątków świata, takich jak Izrael, Stany Zjednoczone, Wietnam, Kolumbia czy Hiszpania, zaprezentują swoje piętnastominutowe etiudy taneczne przed gronem międzynarodowego Jury w składzie: Elwira Piorun (Teatr Tańca Zawirowania, PL), Ofra Idel (Machol Shalem Dance House, IL), Natalia Medina (MASDANZA Festival, ES), Daniel Abreu (CIE. Daniel Abreu, ES) i Ido Tadmor (Israeli Ballet, IL). Oprócz nagród jurorów, przyznamy również nagrodę publiczności, dlatego warto przyjść i zobaczyć na własne oczy, jak się ma młoda scena tańca na świecie!

17 listopada zaprezentują się: C&C Carlo Massari and Chiara Taviani (Włochy), Wioleta Fiuk (Polska), James Wilton Dance (Wielka Brytania), Álvaro Esteban (Hiszpania), Edo Ceder (Izrael), Alexander Carrillo (Kolumbia) i Megan Mazarick (USA).

18 listopada na scenie Teatru WARSawy zobaczymy: Denzil Barnes (Wielka Brytania), Antonino Ceresia (Włochy), Dam Van Huynh (Wietnam), Csilla Nagy (Węgry), Reinaldo Ribeiro (Brazylia), Robert Przybył (Polska) i Dinamo Danza (Hiszpania).

Więcej informacji na www.facebook.com/warsawzawirowaniadance

CIA. Daniel Abreu - Tierra

Wtorek, 18 listopada

20:00, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Sala im. W. Krukowskiego

Na spektakl "Tierra" Daniela Abreu oraz PREMIERĘ "Tomorrow. Sex In Progress" Karoliny Kroczak obowiązuje ten sam bilet! Spektakle odbywają się w Centrum Sztuki Współczesnej, jeden po drugim, z 10 minutową przerwą pomiędzy.

„Jakiś czas temu zdecydowałem się wrócić do oryginalnego procesu tworzenia – choć tak naprawdę nigdy od niego nie odszedłem, potrzebowałem wejść głębiej, dotknąć samego sedna. Bez koncepcji, bez pomysłów – miałem tylko ciało, dotykające podłogi, czujące rytm oddechu i bicia serca, napięcie skóry i ciśnienie krwi. Od tego zacząłem; nie było żadnych myśli, a jedynie dźwięki wychodzące z moich ust – nieznane mi dźwięki powodujące strach.

Jesteś jedyną osobą, która może poczuć swoje ciało, jedyną, która zna ruchy przez nie wykonywane... Jesteś jedyny.

Teraz staram się wyrazić wszystko to tańcem. Tańcem płynącym wprost z moich mięśni, z mojego ciała...”

Spektakl powstał przy wsparciu La Comunidad de Madrid oraz Ministerio de Educación de España, Provisional Danza, Teatro Victoria y Teatro Cuarta Pared.

Pomysł, choreografia i wykonanie: Daniel Abreu

Muzyka: kolaż

Światła: Irene Cantero

Czas: 15 min

DANIEL ABREU DANCE COMPANY (Hiszpania)

Daniel Abreu urodził się na Teneryfie, gdzie po raz pierwszy zainteresował się ruchem fizycznym i sceniczną ekspresją. Uzyskał dyplom z psychologii na Universidad de Educación Distancia. Współpracował z licznymi teatrami tańca i grupami tanecznymi w Hiszpanii, a także asystował przy wielu produkcjach międzynarodowych. Jego Teatr zrealizował ponad trzydzieści spektakli i regularnie zapraszany jest do różnych krajów Europy, Ameryki i Azji. Ich spektakle prezentowane były na Circuito de Red de Teatros Alternativas cztery lata z rzędu, dwa razy na Aerowaves (2009 i 2011), a także w ponad 17 krajach, takich jak Dania, Brazylia, Niemcy, Korea, Portugalia, Polska, Słowenia i Szwajcaria.

www.danielabreu.com

Teatr Tańca Zawirowania - PREMIERA - Tomorrow. Sex in progress

Wtorek, 18 listopada

20:00, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Sala im. W. Krukowskiego

Na spektakl "Tierra" Daniela Abreu oraz PREMIERĘ "Tomorrow. Sex In Progress" Karoliny Kroczak obowiązuje ten sam bilet! Spektakle odbywają się w Centrum Sztuki Współczesnej, jeden po drugim, z 10 minutową przerwą pomiędzy.

To opowieść o tym co nas podnieca i co nakręca w relacji w drugą osobą. Jaki jest układ sił w namiętnej interakcji i kto kogo tresuje? Co oznacza być kobietą, a co mężczyzną? Jak w tańcu odgrywa się płeć? Jak myślenie stereotypami warunkuje postrzeganie partnera? Podczas spektaklu będziemy poszukiwać odpowiedzi na te pytania, używając klisz zaczerpniętych między innymi z rozrywkowych programów tanecznych, Kamasutry, archetypicznych obrazów relacji damsko-męskich i elementów życia prywatnego wykonawców.

Choreografia: Karolina Kroczak

Tancerze: Elwira Piorun, Szymon Osiński

Muzyka: kolaż

Czas: ok.30 min

TEATR TAŃCA ZAWIROWANIA (Polska)

Teatr Tańca Zawirowania powstał w 2004 roku pod auspicjami Fundacji Scena Współczesna. Założycielem oraz dyrektorem Teatru Tańca Zawirowania jest Włodzimierz Kaczkowski. Kierownikiem artystycznym zespołu jest od początku Elwira Piorun, była solistka Teatru Wielkiego. Obecnie trzon Teatru Tańca tworzą: Elwira Piorun, Karolina Kroczak, Bartosz Figurski oraz Szymon Osiński. Niemalże od początku swojego istnienia Teatr Tańca Zawirowania nie tylko czynnie uczestniczy w procesach kulturotwórczych kraju, ale występuje ze swoimi spektaklami na festiwalach całego świata, począwszy od naszych europejskich sąsiadów, poprzez Azję, Afrykę skończywszy na Ameryce Północnej i Południowej.

Teatr wraz z Fundacją Scena Współczesna jest organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca, odbywającego się w Warszawie corocznie od 2004 roku. Wydarzenie to gromadzi w czasie tygodniowego przeglądu teatry tańca z Polski i z całego świata, dając twórcom możliwość spotkania i konfrontacji dokonań artystycznych. Teatry porównują swoje doświadczenia, wzajemnie się inspirują i nawiązują znajomości, które często owocują powstawaniem wspólnych projektów artystycznych. Festiwal ma także na celu popularyzację współczesnego teatru tańca i prezentację w Polsce najnowszych światowych tendencji. Kilkudniowe warsztaty prowadzone przez instruktorów wielu rodzajów tańca współczesnego, wieczory pełne niezapomnianych wrażeń teatralnych, zażarte dyskusje, całodniowe próby. Świat wirujący od tańca. Teatr prowadzi także działalność edukacyjną – w Akademii Tańca Zawirowania odbywają się stałe zajęcia i warsztaty, których częstym efektem są spektakle wieńczące pracę młodych tancerzy.

Teatr Tańca Zawirowania & Ido Tadmor - Rust & Engagé

Środa, 19 listopada

19:00, Teatr Wielki – Opera Narodowa,

Sala Kameralna im. E. Młynarskiego

Obydwa spektakle są również częścią 6. Dni Sztuki Tańca, organizowanych przez Teatr Wielki – Operę Narodową. BILETY ZOSTAŁY WYPRZEDANE.

Rust oraz Engagé to spektakle będące wspólną produkcją Ido Tadmora (Izrael), Elwiry Piorun oraz brytyjskiej choreografki Rachel Erdos.

Spektakle są obrazem dwojga ludzi, tworzących wieloletni związek. Mają za sobą wiele burz, dylematów, wzlotów i upadków. Relacja bohaterów opiera się na głębokiej miłości oraz szczególnej więzi, ale nie oznacza to, iż jest wolna od problemów.

Engagé

„Rodzimy się samotni, żyjemy w samotności i umieramy w samotności. Jedynie poprzez miłość i przyjaźń możemy stworzyć chwilową iluzję, że nie jesteśmy samotni.” (Orson Welles)

Choreografia: Ido Tadmor

Tancerze: Elwira Piorun, Ido Tadmor

Muzyka: Frederic Chopin, Giuseppe Verdi, “American Beauty” soundtrack, Leo Cole

Czas: 29 minut

Rust

Cisza jest najsilniejszym głosem, jaki istnieje... A muzyka jest tylko w Twoim umyśle. "Najokrutniejsze kłamstwa wypowiedziane są w ciszy" (Meir Shalev z książki "Esau")

Choreografia: Rachel Erdos, Ido Tadmor

Tancerze: Elwira Piorun, Ido Tadmor

Muzyka: Something stupid by Frank and Nany Sintara

Czas: 19 minut

ELWIRA PIORUN (Polska)

Elwira Piorun - tancerz, choreograf i dyrektor artystyczny Teatru Tańca Zawirowania i Festiwalu Teatrów Tańca Zawirowania w Warszawie.

Absolwentka Szkoły Baletowej i Pedagogiki Baletowej Fryderyka Chopina Akademii Muzycznej w Warszawie. Przez wiele lat była solistką Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Polsce. Tańczyła w choreografiach Georges'a Balanchine'a, Maurice'a Béjarta, Matsa Eka, Teresy Kujawy, Witolda Gruca i innych. Przez osiem lat (1990-1997) pracowała w Niemczech (Hagen i Dortmundzie). Kiedy wróciła do Polski, tańczyła w choreografiach innych autorów i zaczęła tworzyć swoje pierwsze choreografie. Piorun jest doskonałym przykładem na to, jak klasyczna tancerka może przekształcić się w tancerkę współczesną.

IDO TADMOR (Izrael)

Tancerz, choreograf, pedagog, dyrektor artystyczny Baletu Izraelskiego. W ciągu ostatnich 3 lat Ido Tadmor reprezentował państwo Izrael na całym świecie jako "Ambasador Tańca". Został nagrodzony dotacjami z wielu źródeł, w tym The American Israel Cultural Foundation, Gminy Miasta Tel Awiw, Hajfy i innych instytucji publicznych oraz fundacji promujących działalność kulturalną w Izraelu. Jako nauczyciel, Tadmor uczy w wiodących zespołach tańca na świecie, w Izraelu oraz w znanych szkołach, m.in w Akademii Tańca w Rzymie i Artemidy w Amsterdamie. Ido Tadmor w 2011 został laureatem nagrody "Landau Prize" w Izraelu za całokształt twórczości artystycznej. W zeszłym roku obchodził swoje trzydziestolecie międzynarodowej kariery scenicznej.

Anat Grigorio - Mr. Nice Guy

Czwartek, 20 listopada

18:00, Teatr WARSawy

„Może uśmiech …?

Nie marszcz czoła, nie zagryzaj warg! Niech Twoje oczy błyszczą! Uśmiech! Szczery uśmiech! Otwórz klatkę piersiową, nie zapominaj o uśmiechu, oczy muszą znowu błyszczeć! Błyszczące oczy, wypnij biust, wciągnij brzuch, uśmiechaj się, zaszczekaj, rozmawiaj po chińsku, mów po francusku, śpiewaj po rosyjsku! A teraz – zacznij być sobą…”

Mr. Nice Guy to wewnętrzny dialog, który stawia pytania o płeć i tożsamość, a odbija się na zachowaniu naszego społeczeństwa. Jaka jest rola jednostki w świecie, który jest większy niż ktokolwiek inny? Jaka jest rola kobiet w świecie, gdzie mężczyźni podejmują wszystkie decyzje? Gdzie jest nasze “ja” w spotkaniu z wielkim światem? Czy “ja” to naprawdę “ja”, czy po prostu suma wszystkiego, czego się ode mnie oczekuje?

Choreografia i wykonanie: Anat Grigorio

Dźwięk: Idan Shimoni

Światła: Shachar Werchason

Muzyka: BOKER – (Morning) instrumental by Idan Shimoni, Edith Piaf – Non, je ne regretted rien

Czas: 45 min

ANAT GRIGORIO (Izrael)

Anat Grigorio (1974) wychowała się w Petach Tikva, w Izraelu. Jej miłość i pasja do tańca zaczęła się, gdy miała 6 lat. Przez lata rozwijała swoje umiejętności w gimnastyce, modern jazzie, balecie klasycznym, tańcu współczesnym i teatrze fizycznym. Na co dzień mieszka w Tel Awiwie i jest członkinią Israeli Choreographers Associacion. Anat szkoliła się jako tancerka i performerka m.in u Kibbutz Contemporary Dance Company, Ido Tadmor Dance Company, Thieery Moral Physical Theatre (Francja). Tworzy od 2003 roku i jest wspierana przez Izraelskie Ministerstwo Kultury.

Bytomski Teatr Tańca i Ruchu ROZBARK - This Is Not a Love Song

Czwartek, 20 listopada

20:00, Teatr WARSawy

Pierwsza wersja przedstawienia „This Is Not a Love Song” powstała w Rosji w 2010 roku z inspiracji rosyjską codziennością i zaobserwowanym dziedzictwem reżimu komunistycznego. Polska teraźniejszość mocno różni się od rosyjskiej współczesności, oba kraje łączy jednak wspólne, trudne dziedzictwo. Uri Ivgi i Johan Greben, holendersko-izraelski duet choreografów, odnaleźli pewne zbieżności, które postanowili wyartykułować w nowej odsłonie przedstawienia, znacząco różnej od prapremierowej realizacji.

Spektakl jest oparty na trzech filarach tematycznych, którymi są:

strach, stres, uraz, obsesja i paranoja,

wyzwolenie,

indywidualność i intymność.

Uniwersalne, ekstremalnie różne stany emocjonalne, które dotyczyć mogą każdego z nas, są w przedstawieniu rozwijane i pogłębiane. Pozbawieni cech indywidualnych bohaterowie wrzuceni zostają w kocioł emocjonalny, walczą z własnymi obsesjami i lękami szukając ukojenia i pociechy.

Jak twierdzą choreografowie, aby poznać treść przedstawienia i odpowiedzieć (choćby sobie samemu) na pytanie o czym ono jest – trzeba je zobaczyć. Na pewno jednak nie jest to pieśń o miłości...

Choreografia: Ivgi & Greben

Asystentka choreografów: Anna Piotrowska

Tancerze: Alena Lezhava, Sonia Zini, Elisa Teodori, Katarzyna Ustowska, Agnieszka Doberska, Łukasz Przytarski, Jin Hwan Seok, Oleg Stepanov, Aleksei Torgunakov,

Kostiumy: Ivgi & Greben

Muzyka: Ari Rosenzweig, Arvo Pärt

Czas: 65 min (bez przerwy)

BYTOMSKI TEATR TAŃCA I RUCHU ROZBRAK (Polska)

ROZBARK mieści się w budynku zabytkowej cechowni Kopalni Rozbark, którą założono w 1868 roku. Wydobycie węgla zakończono w 2004 roku, a trzy lata później część zabudowań Kopalni została wpisana do rejestru zabytków. Działalność Teatru ROZBARK opiera się na trzech pionach: działalności artystycznej, edukacyjnej i społecznej. Misją i założeniem Teatru ROZBARK jest tworzenie i propagowanie sztuki tańca współczesnego wzbogaconego o inne formy sztuki ruchu, z którymi chce docierać do dzieci, młodzieży i dorosłych. Kulminacją działań promujących taniec współczesny są kolejne edycje ROZBARK IN MOTION // Międzynarodowej Konferencji Tańca Współczesnego i Festiwalu Sztuki Tanecznej. Od 1 września 2014 r. opiekę artystyczną nad Bytomskim Teatrem Tańca i Ruchu ROZBARK sprawuje izraelsko-holenderski duet Ivgi&Greben. Kieruje on bytomską sceną w sezonie 2014/2015, mając ponadto pod swoją opieką kolejne odsłony festiwalu ROZBARK IN

MOTION. Kierownikiem zespołu oraz asystentką kierowników artystycznych została Anna Piotrowska, tancerka, choreograf, reżyser, nauczyciel tańca współczesnego, stypendystka British Council Awards 2004, dwukrotna laureatka SoloDuo Dance Festival w Budapeszcie.

Spektakl powstał jako część projektu INTRADANCE –współpracy między państwami UE I Rosji z dziedziny tańca współczesnego. Do projektu zgłosiło się ponad 100 choreografów z 18 krajów UE oraz 33 zespoły taneczne z 11 rosyjskich miast. Ostatecznie do pracy nad nową produkcją zaproszono 7 europejskich choreografów oraz 7 zespołów tanecznych z Rosji. W maju 2010 roku choreografowie spotkali się z zespołami I rozpoczęli pracę, której efektem był szereg nowych, odkrywczych i powszechnie docenianych inscenizacji. INTRADANCE projekt powołany został przy współpracy: European Union National Institutes for Culture (EUNIC), Centre Culturel Français, Goethe-Institut, British Council oraz Instituto Camoĕs i Istituto Italiano di Cultura. Projekt zeralizowano ze środków Unii Europejskiej.

Budapest Dance Theatre – My Daughter, Anna Frank

Piątek, 21 listopada

18:00, Teatr WARSawy

„Widzę naszą ósemkę jakbyśmy byli malutkim skrawkiem błękitnego nieba otoczonym przez ciężkie, burzowe chmury. To miejsce, w którym stoimy, dokładnie określone, jest póki co bezpiecznie, ale chmur zbiera się coraz więcej i ten krąg, który oddziela nas od niebezpieczeństwa jest coraz mniejszy. (…) Wszyscy patrzymy w dół, gdzie ludzie ze sobą walczą, a później do góry – gdzie jest pięknie i cicho. I nagle zostajemy otoczeni przez masę ciemnych chmur, odcięci przez nią od tej pięknej, spokojnej góry; chce nas zniszczyć…”.

Mała dziewczynka pisze swój pamiętnik w czasie, gdy nad głową jej – i wielu innych – zbierają się czarne chmury II Wojny Światowej i Holocaustu.

Budapest Dance Theatre w swoim spektaklu próbuje przybliżyć specyfikę tamtego okresu, balansując na pograniczu tańca i literatury.

Choreografia: Béla Földi

Muzyka: Dániel Szántó

Kostiumy: Péter Klimó

Czas: 40 min

BUDAPEST DANCE THEATRE (Węgry)

Budapest Dance Theatre jest jednym z największych i najbardziej wpływowych Teatrów Tańca Współczesnego na Węgrzech. Został założony w 1991 roku i od tamtej pory jest najbardziej znanym węgierskim teatrem na świecie.

Jego styl można określić jako European Modern Dance, który zawiera w sobie dużą wiedzę o klasycznym balecie i świetną znajomość technik contemporary dance, takich jak chociażby metody Limona, Cunninghama czy Grahama. Budapest Dance Theatre łączy ze sobą te dwa czynniki w pełną harmonii całość, z sukcesem prezentując je na scenie od ponad dwudziestu lat.

Aktywnie uczestniczą w festiwalach teatralnych i tanecznych, zarówno w kraju, jak i zagranicą. W ciągu ostatnich kilku lat występowali m.in. na TanzFestival Bielfeld w Niemczech, MittelFest we Włoszech czy Montreaux w Szwajcarii. Mieli również niepowtarzalną okazję wystąpić w Operze Vichy we Francji. Na samych Węgrzech grają około 50. spektakli rocznie, przygotowując przedstawienia zarówno dla dzieci i młodzieży, jak i dorosłych.

Sopocki Teatr Tańca – PUSTE CIAŁO. Okazja do malutkiej rozpaczy.

Piątek, 21 listopada

20:00, Teatr WARSawy

Spektakl składa się z dwóch aktów, inspirowanych życiem i twórczością dwóch różnych artystów.

Obaj – Franz Kafka i Henri Toulouse-Lautrec – zmagali się z trudnymi relacjami z rodziną, a ujście dla swojej niezwykłej wrażliwości znajdowali w sztuce, którą realizowali w skrajnie odmiennych sposobach. Kafka, schowany w sobie i nieśmiały, nie chciał wydać najsłynniejszych swoich prac (zostały opublikowane po jego śmierci), zaś Toulouse-Lautrec wtopił się w bohemę artystyczną Paryża, stając się nieodłącznym jej elementem. Jeden zanurzony w rozważaniach nad determinacją jednostki przez społeczeństwo i niemożność znalezienia pełni swojego człowieczeństwa, harmonii i szczęścia, drugi zatrzymując w kadrze ludzi i nastrój artystycznej społeczności chwalił życie i codzienność. Obaj umieli zauważyć detal, chwilę, ulotność.

Spektakl, rozdzielony przerwą, jest impresją na temat ich twórczości – część kafkowska mroczna i dynamiczna, część inspirowana pracami Toulouse-Lautreca pozornie swobodniejsza, ze zdekonstruowanym kankanem na czele. Obie części, choć w różny sposób, opowiadają o tym samym – o drodze do zrozumienia i pogodzenia się ze sobą i ze światem, którą musi przejść każdy człowiek i każdy artysta.

Koncept, reżyseria i choreografia: Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk

Współpraca choreograficzna i taniec: Magda Wójcik, Barbara Pędzich, Dorota Zielińska, Joanna Nadrowska, Joanna Czajkowska, Jacek Krawczyk

Muzyka: Mariusz Noskowiak

Kostiumy: Agnieszka Puławska

Światła: Artur Aponowicz

Scenografia: Jacek Krawczyk, Artur Gołdys

Czas: 90 min (z przerwą)

SOPOCKI TEATR TAŃCA (Polska)

Sopocki Teatr Tańca (do marca 2010 roku działający pod nazwą Teatr Okazjonalny /the Occasion Dance Theatre) został założony przez parę dyplomowanych tancerzy, choreografów, członków ZASP-u: Joannę Czajkowską i Jacka Krawczyka, którzy rozpoczęli współpracę artystyczną w 1998 roku. Teatr ma w swoim dorobku trzydzieści spektakli, które prezentował na wielu festiwalach tańca współczesnego i teatrów alternatywnych w Polsce i za granicą.

Krakowski Teatr Tańca – Poliamoria

Sobota, 22 listopada

18:00, Teatr WARSawy

„Spektakl Krakowskiego Teatru Tańca porusza kulturowe tabu, jakim jest odstępstwo od związku monogamicznego. Aktorzy nie boją się fizyczności, bólu, emocji. To, co chcą pokazać widzom, to wolność i prawda o cielesności. Zrywają z utopijną wizją relacji poliamorycznej. Wskazują zarówno jej zalety, jak i skutki uwikłania w sieć związków. Nie ma tutaj miejsca na romantyczną miłość czy niezmienność reguł. Poliamoria nie jest dla każdego.”

Predystynowani do wielomiłości? Natalia Lis, e-teatr

Należy pozwolić, by to miłość nadawała kształt relacji, zamiast wciskać ją w kształt, jaki nasz umysł uznał za właściwy. Teraz, w początkach XXI wieku, coraz częściej wydaje się, że monogamia na całe życie jest raczej mitem niż faktem. Rodzina nuklearna, podstawowa jednostka wielu społeczeństw, należy zaś do zagrożonych gatunków. Bardziej niż kiedykolwiek konieczne jest żebyśmy porzucili wyuczone przekonania na temat miłości, seksu, intymności i zaangażowania na rzecz gotowości, odkrywania i przyjmowania wszelkich rozwiązań, które będą się sprawdzały...

Reżyseria: Eryk Makohon

Choreografia: Eryk Makohon i zespół

Muzyka: Marcin Żminkowski; Ludwig van Beethoven

Wokaliza: Barbara Mikulska

Scenografia/kostiumy: Eryk Makohon

Tancerze: Anna Chmiel-Kowalska, Monika Godek, Agata Syrek, Monika Świeca, Katarzyna Węglowska-Król, Marta Wołowiec, Katarzyna Żminkowska - Szymańska, Bartosz Kwapień, Paweł Łyskawa, Jacek Mikosz, Filip Wójcik

Wykonanie scenografii: Pracownia Ślusarska Roberta Calikowskiego

Producenci: Stowarzyszenie Krakowski Teatr Tańca oraz Nowohuckie Centrum Kultury w Krakowie

KRAKOWSKI TEATR TAŃCA (Polska)

Powstał w 2008 roku. Założycielem i kierownikiem artystycznym Teatru jest Eryk Makohon. Zespół działa w ramach Krakowskiego Centrum Choreograficznego, które zainicjowało swoją działalność w Nowohuckim Centrum Kultury w styczniu 2014 roku.

Operowanie plastycznym obrazem, montaż scen, indywidualna, procesualna praca z tancerzem to podstawowe elementy wpływające na charakter proponowanego przez Teatr stylu, w dużej mierze inspirowanego także słownikiem teatralnym Jerzego Grotowskiego i Eugenio Barby. Krakowski Teatr Tańca funkcjonuje w oparciu o wysiłek i zaangażowanie jedenaściorga tancerzy oraz choreografa. Konsekwencja w realizacji własnej wizji artystycznej oraz specyficzny model funkcjonowania Teatru pozbawionego własnego budżetu, wpisanego w struktury Nowohuckiego Centrum Kultury, a mimo to skupiającego tancerzy na stałe, czyni Krakowski Teatr Tańca zjawiskiem oryginalnym i wyjątkowym na polskiej scenie tańca.

W 2008 roku zostało utworzone Stowarzyszenie Krakowski Teatr Tańca, którego celem jest wspieranie inicjatyw Teatru. Stowarzyszenie jest producentem wszystkich spektakli Teatru.

Polski Teatr Tańca – Hello, Stranger

Sobota, 22 listopada

20:00, Teatr WARSawy

Inny jest tym, czym nie jest i czym musi uzupełnić swój brak. Inny opowiada o swoich potrzebach. Inny jest podobny do mnie, jest Innym Ja, ma podobne nogi, ręce, głos, mowę. Inny ma swoje “wnętrze”, swoją “głębię”. W swej “głębi” jest on niewyczerpalną “pełnią”, jest “bogactwem”, które się “przelewa”. Ale głębia ukazuje się i skrywa jednocześnie. Inność Innego wydobywa na jaw moją własną inność. Inność jest wzajemna. Inność zaskakuje, przynosi wciąż nowe niespodzianki, w całej przewidywalności jest nieprzewidywalna. Inny nie jest podmiotem, Innym JA (…), z którym mogę wejść we wspólnotę MY. Inny, którego napotykam, znajduje się w ruchu, co sprawia, że i we mnie budzi się świadomość możliwego ruchu. Muszę się otworzyć na samą inność Innego, znosząc własną inność. (…) Taka zmiana nie jest niczym więcej, jak konsekwentną zmianą punktu widzenia – z mojego na jego. Inny wymaga, aby stać się jego pokarmem, jego częścią składową, nim. Inny zadaje ból. Inny zbliża się, aby się “karmić mną”. Co mam począć? Odsunąć się czy poddać?” “Inny”, ks. Józef Tischner

Choreografia: Paweł Malicki

Muzyka: Alva Noto, Marino Marini, Nicola Porpora (wyk. Cecilia Bartoli), Grimes, Rebekah del Rio, G. F. Händel, DJ Mazz, Go Koyashiki, Bartosz Dziadosz

Reżyseria świateł: Ewa Garniec

Scenografia i kostiumy: Adriana Cygankiewicz

Aranżacja muzyki: Bartosz Dziadosz

POLSKI TEATR TAŃCA (Polska)

Polski Teatr Tańca istnieje od 1973 roku, jest profesjonalnym autonomicznym zespołem, którego oblicze przeszło ewolucję od spektakli ukształtowanych formą teatru baletowego do współczesnego gatunku: teatru tańca, który charakteryzuje przekraczanie granic rodzajowych, technicznych i stylistycznych, wyzwalanie się z przypisanych tradycją środków wyrazu, skłanianie ku interdyscyplinarności, poszukiwanie nowych przestrzeni teatralnych i oparty na kreatywnej improwizacji proces tworzenia.

Polski Teatr Tańca dysponuje w Poznaniu studiem prób, nie ma własnej sceny, a swoje spektakle prezentuje widzom na całym świecie.

Teatr Tańca Zawirowania – URODZINOWA NIESPODZIANKA

Sobota, 23 listopada

18:00, Teatr WARSawy

Na Zakończenie Festiwalu zapraszamy Publiczność, Kursantów, Przyjaciół, Znajomych, Tancerzy, słowem – wszystkich, którzy przez ostatnie 10 lat natknęli się na Teatr Tańca Zawirowania (a także tych, którzy do tej pory niewiele mieli z nim wspólnego), na spektakl-niespodziankę, przygotowaną specjalnie na tę wyjątkową okazję.

TEATR TAŃCA ZAWIROWANIA (Polska)

Teatr Tańca Zawirowania powstał w 2004 roku pod auspicjami Fundacji Scena Współczesna. Założycielem oraz dyrektorem Teatru Tańca Zawirowania jest Włodzimierz Kaczkowski. Kierownikiem artystycznym zespołu jest od początku Elwira Piorun, była solistka Teatru Wielkiego. Obecnie trzon Teatru Tańca tworzą: Elwira Piorun, Karolina Kroczak, Bartosz Figurski oraz Szymon Osiński. Niemalże od początku swojego istnienia Teatr Tańca Zawirowania nie tylko czynnie uczestniczy w procesach kulturotwórczych kraju, ale występuje ze swoimi spektaklami na festiwalach całego świata, począwszy od naszych europejskich sąsiadów, poprzez Azję, Afrykę skończywszy na Ameryce Północnej i Południowej. Teatr wraz z Fundacją Scena Współczesna jest organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca, odbywającego się w Warszawie corocznie od 2004 roku. Wydarzenie to gromadzi w czasie tygodniowego przeglądu teatry tańca z Polski i z całego świata, dając twórcom możliwość spotkania i konfrontacji dokonań

artystycznych. Teatry porównują swoje doświadczenia, wzajemnie się inspirują i nawiązują znajomości, które często owocują powstawaniem wspólnych projektów artystycznych. Festiwal ma także na celu popularyzację współczesnego teatru tańca i prezentację w Polsce najnowszych światowych tendencji. Kilkudniowe warsztaty prowadzone przez instruktorów wielu rodzajów tańca współczesnego, wieczory pełne niezapomnianych wrażeń teatralnych, zażarte dyskusje, całodniowe próby. Świat wirujący od tańca.

Teatr prowadzi także działalność edukacyjną – w Akademii Tańca Zawirowania odbywają się stałe zajęcia i warsztaty, których częstym efektem są spektakle wieńczące pracę młodych tancerzy.

NovaTanz – Home, Sweet Home

Sobota, 23 listopada

20:00, Teatr WARSawy

Tekst, jako medium, pozostaje na pierwszym planie, a taniec ilustruje tekst na innym poziomie. Spektakl prowokuje pytania o sens i rozumienie związków międzyludzkich, samotności czy życia w społeczeństwie hiper-prędkości. Taniec dostosowuje się do tekstu i jest przedmiotem ilustracji zaprezentowanej na scenie. Ilustracji, gdyż proces twórczy przygotowania choreografii, jako forma pracy badawczej - opiera się na tekście i słowie. Taniec jest rodzajem języka migowego: teksty są przekształcone w ruch, a ruch ten z kolei jest dla tekstów swoistym komentarzem, nadającym im nowe, silniejsze znaczenie.

W spektaklu poszukujemy klaustrofobicznych napięć wynikających z architektonicznej ciasnoty i komunikacji pomiędzy pomieszczeniem, a osobami, które się w takiej konstelacji pojawiają. „Home sweet home” to zbiór historii i opowieści z punktu widzenia jego mieszkańców, którzy prowadzą ze sobą monologi. W tych monodramach objaśniają sobie świat. Za ścianami kumuluje się uśpiona złość, aż naładowany nią budynek eksploduje. Co by się stało, gdyby nagle rutynowe nawyki zostały radykalnie zmienione przez nieoczekiwane wydarzenie? Jeśli wszystko nagle stanęłoby na głowie? Rozpatrywanie i analiza tej zapaści znajduje się w centrum twórczego procesu.

Choreografia: Slava Gepner

Dramaturgia: Özlem Alkis

Muzyka: Achim Sondermann

Tancerze: José Manuel Ortiz Sanchez, Kathrin Wankelmuth, Adrián Castello, Raphael Spiegel, Ji Hye Chung, Lorenzo Capodieci

Czas: 45 min

*NOVATANZ (Niemcy)**

Teatr Tańca NovaTanz jest kreatywnym kolektywem artystów-freelancerów, mającym swoją siedzibę w Kolonii (Niemcy). Pod kierownictwem artystycznym Slavy Gepnera novaTanz produkuje od podstaw jeden-dwa spektakle taneczne w ciągu roku. Taniec, muzyka, film, design, teatr i sztuki wizualne przenikają się nawzajem, tworząc spójną i pełną inspiracji całość.

Członkowie zespołu mają swoje kulturowe korzenie w różnych krajach europejskich. Świadomie szukają inspiracji w tradycjach Starego Kontynentu, wykorzystując je jako punkt wyjścia do pracy. Wykraczają poza te kulturowe ramy, otwierając niemiecką scenę taneczną na nowe impulsy.

Oprócz autorskich spektakli, zespół oferuje również warsztaty, kursy i inne formy edukacji kulturalnej.