Do tej pory WARSZAWA W BUDOWIE zajmowała się architekturą i jej twórcami, reklamą w przestrzeni publicznej i procesami partycypacyjnymi. Teraz czas na artystów.

Warszawa 2014 roku jest centrum życia artystycznego Polski. To tutaj swoje siedziby mają najważniejsze instytucje kultury, galerie komercyjne i redakcje magazynów kulturalnych. Każdego miesiąca otwiera się kilkanaście wystaw, odbywają się prezentacje książek, performanse, dyskusje i pokazy filmów. Również za sprawą symbolicznych realizacji w przestrzeni publicznej (Pozdrowienia z Alei Jerozolimskich Joanny Rajkowskiej, Tęcza Julity Wójcik) warszawska sztuka pojawia się na pierwszych stronach gazet, a mieszkańcy stolicy mają wyrobione zdanie na jej temat.

Również sami twórcy przez swój styl życia wyznaczają trendy, które po pewnym czasie stają się obowiązujące i typowe dla społeczeństwa lub niektórych jego grup. Artyści oraz ich sztuka odgrywają więc ważną rolę w procesach emancypacyjnych.

WWB od początku była festiwalem opisującym miasto. W tym roku opowiedzą o nim artyści sztuk wizualnych, których rola w tworzeniu Warszawy jest ciągle niedoceniana. To oni byli często prekursorami nowego miejskiego życia, które dzisiaj stanowi o atrakcyjności stolicy.

Dziś artyści prowadzą dyskusję nad włączeniem ich w powszechny system ubezpieczeń społecznych. Osoby, które przez wiele lat tworzyły kulturę, nie mogą z powodów ekonomicznych przejść na emeryturę. Są zmuszeni do wykonywania innych zajęć, które zapewniają im ubezpieczenie zdrowotne i minimalne składki emerytalne. W dobie powszechnego braku stabilności artyści po raz kolejny przecierają szlaki dla innych grup społecznych, które za chwilę mogą znaleźć się w podobnej sytuacji.

Niepokojącym aspektem działalności części artystów jest ich bezkrytyczny udział w procesach wolnorynkowych. Choć Warszawa nie stała się jeszcze miastem, gdzie gentryfikacja realnie pogarsza warunki życia społeczności wykluczonych, jest niemal pewne, że stanie się tak w nieodległej przyszłości. Rola twórców w tych procesach jest często niejednoznaczna i powinna być przedmiotem uwagi i krytyki.

Samorząd, dysponujący olbrzymimi zasobami lokalowymi, prowadzi co prawda programy udostępniania pracowni artystycznych, lecz są one niewystarczające. Artyści są pozostawieni sami sobie. Jak odnajdują się w tej rzeczywistości? Jakie postawy przyjmują? Czy są świadomi swoich praw? Czy w Warszawie jest potrzebna nowa umowa społeczna między artystami a władzą? Jaka jest ich rola w kształtowaniu przestrzeni publicznej? Czy ich działania mogą być inspiracją dla mieszkańców Warszawy? Na te pytania odpowiemy w tym roku.

Głównymi elementami WWB6 będą wystawy w pięciu miejscach: w Instytucie Awangardy, Domu Towarowym Braci Jabłkowskich, pracowniach przy ul. Inżynierskiej, pracowni Jana Styczyńskiego i Muzeum Sztuki Nowoczesnej na Pańskiej.

Podobnie jak w poprzednich edycjach punktem wyjścia będzie przeszłość. WWB6 opowie historię nowocześnie pojmowanego życia artystycznego, szukając jego źródeł w pierwszych publicznych wystawach oraz w narodzinach systemu edukacji artystycznej i ich wpływie na miasto.

Lokalizacja: Muzeum Sztuki Nowoczesnej (tymczasowa siedziba)

Termin: 11 października (sobota) - 9 listopada 2014