Wspomnienia Jennifer Worth — położnej pracującej w latach 50. w dzielnicy East End w Londynie. Na podstawie tej książki powstał serial BBC „Call the Midwife”, w Polsce znany jako „Z pamiętnika położnej”. Pierwsza część wspomnień Jennifer Worth — „Zawołajcie położną” — w księgarniach od 22 maja.

„Wody odeszły!” — to okrzyk, który panna Jennifer niemal codziennie słyszy w słuchawce telefonu. Bez względu na porę dnia czy pogodę natychmiast wkłada swój uniform, bierze pod pachę skórzaną torbę, wsiada na rower i gna przez ulice Londynu, by dotrzeć do rodzącej. Tam potrzebne są jej umiejętności i spokój, wiedza i opanowanie.

    
Bitwa trwała trzydzieści lat, aż w 1902 roku utrwalono pierwszą ustawę o położnictwie i narodziła się Królewska Szkoła Położnych.

Praca nonnatanek opierała się na dyscyplinie religijnej. Nie wątpię, że wymagały tego czasy. Warunki były odrażające, praca wyczerpująca, mogły więc podjąć się jej tylko osoby z powołaniem od Boga.

Położne od Świętego Nonnata działały w slumsach londyńskich Docklands, wśród najbiedniejszych z biednych, o przez około połowę dziewiętnastego wieku były tam jedynymi  godnymi zaufania położnymi.  Ciężko pracowały podczas epidemii cholery, duru brzusznego, polio i gruźlicy, a także na początku dwudziestego wieku, podczas obydwu wojen światowych. W latach czterdziestych pozostały w Londynie i przetrwały niemieckie naloty, w trakcie których intensywnie bombardowano dzielnicę portową. Przyjmowały porody w schronach przeciwlotniczych, ziemiankach, kościelnych kryptach i na stacjach metra. Poświęciły życie tej niezmordowanej, bezinteresownej pracy i wszyscy mieszkańcy dzielnicy portowej znali je, szanowali i podziwiali. (…)

Takie właśnie były położne od Świętego Rajmunda Nonnata, kiedy pierwszy raz się z nimi zetknęłam: zakonnice po ślubach, związane z przysięgą ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, ale też wykwalifikowane pielęgniarki i położne.

(fragment epilogu)

Jennifer to Jennifer Worth, brytyjska pisarska i pianistka, która przez ponad dwadzieścia lat pracowała jako położna. W młodości trafiła na praktykę do Nonnatus House, ośrodka sióstr anglikańskich, specjalizującego się w opiece pielęgniarskiej. Były to czasy powojenne, a zarazem czasy sprzed pigułki antykoncepcyjnej — pracy było więc co niemiara. Lekko ateizująca panna z dobrego domu ucząc się zawodu stopniowo zaczyna nabierać szacunku do sposobu życia, na jaki zdecydowały się siostry zakonne i do każdej swojej podopiecznej.

Worth z precyzją i z dozą brytyjskiego poczucia humoru uchwyciła realia robotniczej dzielnicy East End w Londynie. Po latach odżywa w niej ogromna radość z przyjścia na świat każdego dziecka, ale też strach towarzyszący porodom w czasach, gdy higiena i fachowa opieka medyczna nie były wcale oczywistością.

Worth własne wspomnienia spisała w trzech tomach. Zawołajcie położną (oryg. Call the Midwife) to pierwszy z nich. Na podstawie książki powstał serial BBC (reż. Heidi Thomas), który w Wielkiej Brytanii pobił wszelkie rekordy oglądalności. Na 2014 rok planowany jest kolejny sezon przygód rezolutnej dziewczyny, która niosąc pomoc młodym mamom odkrywa mizerię, ale też wielką siłę portowych londyńskich dzielnic w latach pięćdziesiątych.

Wielka Brytania wciąż zmierza się z kryzysem w położnictwie („Midwife Crisis”) — liczba położnych i pielęgniarek na Wyspach w ciągu ostatnich lat drastycznie spadła. Dziś otwarcie mówi się o niebagatelnej roli, jaką w debacie publicznej na temat sytuacji w służbie zdrowia odegrały wspomnienia Jennifer Worth i serial emitowany w BBC. Efekt? Liczba kobiet wstępujących do szkół pielęgniarskich powoli wzrasta!

Jennifer Worth (1935–2011) — szkoliła się na pielęgniarkę w Royal Berkishire Hospital, pracowała jako położna w londyńskich szpitalach: Elizabeth Garrettt Anderson Hospital, następnie w Marie Curie Hospital. W 1973 r. porzuciła pielęgniarstwo dla muzyki. Przez kolejnych 25 lat uczyła śpiewu i gry na fortepianie.

Materiały prasowe Wydawnictwa Literackiego