Nakładem Serii Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i Wydawnictwa Karakter ukazała się książka pt. Lucky Kunst. Rozkwit i upadek Young British Art, której autorem jest Gregor Muir.

Kiedy na początku lat osiemdziesiątych Gregor Muir przyjeżdża do Londynu, by zostać artystą, wie jedno: sztuka nie ma przyszłości. Miasto, podobnie jak cały kraj, jest pogrążone w ekonomicznej stagnacji. Brytyjskie życie artystyczne jest prowincjonalne, snobistyczne i schlebia konserwatywnym gustom. W ten świat i nudy i przewidywalności z impetem wkracza grupa zbuntowanych studentów Goldsmiths College, którzy w ciągu kilku lat dokonają prawdziwej rewolucji. Damien Hirst, Sarah Lucas, Tracey Emin i ich koledzy oraz dotrzymujący im kroku marszandzi i galerzyści na trwałe odmienią obraz brytyjskiej sztuki i sprawią, że w latach dziewięćdziesiątych rozpocznie się jej nowa era. Wszyscy oni nie tylko idealnie trafiają w swój czas, ale też nieźle się przy tym bawią. Gregor Muir, który ostatecznie nie został artystą, lecz krytykiem i kuratorem, towarzyszy im od pierwszych wystaw i suto zakrapianych imprez. Jego barwna, bardzo osobista, podkręcona ciętym humorem opowieść to świadectwo fascynującej epoki, a także portret niezwykłych artystycznych osobowości, które ją tworzyły.

Cytat z książki:

Całymi godzinami przesiadywaliśmy na porysowanej drewnianej podłodze, piliśmy herbatę ze styropianowych kubków i wypalaliśmy papierosy Dona do ostatniego peta, jednocześnie próbując przewidzieć, jaki kurs obierze świat sztuki w następnych latach. Któregoś popołudnia Gary wstał i przybił do ściany kartofla, po czym zapytał, co o tym sądzimy. Po długim namyśle postanowiliśmy nie eksponować tego dzieła.

Gregor Muir jest krytykiem sztuki, kuratorem, dyrektorem Institute of Contemporary Arts w Londynie. Do 2011 kierował londyńskim oddziałem jednej z najważniejszych na świecie galerii sztuki współczesnej, Hauser & Wirth. Wcześniej pełnił funkcję kuratora sztuki współczesnej w Tate Modern. Muir był kuratorem wystaw zbiorowych YBA, takich jak Lucky Kunst oraz Liar oraz nowatorskich przeglądów sztuki wideo , m.in. Speaking of Sofas oraz Drugs z Carstenem Höllerem. W 1997 był jednym z założycieli Lux Gallery na Hoxton Square w londyńskiej dzielnicy Shoreditch, która – wcześniej zaniedbana – właśnie stawała się ważnym centrum życia artystycznego. Jako krytyk współpracuje z m.in. z pismami Dazed & Confused, Parkett oraz Frieze. Jest także autorem esejów zamieszczonych w katalogach, m.in. The Cauldron (Henry Moore Institute), Gary Hume (Kunsthalle Bern/ICA, Londyn), General Release (British Council) oraz In-A-Gadda-Da-Vida (Tate).

Kolejne tytuły w serii mówi muzeum to: biografia Aliny Szapocznikow pióra Marka Beylina, książka o ukrytym warszawskim modernizmie przygotowana przez Christiana Kereza i Jana Strumiłłę, z fotografiami Nicolasa Grospierre’a oraz opowieść o latach 90. – tym razem w sztuce polskiej.