W dniach od 29 listopada do 14 grudnia w Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu potrwa przegląd spektakli nagrodzonych w konkursie OFF: PREMIERY/PREZENTACJE.

Konkurs w ramach OFF: PREMIER/PREZENTACJI adresowany był do niezależnych grup teatralnych. Do końca maja tego roku organizatorzy czekali na scenariusze lub koncepcje spektakli stworzone w odniesieniu do tematu: Gdy rozum śpi, budzą się demony. Wśród nich znalazły się interesujące teksty, monodramy i koncepcje spektakli odnoszące się do istotnych tematów współczesnej rzeczywistości.

Po wielu burzliwych dyskusjach zespół Teatru Ósmego Dnia zdecydował się nagrodzić trzy projekty: Serdeczny(Aleksandra Jakubczak, Krzysztof Szekalski) , Press to reset the world: czyli rzeczy, których zazwyczaj nie robię w czwartki (Agnieszka Wąsikowska, Helena Ganjalyan) oraz Lala (Barbara Songin, Aleksandra Gronowska). Wymienieni artyści otrzymali grant na produkcję spektakli, których premiery odbędą się w Teatrze Ósmego Dnia w ciągu najbliższych trzech tygodni.

W tym roku swoje spektakle zaprezentują następujące grupy:

29 i 30 listopada, godz. 19.00
Serdeczny

Tekst i dramaturgia: Krzysztof Szekalski
Reżyseria: Aleksandra Jakubczak
Oparta na faktach, rozpisana na trzy głosy opowieść, której osią jest narracja głównego bohatera, JA, usiłującego dotrzeć do własnych początków, zrekonstruować fakty i uporządkować obrazy z przeszłości po to, aby dojść do doświadczenia bazowego, konstytuującego to, kim jest i kim stał się na drodze do swoich marzeń o aktorstwie, pisaniu, o wielkim mieście. Próba rekonstrukcji łączy obrazy dzisiejszej Warszawy, dzieciństwa na Białostocczyźnie, odprysków rozmów i spotkań. Jakie znaczenie dla tu i teraz mają wydarzenia z dzieciństwa i wczesnej młodości? Mała wiejska parafia, grupa osób z nią związanych, które wzięły pod opiekę młodego chłopaka, pomagały mu rozwijać pasje, poznawać świat – mniej lub bardziej subtelnych przesunięć, nadużyć i możliwych dwuznaczności relacji opiekun-uczeń.

 4 i 5 grudnia, godz. 19.00
 Press to reset the world, czyli rzeczy, których zazwyczaj nie robię w czwartki
 Reżyseria i dramaturgia: Agnieszka Wąsikowska
 Wykonanie: Helena Ganjalyan
 Dokumentalny monodram tworzony metodą zapisu automatycznego oraz improwizacji. Zebrane/przysłane autorkom historie i przeżycia bohaterów składają się na warstwę dźwiękową i wizualną spektaklu. Ciało aktorki oraz sceny z jej życia stają się miejscem splotu wydarzeń i przepływu wielu strumieni świadomości. Punkt wyjścia do pracy stanowiły zapisy rozmów i spotkań z ludźmi, którzy znaleźli się w takim momencie swojego życia, w którym to, co wymagane, każde powinieneś/-aś zostaje odrzucone. W momencie, w którym stajemy się wolni, bierzemy za siebie odpowiedzialność, w którym jedynym imperatywem jest uczciwość wobec siebie samego. Człowiek może znaleźć się w tym momencie nieskończoną ilość razy w życiu, a może raz. Niekiedy ten moment trwa kilka sekund i pozostaje w sferze pragnienia, które warunkuje późniejsze wybory. Niekiedy jest decyzją, działaniem, sprawiającym, że zaczynamy budować od nowa siebie i swój świat.

13 i 14 grudnia, godz. 19.00
Lala
Reżyseria/muzyka: Barbara Songin
Wideo/muzyka: Aleksandra Gronowska
Współprodukcja: FURU FUNDACJA
Lalka – współczesna, plastikowa, silikonowa, wyglądająca często jak żywy człowiek, towarzysząca nam w codzienności, niekiedy bardzo blisko z nami związana. Lalki dostajemy – my dziewczynki – w młodym wieku. Marzymy o nich, pragniemy. Potem przelewamy na nie wiele z naszych emocji: marzenia, kompleksy, wyobrażenia o świecie, przeżywanie historii. (…)Poszukując dookoła tego tematu, dotarłyśmy do różnorodnych zachowań związanych z obecnością lalek w życiu człowieka. Jest to zatem refleksja nad takimi zjawiskami jak REAL DOLLS – lalki, które zastępują mężczyznom prawdziwe kobiety, o wybujałych, anatomicznie precyzyjnych kształtach i idealnych proporcjach ciała i umysłu; HUMAN DOLLS – ludzie, którzy poprzez operacje plastyczne, makijaże, stylizację, upodabniają się do bohaterów z plastiku czy kreskówek, HUMAN DOLL CLONING – lalki, na których można wydrukować swoją twarz odwzorowaną z idealną precyzją; AMERICAN GIRLS – lalki, które tworzone są na podobieństwo ich nastoletnich właścicielek. Naszym celem jest badanie, przez pryzmat autoironii, relacji kobiety z samą sobą.