Wystawa Teatr w Nowej Hucie ma na celu przedstawienie innego oblicza Nowej Huty – poprzez wyjście poza perspektywę Kombinatu i socrealizmu. Stać się może również inspiracją dla zwiedzających do ukształtowania własnej opinii dotyczącej Nowej Huty i zaproszeniem do dalszej dyskusji o Hucie, jednocześnie prezentując wiedzę na temat krakowskiego teatru po roku 1950. Ważnym celem wystawy jest przypomnienie dorobku nowohuckiego środowiska teatralnego. Jest to wątek w historii krakowskiego teatru wciąż mało obecny w dyskursie, mimo że pamiętany.

 

Wystawa pokaże rozwój Teatru Ludowego w aspekcie nowatorskiej drogi teatralnej jaką wskazała Krystyna Skuszanka z zespołem w latach 1955-1963, a następnie kontynuował Józef Szajna w latach 1963-1966, rozszerzając scenograficzne koncepcje realizowanych inscenizacji. Wystawa odsłoni także zapomniane dziś korzenie teatru w Nowej Hucie, realizowanego przez robotników-amatorów, prezentując początki teatralnego życia dzielnicy, poza Teatrem Ludowym. Swoistą puentę stanowić będzie fenomen, któremu na imię Łaźnia Nowa. Historia jego rozwoju stanie się zaproszeniem do debaty nie tylko o przeszłości, ale o teraźniejszości Nowej Huty w kontekście teatru i jego misji.
Wystawa będzie prezentowana w dwóch oddziałach:
Oddział Dzieje Nowej Huty zaprezentuje wybrane zagadnienia w kilku odsłonach / segmentach:

 

fenomen teatru robotniczego w socjalistycznym mieście – teatr amatorski„Nurt” – S. Kurczaba, prowokacja A. Ważyka.
początki Teatru Ludowego (krótko) z nastawieniem na jego dorobek w latach 1966-2009 ( m.in. czasy dyrektora Jerzego Federowicza w Ludowym i słynne przedstawienie „Romeo i Julia” – początek terapii społecznej przez sztukę w Nowej Hucie – działalność Inki Dowlasz
wybitni aktorzy, reżyserzy i scenografowie Teatru Ludowego wywiady filmowe)
teatry amatorskie i półamatorskie, w tym teatr „Widzimisie” działające przy ośrodkach kultury (Zakładowy Dom Kultury Huty im. Lenina)
teatr opozycyjny przy kościele św. M.M. Kolbego w Mistrzejowicach i MB Królowej Polski w Bieńczycach
lata 90 – trudna transformacja.
teatr współczesny: upadek Ludowego? nowa jakość w postaci Łaźni Nowej na os. Szkolnym? Rola teatru w nowohuckim społeczeństwie – aktywizacja: Fundacja Teatru Ludowego i aktorzy-amatorzy z NH w Łaźni Nowej itd. Postać i działalność Inki Dowlasz (od 1998) o charakterze edukacyjno-rozwojowym,osadzona w psychologii i antropologii wywiezionej w dużej mierze od Jerzego Grotowskiego)
Kamienica Hipolitów ilustrować będzie najcenniejszą działalność awangardy lat 50. i początku lat 60. Przedstawiona zostanie aktywność Teatru Ludowego w latach 1955-1963, gdy dyrektorem była Krystyna Skuszanka wraz z mężem Jerzym Krasowskim, a scenografem Józef Szajna. Za pomocą wystawy zostanie uwypuklone nowatorstwo rozwiązań scenicznych, ich przełomowe znaczenie dla rozwoju teatru.

 

W tych latach realizowano sztuki z bardzo ambitnego repertuaru klasycznego i współczesnego w przestrzeni powstałego robotniczego miasta, do którego zjeżdżali się mieszkańcy krakowskiej starówki i środowisk teatralnych spoza Krakowa. Wśród wystawianych sztuk znalazły się: Księżniczka Turandot Carlo Gozziego 1956; trzy realizacje z dzieł Wiliama Schakespear’a: Miarka za miarkę (1956), Burza (1959), Wieczór Trzech Króli (1961); inne dzieła klasyki światowej: Oresteja Sofoklesa (1960), Świętoszek Moliera (1962); wielkie dzieła polskiego romantyzmu: Balladynę (1956) i Sen srebrny Salomei (1959) Juliusza Słowackiego, Dziady Adama Mickiewicza (1962); ważne współczesne dzieła napisane na fali Października: Imiona władzy Jerzego Broszkiewicza (1957), oraz wyreżyserowane przez Jerzego Krasowskiego Burzliwego życia Lejzorka Rojtszwańca według Erenburga (1961) czy Myszy i ludzie według powieści Steinbecka (1962).

 

Ten wstępny wybór, uzupełniony zachowanymi fotografiami scenicznymi, przedstawi wstępny obraz domagającej się zebrania i upublicznienia sztuki awangardy teatru prowadzonego przez Skuszankę, Kasowskiego i Szajnę w fabrycznej przestrzeni nowohuckiej.

 

Teatr w Nowej Hucie
Jedna wystawa – dwa oddziały
od 25 października 2013 roku do 5 stycznia 2014 roku – os. Słoneczne 16, Oddział Dzieje Nowej Huty
od 23 października 2013 roku do 5 stycznia 2014 roku – plac Mariacki 3, Kamienica Hipolitów
Wernisaże wystawy Teatr w Nowej Hucie:
22 października 2013 r., godz. 17.00 – Kamienica Hipolitów
24 października 2013 r., godz. 14.00 – Oddział Dzieje Nowej Huty
Kraków