30 marca w Teatrze Wielkim Operze Narodowej odbędzie się premiera spektaklu baletowego "I przejdą deszcze..." w reżyserii Krzysztofa Pastora z muzyką Henryka Góreckiego.

Trajler: http://www.youtube.com/user/operanarodowa#p/a/u/0/tRwXeqPR190

I PRZEJDĄ DESZCZE...
Henryk Mikołaj Górecki / Krzysztof Pastor
Prapremiera: 27 marca 2011

Balet Krzysztofa Pastora w 4 częściach

Muzyka: Henryk Mikołaj Górecki
Beatus vir op. 38 psalm na baryton solo, chór mieszany i wielką orkiestrę
Quasi una fantasia op. 78 na wielką orkiestrę smyczkową
Kleines Requiem für eine Polka op. 66 na fortepian i 13 instrumentów
Salve, sidus Polonorum op. 72 na wielki chór mieszany, organy, fortepiany i zespół instrumentów perkusyjnych (cz. III)

Inscenizacja i choreografia: Krzysztof Pastor
Dyrygent: Wojciech Michniewski
Przygotowanie chóru: Bogdan Gola
Dramaturg: Daniel Przastek
Aranżacja przestrzeni i projekt świateł: Bert Dalhuysen
Kostiumy: Yumiko Takeshima
Projekcje: Miguel Nieto
Asystent choreografa: Steven Etienne

Rubi Pronk, Polski Balet Narodowy, Chór i Orkiestra Opery Narodowej
oraz w Beatus vir Adam Kruszewski (baryton)

obsada:
W partiach solowych:

Rubi Pronk (gościnnie)

Magdalena Ciechowicz, Joanna Drabik, Nathalie Fernandez, Marta Fiedler, Karolina Jupowicz,
Ana Kipshidze, Dominika Krysztoforska, Aleksandra Liashenko, Anna Lorenc,
Natalia Wojciechowska, Maria Żuk

Bartosz Anczykowski, Robert Gabdullin, Paweł Koncewoj, Adam Kozal, Carlos Martin Pérez,
Egor Menshikov, Sergey Popov, Sebastian Solecki, Wojciech Ślęzak, Jacek Tyski, Patryk Walczak,
Kurusz Wojeński, Maksim Wojtiul, Vladimir Yaroshenko

Solo wokalne: Adam Kruszewski (baryton)

Po pierwszych sezonach Polskiego Baletu Narodowego, podczas których wystawione zostały trzy balety Krzysztofa Pastora (Tristan, Kurt Weill, In Light and Shadow), zrealizowane wcześniej za granicą, przyszedł czas na jego realizację zaplanowaną specjalnie dla warszawskiego zespołu. Nowa praca będzie wynikiem potrzeby wypowiedzenia się na tematy bliskie choreografowi – zawsze nurtujące go tematy polskie. Inspiracją są wydarzenia historyczne przedstawiane już wielokrotnie przez różnych polskich twórców; ale także polska muzyka współczesna, która potrafi bardzo intensywnie przekazywać emocje związane z tymi wydarzeniami. Praca z muzyką, która nie była pierwotnie komponowana dla baletu, ale wnosi do sztuki elementy nowatorskie, skłania do poszukiwania nowych form choreograficznych i środków wyrazu, jest jednym z elementów filozofii programowej odnowionego Polskiego Baletu Narodowego. Krzysztof Pastor stworzył już w przeszłości balet z muzyką III Symfonii Henryka Mikołaja Góreckiego – najpierw w Warszawie z Baletem Teatru Wielkiego (1994), a następnie w nowej wersji choreograficznej z Het Nationale Ballet w Amsterdamie (1996). Muzykę Góreckiego wykorzystał także w swoim balecie Moving Rooms, którego premiera w wykonaniu Holenderskiego Baletu Narodowego odbyła się w Amsterdamie podczas Holland Festival '2008. Nie opowiadał w tych baletach konkretnych historii, ale połączone z muzyką wybitnego kompozytora, wywoływały one silne wrażenie czystą formą choreograficzną. Tym razem Krzysztof Pastor również sięgnął do muzyki Henryka Mikołaja Góreckiego, by w poetycki sposób odnieść się do polskich doświadczeń historycznych i towarzyszących im emocji społecznych w nowym swoim przedstawieniu, którego tytuł wywiedziony został z poezji Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. [pch]
 

„Polska, położona w środku Europy i szarpana ze wszystkich stron przez budowniczych imperiów, dużo wycierpiała w historii. Jednak nigdy nie utraciła silnego poczucia tożsamości kulturowej, zabezpieczanej przez literaturę, malarstwo, teatr, muzykę i taniec. (…) Krzysztof Pastor został posłany do szkoły baletowej ze względu na nadmiar energii, a przy każdym zwrocie kariery wybierał drogę trudniejszą i bardziej interesującą zamiast bezpiecznej opcji. Jego kariera tancerza zetknęła go z imponującym zestawem znanych choreografów, a pomysły jakie wybierał do własnych choreografii są równie zróżnicowane. Sięgając po muzykę skłania się ku tej, która do niego przemawia, bez względu na to, czy jest ona skomplikowana jak muzyka Lutosławskiego, czy wygodna jak Mozart. Podobnie jest ze współpracownikami: akceptuje tarcia, które w końcu owocują czymś interesującym. Jego gotowość na nowe wyzwania przyda się teraz w pracy nad nowym projektem, rewitalizacją warszawskiego zespołu”. [Maggie Foyer „Dance Europe”]

Materiały organizatora