Stara Galkeria ZPAF w Warszawie zaprasza na wystawe Kobiece Komórki Anny Musiałówny, Jolanty Rycerskiej i Basi Sokołowskiej.Prezentację będzie można oglądać od 9 marca do 1 kwietnia 2011 roku.
Projekt przygotowały trzy artystki, członkinie Warszawskiego Okręgu Związku Polskich Artystów Fotografików: ANNA MUSIAŁÓWNA, JOLANTA RYCERSKA i BASIA SOKOŁOWSKA. Każda z nich należy do innego pokolenia i reprezentuje inną dziedzinę fotografii – od reportażu po fotografię inscenizowaną.W projekcie „Kobiece komórki” połączyła je tematyka ściśle związana z kobietą i kobiecością oraz technologia, czyli aparat w telefonie komórkowym Nokia N8, którym zrealizowane zostały projekty autorskie. Wystawę cechuje różnorodność, znajdziemy w niej bajecznie foto-rebusy Basi Sokołowskiej, mozaikę fotograficzną i poetycką Jolanty Rycerskiej, oraz dokument intymny kobiet w ich sypialniach Anny Musiałówny.
Anna Musiałówna skupiając się na ludziach i tworzonym przez nich świecie, przygotowała cykl „Łóżko”, w którym przedstawiła kobiety w łóżku, które według autorki jest ” meblem magicznym, siedliskiem najlepszych i najgorszych doznań, powiernikiem myśli, marzeń i tajemnic. Zostawiamy w nim połowę życia – tę najbliższą prawdy o nas samych”. Wszystkie portrety zrobione zostały w sypialniach prywatnych domów, każde zdjęcie opatrzone zostało krótkim opisem.
Jolanta Rycerska tworząca dotychczas głównie w klasycznej fotografii czarno-białej utrzymanej w poetyckiej konwencji zaprezentuje mozaikę fotograficzną badącą zapisem strumienia wizualnej percepcji podczas tygodnia z jej życia. „Mozaika. Obrazy i myśli” jest fotograficzną wizualizacją ciągłego i wzajemnego nakładania się na siebie różnych rozdziałów codzienności w życiu współczesnej kobiety. Funkcjonujące mentalnie jako odrębne tematy: ciało, bliscy, myśli o przemijaniu czy świat zewnętrzny składają się na wieloobrazowy zapis przełożonej na obraz fotograficzny i myśl percepcji codzienności.
Basia Sokołowska traktuje temat z przymrużeniem oka, rezultatem jej pracy są fotografie inscenizowane nawiązujące do jej wczesnych prac. „Dla księżniczek i królowych” to swego rodzaju humorystyczne rebusy o różnych archetypach kobiet. Jak mówi autorka „W każdej z nas jest księżniczka, która uczy się być królową, a jak już się nauczy, to jest królową władającą swoim imperium”.
źrodło:Material Organizatora