Trzecią pozycją serii „33. Piosenki na papierze” będzie książką Bartosza „Fisza” Waglewskiego Warszafka płonie. Autorem wyboru trzydziestu trzech tekstów warszawskiego muzyka oraz posłowia do książki jest Wojciech Bonowicz. Ten tom to mieszkanka wybuchowa: mixtape słów, składanka rymów i łańcuchy swobodnych skojarzeń.

„Korzystam z języka tak, jak mój brat używa samplera. Czyli wycinam hasła, które pojawiają się w gazetach w telewizji. Wybieram te, które wydają mi się abstrakcyjne, nierealne, śmieszne i łączę przez skojarzenia. Sztuka zaangażowana mnie odstrasza” – mówił w jednym z wywiadów Bartosz Waglewski. Autor wyboru, Wojciech Bonowicz, wziął sobie do serca te słowa muzyka.

Efektem jest wyjątkowe posłowie do publikacji, w którym nazywający sam siebie „Bono Zuo” Bonowicz genialnie zmiksował różnorodne wypowiedzi z wywiadów Waglewskiego, tworząc opowieść o języku polskim, hip-hopie i rock'n'rollu, przesterowanych gitarach i komiksach.

Wcześniej autorzy współpracowali przy innych literackich projektach. Bartosz Waglewski wykonał rysunki do dwóch książek Wojciecha Bonowicza: Polskich znaków (2010) oraz Bajek Misia Fisia (2012).

Bartosz Waglewski swobodnie porusza się między hip-hopem a rockiem, nie straszne mu gatunkowe rozróżnienia narzucane przez niektórych krytyków i słuchaczy. Wchodzi na scenę i porywa publiczność w swój niewiarygodny, kolorowy świat, w którym można chodzić kilkanaście centymetrów ponad chodnikami.

„Nigdy nie chciałem pisać tekstów politycznych, raczej zwracam uwagę na język ludzi władzy, to jak dziś próbuje się ludzi dzielić, zaostrzać konflikty, próbuje się sformatować, poucinać rączki, główki” – mówił w wywiadzie Pawłowi Duninowi-Wąsowiczowi.

Fisz podkreśla, że ceni językowe eksperymenty. Marcie Szarejko opowiadał: „Lubię język polski, ale to nie musi być poprawna polszczyzna, może być uroczo zepsuta. Ona cały czas się zmienia, żyje, modyfikuje się, z językiem dzieją się bardzo zacne, ciekawe rzeczy”.

Warszafka płonie to trzecia pozycja serii, jakiej w Polsce jeszcze nie było – każdy tom liczy 33 utwory, bez których nasza kultura nie byłaby taka sama. „33. Piosenki na papierze” inaugurują książki Lecha Janerki (Śpij Aniele mój / Bez kolacji), Na skrzyżowaniu słów Krzysztofa „Grabaża” Grabowskiego oraz właśnie pozycja Bartosza Waglewskiego.

Piosenki na papierze to także trzy koncerty podczas 18. Europejskiego Portu Literackiego. Fisz wraz z grupą Kim Nowak wystąpi ostatniego dnia Portu, 21 kwietnia o godz. 21:00. „Tańczy mi coś sobie w głowie,/ kiedy tak na ciebie czekam” – pisze w jednym z utworów Fisz. Pozostaje czekać na książkę i festiwalowy występ.