15 grudnia w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu odbędzie się premiera spektaklu Dziady w reżyserii Michała Kmiecika.
Dziady to teatralny projekt dotyczący pamięci polskiego teatru, przygotowany przez młodego reżysera i dramaturga Michała Kmiecika. Inspirowany jest strukturą Dziadów Adama Mickiewicza oraz szeregiem materiałów archiwalnych – książek, filmów, rejestracji spektakli dotyczących zmarłych w ostatnim czasie słynnych twórców polskiego teatru: Erwina Axera, Adama Hanuszkiewicza, Jerzego Jarockiego. Michał Kmiecik za punkt wyjścia przyjął sprawdzenie, co z dorobku zmarłych mistrzów może być jeszcze istotne i ważne, a także w jaki sposób najmłodsze pokolenie twórców teatru może zmierzyć się z przeszłością, do której nie ma dostępu, ale która determinuje obraz i charakter teatru?
Dziady jest to nazwisko uroczystości obchodzonej dotąd między pospólstwem w wielu powiatach, na pamiątkę dziadów, czyli w ogólności zmarłych przodków. W teraźniejszych czasach, ponieważ światłe duchowieństwo i właściciele usiłowali wykorzenić zwyczaj połączony z zabobonnymi praktykami i zbytkiem częstokroć nagannym, pospólstwo więc święci dziady tajemnie w kaplicach lub pustych domach niedaleko cmentarza. Zastawia się tam pospolicie uczta z rozmaitego jadła, trunków, owoców i wywołują się dusze nieboszczyków. Godna uwagi, iż zwyczaj częstowania zmarłych zdaje się być wspólny wszystkim ludom pogańskim. dziady nasze mają to szczególnie, iż obrzędy pogańskie pomieszane są z wyobrażeniami religii chrześcijańskiej, zwłaszcza iż dzień zaduszny przypada około czasu tej uroczystości. pospólstwo rozumie, iż potrawami, napojem i śpiewami przynosi ulgę duszom czyścowym. Cel tak pobożny święta, miejsca samotne, czas nocny, obrzędy fantastyczne, bajki, powieści i pieśni o nieboszczykach powracających z prośbami lub przestrogami przemawiały niegdyś silnie do imaginacji; a we wszystkich zmyśleniach poczwarnych można było dostrzec pewne dążenie moralne i pewne nauki, gminnym sposobem zmysłowie przedstawiane. Poema niniejsze przedstawi obrazy w podobnym duchu, śpiewy zaś obrzędowe; gusła i inkantacje są po większej części wiernie, a niekiedy dosłownie z gminnej poezji wzięte.
Adam Mickiewicz, Dziady, część II
Obsada: Sara Celler-Jezierska, Włodzimierz Dyła (gościnnie), Jerzy Gronowski (gościnnie), Rafał Kosowski, Czesław Skwarek (gościnnie)
Dziady, reż. Michał Kmiecik
Premiera 15 grudnia 2012 roku, godz. 19.00
Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego
Wałbrzych
Utwór | Od |
1. Inne historie | gaba |
Utwór | Od |
1. W bezkresie niedoli | ladyfree |
2. było, jest i będzie | ametka |
3. O Tobie | ametka |
4. Świat wokół nas | karolp |
5. Kolekcjonerka (opko) | will |
6. alchemik | adolfszulc |
7. taka zmiana | adolfszulc |
8. T...r | kid_ |
9. przyjemność | izasmolarek |
10. impresja | izasmolarek |
Utwór | Od |
1. Sprzymierzeniec | blackrose |
2. Podaruję Ci | litwin |
3. test gif | amigo |
4. Primavera_AW | annapolis |
5. Melancholia_AW | annapolis |
6. +++ | soida |
7. *** | soida |
8. Góry | amigo |
9. Guitar | amigo |
10. ocean | amigo |
Recenzja | Od |
1. Zielona granica | irka |
2. Tajemnice Joan | wanilia |
3. Twój Vincent | redakcja |
4. "Syn Królowej Śniegu": Nietzscheańska tragedia w świecie baśni | blackrose |
5. Miasto 44 | annatus |
6. "Żywioł. Deepwater Horizon" | annatus |
7. O matko! Umrę... | lu |
8. Subtelność | lu |
9. Mustang | lu |
10. Pokój | martaoniszk |