8 grudnia w Teatrze Narodowym w Warszawie odbyła się premiera spektaklu Królowa Margot w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego.

Rok 1572. Na ślub francuskiej księżniczki Małgorzaty i króla Nawarry Henryka, zjeżdżają katoliccy i protestanccy poddani. Wobec ciągnących się od lat wojen religijnych, wydarzenie to niesie nadzieję na obustronne zawieszenie broni. Jednak fanatyzm królowej matki, nieudolność króla i spiski możnych doprowadzają do największej masakry w historii Paryża – rzezi hugenotów w noc św. Bartłomieja.

Od półtora wieku niezmiennie poczytna, kilkakrotnie ekranizowana powieść Alexandre’a Dumasa ukazuje mechanizmy społecznych przewrotów, wykorzystywanych przez elitę do własnych celów.

W spektaklu Królowa Margot występują: Danuta Stenka ( Katarzyna Medycejska ), Wiktoria Gorodeckaja ( Małgorzata), Marcin Hycnar ( Karol IX ), Arkadiusz Janiczek (Coconnas), Mateusz Rusin ( Książę D’Alencon ), Karol Pocheć ( Henryk Nawarski ), Dobromir Dymecki ( La Mole ), Jadwiga Jankowska-Cieślak gościnnie ( René ), Paweł Tołwiński (Maurevel ), Waldemar Kownacki ( Admirał de Coligny ), Julia Rosnowska (AT) gościnnie ( Gillona ).

Grzegorz Wiśniewski jest absolwentem Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie (1996). Zadebiutował w 1997 roku w Krakowskim Teatrze Scena STU Babińcem Czechowa, potem wyreżyserował tam jeszcze Prezydentki Schwaba (1999). Reżyserował w krakowskim Teatrze im. Juliusza Słowackiego (Zdarzenia na brygu Banbury Gombrowicza, 1999; Płatonow Czechowa, 2000), w teatrach wrocławskich: Współczesnym (Rzeźnia Mrożka, 2000) i Polskim (Jan Gabriel Borkman Ibsena, 2005), w teatrach warszawskich: Powszechnym (Prezydentki Schwaba, 2001; Kształt rzeczy LaBute’a, 2002; Białe małżeństwo Różewicza, 2003; Letników Gorkiego, 2004), Studio (Józef i Maria Turriniego, 2011), Teatrze im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy (Plastelina Sigariewa, 2005), w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (Mewa Czechowa, 2007), w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (Brzydal von Mayenburga, 2007 – polska prapremiera; Zagłada ludu albo moja wątroba jest bez sensu Schwaba, 2008; Przed odejściem w stan spoczynku Bernharda, 2010; Król Ryszard III Shakespeare’a, 2012), w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (Maria Stuart Schillera, 2008; Śnieg Witkacego, 2010). Od 2001 roku jest etatowym reżyserem Teatru Wybrzeże w Gdańsku, gdzie wystawił Jana Gabriela Borkmana Ibsena (2001), Mewę Czechowa (2002), Matkę Witkacego (2003), Przed odejściem w stan spoczynku Bernharda (2004), Księżną d’Amalfi Webstera (2006), Słodkiego ptaka młodości Williamsa (2008), Zmierzch bogów wg Badalucco, Medioli, Viscontiego (2009) oraz Personę Bergmana (2010). Jest laureatem m.in. łódzkiej Złotej Maski – dwukrotnie za reżyserię w (2008 i 2009) oraz za scenografię (2012) oraz Nagrody im. Konrada Swinarskiego za reżyserię Zmierzchu bogów (2010).

Alexandre Dumas (ojciec) jest autorem powieści i dramatów. Urodził się w 1803 roku. Przez większość życia żył i pracował w Paryżu. W 1829 roku dramat Henryk III i jego dwór zapewnił mu rozgłos dzięki wystawieniu w Comédie-Française. Wtedy zaczęła się jego nieprzerwana kariera pisarska. Dumas pozostawił po sobie około sześćdziesięciu utworów dramatycznych i ponad dwieście pięćdziesiąt tomów prozy (powieści, pamiętników, opisów podróży). Autor najczęściej osnuwał fabuły swych powieści i dramatów na kanwie wydarzeń z dziejów Francji. Wartość historyczną swych dzieł najlepiej sam określił stwierdzając, że historia jest tylko hakiem, na którym zawiesza swe obrazy. Do dziś niesłabnącą popularnością cieszą się jego powieści historyczne: Trzej muszkieterowie (1844), Hrabia Monte Christo (1844-1845), Królowa Margot (1845), wielokrotnie adaptowane i ekranizowane. Dramaty Dumasa nie przetrwały próby czasu. Dumas zmarł w 1870 roku. Syn pisarza, również Alexandre (1824-1895), idąc w ślady ojca został autorem wielu dramatów i powieści.

Królowa Margot, reż. Grzegorz Wiśniewski
Premiera: 8 grudnia 2012 roku
Teatr Narodowy
Warszawa