Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego zaprasza na trzecią odsłonę SCENY DRAMATU WSPÓŁCZESNEGO.

Mariusz Bieliński
Dawaj
Reżyseria: Robert Walkowski

„Dawaj” – dowcipna, ale i smutna opowieść o dwóch kompanach, którzy pragną uciec przed nieuniknionym wcieleniem do armii i wyjazdem na wojnę w Czeczenii. Jest to współczesne przedstawienie komediowe, przewrotne i dowcipne, z gatunku "teatru absurdu".

Mariusz Bieliński - Motyw rosyjski? Cóż, nigdy nie byłem w tym kraju, ale zawsze uwielbiałem ten język i miałem chęć posmakowania czegoś, co otworzy i rozbuja moją wyobraźnię. Gdybym bliżej znał Amerykę, może rzecz działaby się w Ameryce. Ale bezpośrednią inspiracją była potrzeba przestrzeni i wolności – nic więcej i nic mniej.
- Kiedyś zastanawiałem się, co jest takiego w teatrze, czego nie ma w filmie i telewizji (Bielinski jest także scenarzystą krwistych telewizyjnych kryminałów i seriali, takich jak „Pitbull” czy „Ludzie Chudego). Doszedłem do mało odkrywczego wniosku, że tym czymś jest bezpośredniość kontaktu z widzami. Dlatego bohaterowie moich dramatów bardzo często zwracają się nie do partnerów na scenie, ale wprost do publiczności. Nie neguję modnej dziś doraźnej publicystyki w teatrze, ale to mnie nie pociąga. Dla mnie teatr jest metaforą, tak go rozumiem i kształtuję. Wolę wywoływać wspomnienia i emocje, co – jak się wydaje – jest niemodne. Wiem jednak, że napisany i opublikowany dramat (a film jeszcze bardziej) jest sprawdzalny. Tymczasem sam spektakl teatralny, na przykład napisany na zamówienie, już nie. Cóż, bardzo często pokaże się po nim seria entuzjastycznych recenzji, spektakl grany jest w jednym teatrze i szybko schodzi sceny popadając w zapomnienie. Nikt, poza nielicznymi i tym jednym miejscem na świecie nie wie, jaki był naprawdę. Bywa i tak, że o takim przedstawieniu więcej pisze się nawet przed, niż po premierze. I to jest koniec, porażka.

Mariusz Bieliński - Ukończył Studio Wokalno Aktorskie przy Teatrze Muzycznym w Gdyni i Wydział Reżyserii Dramatu Akademii Teatralnej w Warszawie (bez dyplomu). Był asystentem reżysera w Teatrze Narodowym w Warszawie (współpracował m. in. z Jerzym Grzegorzewskim, Kazimierzem Kutzem, Janem Englertem) oraz asystentem reżysera i reżyserem montażu przy realizacji seriali telewizyjnych, m. in.: "Miodowe lata", "Dziupla Cezara", "Camera Cafe". Jest współscenarzystą seriali kryminalnych: "Twarzą w twarz" oraz "Pitbull". W roku 2001 za scenariusz pt. "Sukces" otrzymał drugą nagrodę w polskiej edycji konkursu Hartley-Merrill. W roku 2002 za tekst "Cicho" otrzymał wyróżnienie I stopnia w konkursie na sztukę współczesną, organizowanym przez Dialog i Teatr Polski we Wrocławiu. Sztuka ta została opublikowana w Dialogu i zrealizowana w Teatrze Polskim we Wrocławiu przez Aldonę Figurę. Doczekała się też realizacji w Teatrze Telewizji w reżyserii Adama Guzińskiego. "Cicho" otrzymało także dyplom Ministra Kultury jako finalista konkursu na współczesny tekst teatralny. W 2006 roku opublikował w Dialogu (2/2006) dramat pt. "NAD"

Mariusz Bieliński (1968) jest autorem dramatów, z których niemal każdy został nagrodzony lub wyróżniony. W 2002 roku debiutancka sztuka „Cicho” otrzymała wyróżnienie I stopnia w konkursie ogłoszonym przez Teatr Polski we Wrocławiu i redakcję miesięcznika „Dialog”. Jest też zwycięzcą II edycji Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej za sztukę „Nad” opowiadającą o losach człowieka, który po wyjściu z więzienia nie potrafi przystosować się do życia w społeczeństwie, zaś jego utwór „Mrok” wygrał w konkursie na dramat inspirowany myślą Jana Pawła II i został zrealizowany w Teatrze Narodowym.
Poza pisaniem na scenę Bieliński tworzy także dla radia. Słuchowisko „Księga psa” zostało nagrodzone za debiut w konkursie Teatru Polskiego Radia. Autor odnosił też sukcesy jako scenarzysta filmowy i telewizyjny - m.in. seriale „Pitbull” i „Twarzą w twarz”. Jako reżyser i realizator uczestniczył w produkcji popularnych seriali „Miodowe lata” i „Halo, Hans”.

Robert Walkowski – absolwent wydziału reżyserii dramatu, wydziału wokalno – aktorskiego; współpracował z teatrami w Płocku, Rzeszowie, Lublinie, Wałbrzychu, Radomiu, Elblągu, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie, Białymstoku; filharmonią Białostocką, Wałbrzyską, teatrami muzycznymi w Warszawie, Poznaniu i Lublinie oraz zagranicą ( Niemcy, Austria ); współpraca pedagogiczna z Akademią Teatralną w Warszawie, Policealnym Studium Techniki Teatralnej, współpraca reżyserska ze studiami dubbingowymi, reżyser widowisk plenerowych, współzałożyciel Teatru „Kamienica” w Warszawie.