Film "Obława" w reżyserii Marcina Krzyształowicza 19 października pojawi się w kinach.

Obsypany nagrodami laureat Srebrnych Lwów festiwalu filmowego w Gdyni, wybrany do grona 16 najlepszych tegorocznych filmów świata w prestiżowej selekcji MFF w Montrealu, jeden z najbardziej poruszających polskich filmów ostatnich lat.

W mrocznych czasach losy dwóch mężczyzn i dwóch kobiet splączą się w nieprzewidywalnej intrydze, w której każda postać skrywa mroczną tajemnicę, a zdrada objawi wszystkie swoje zaskakujące oblicza… W doborowej obsadzie, obok genialnego Marcin Dorocińskiego, świetny Maciej Stuhr, który debiutuje jako czarny charakter, Weronika Rosati w uznanej przez krytyków za rewelacyjną kreacji skrajnie odmiennej od jej wizerunku, oraz odkrywająca również nowe wcielenie Sonia Bohosiewicz. W drugim planie „Obławy” pojawiają się też Andrzej Zieliński oraz - trudni do rozpoznania - Anna Guzik i Alan Andersz.

„Obława" to opowieść o zdradzie i zemście, o winie, karze, poczuciu honoru i wierności. Nie ma tu martyrologicznego patosu i pomnikowego bohaterstwa. Są za to krwiste postaci i mocna intryga.” – mówi Marcin Krzyształowicz, scenarzysta  i reżyser, obiecując widzom finał, którego nikt nie zdoła wcześniej przewidzieć.

Autorem zdjęć do „Obławy" jest Arkadiusz Tomiak („Dziewczyna z szafy”, „Zero”, „Daas”, „Symetria”, „Kołysanka”), scenografię opracował Grzegorz Skawiński („Cisza”, „Katyń”, „Generał. Zamach na Gibraltarze”), za kostiumy odpowiedzialna była Magdalena J. Rutkiewicz („Boisko bezdomnych”, „Róża”), za charakteryzację Ewa Drobiec („Śluby panieńskie”, „Róża”, „Pułkownik Kwiatkowski”), dźwięk przygotowali Piotr Domaradzki („Ostatnia misja”, „Rysa”, „Egoiści”) i Barbara Domaradzka („Daas”, „Rysa”), a montaż Wojciech Mrówczyński („Pręgi”, „Galerianki”) i Adam Kwiatek („Czas surferów”).




,,Rola Dorocińskiego jest jeszcze lepsza niż w Róży.” Interia.pl

,,Świetne kino, mocne, drapieżne i wzruszające.” Libertas Film Magazine

7. GDYNIA FILM FESTIVAL:
- nagroda Srebrne Lwy dla filmu OBŁAWA w reżyserii
MARCINA KRZYSZTAŁOWICZA
- nagroda Srebrne Lwy dla producentów
MAŁGORZATY JURCZAK i KRZYSZTOFA GRĘDZIŃSKIEGO
- nagroda za montaż dla
WOJCIECHA MRÓWCZYŃSKIEGO i ADAMA KWIATKA
- Nagroda Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych dla filmu OBŁAWA

36. MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL FILMOWY W MONTREALU
- udział w konkursie głównym

Premiera: 19 października 2012
Czas trwania: 96 min
Produkcja: Polska 2012

OBSADA:
KAPRAL „WYDRA” – MARCIN DOROCIŃSKI
KONDOLEWICZ – MACIEJ STUHR
ŻONA KONDOLEWICZA – SONIA BOHOSIEWICZ
SANITARIUSZKA „PESTKA” – WERONIKA ROSATI
PORUCZNIK „MAK” – ANDRZEJ ZIELIŃSKI
WANIEK – BARTOSZ ŻUKOWSKI
„RUDZIELEC” – ALAN ANDERSZ
KUCHARZ – ANDRZEJ MASTALERZ
„SZUMLAS” - GRZEGORZ WOJDON
„LUDWINA” – JACEK STRAMA
STARY WIARUS – JERZY NOWAK
JENIEC – DARIUSZ CHOJNACKI
OJCIEC KONDOLEWICZOWEJ – WITOLD DĘBICKI
TŁUMACZKA – ANNA GUZIK
PAROBEK – DARIUSZ STARCZEWSKI

TWÓRCY FILMU:
SCENARIUSZ I REŻYSERIA – MARCIN KRZYSZTAŁOWICZ
ZDJĘCIA - ARKADIUSZ TOMIAK PSC
MONTAŻ - WOJCIECH MRÓWCZYŃSKI PSM, ADAM KWIATEK PSM
SCENOGRAFIA - GRZEGORZ SKAWIŃSKI
WNĘTRZA – ANDRZEJ GÓRNISIEWICZ
KOSTIUMY - MAGDALENA J. RUTKIEWICZ - LUTEREK
CHARAKTERYZACJA - EWA DROBIEC
DŹWIĘK – PIOTR DOMARADZKI, BARBARA DOMARADZKA
MUZYKA – MICHAŁ WOŹNIAK
KIEROWNICTWO PRODUKCJI - MARIUSZ MIELCZAREK
PRODUCENCI - MAŁGORZATA JURCZAK, KRZYSZTOF GRĘDZIŃSKI
KOPRODUCENCI - DOMINIQUE LESAGE, MAGDALENA KUBICKA-SAK,
MONIKA PIERŚCIŃSKA, JACEK KULCZYCKI, MAGDALENA ZIMECKA, MAREK SKŁADANOWSKI, ZBIGNIEW KULA, IZABELA HELBIN, RAFAŁ ORLICKI
PRODUKCJA - SKORPION ARTE
KOPRODUKCJA - TELEKOMUNIKACJA POLSKA, STUDIO PRODUKCYJNE ORKA, NON STOP FILM SERVICE, KRAKOWSKIE BIURO FESTIWALOWE
FILM WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ - POLSKI INSTYTUT SZTUKI FILMOWEJ ORAZ REGIONALNY FUNDUSZ FILMOWY W KRAKOWIE
ZE ŚRODKÓW BUDŻETU GMINY MIEJSKIEJ KRAKÓW
ORAZ ŚRODKÓW BUDŻETU WOJEWÓDZTWA MAŁOPOLSKIEGO

TWÓRCY O „OBŁAWIE”

Marcin Krzyształowicz:
Gdyby Szekspir dożył czasów nowożytnych - niewykluczone, że osadziłby akcję „Tytusa Andronicusa”, swojej najbardziej krwawej ze sztuk, w górach Jugosławii albo na Kielecczyźnie, czy Sądecczyźnie - uznając, że właśnie na tych terenach, w latach 1943-44 realizowało się apogeum najkrwawszej z wojen w dziejach świata. I choć
w powszechnej opinii, militarnym znaczeniem zostały obarczone zupełnie inne miejsca- symbole, jak: plaża Omaha, Monte Casino, czy Kursk, to dla Szekspira może właśnie gęsty bukowy las niedaleko Sącza, byłby przestrzenią wartą literackiego uwiecznienia. A dlaczego? Bo w tym lesie toczyła się masakra, która kpiła
z konwencji genewskiej i z zasad honoru, która przybrała postać pierwotnej rzezi, gdzie jedynym stosowanym przykazaniem było: oko za oko, ząb za ząb... Tak mogła wyglądać wojna z krwawych podań i legend i tak wyglądała walka partyzancka
z czasów ostatniej wojny.

Marcin Dorociński:
Nie lubię opowiadać o filmie przed jego premierą. Nie chcę narzucać widzom żadnej interpretacji, tym bardziej, że „Obława” będzie odbiegać zdecydowanie od „tradycyjnych” wojennych produkcji. Chcemy naszym filmem zachęcić do refleksji nad dramatyzmem tamtych czasów, nad ogromną siłą i zarazem słabością charakterów ludzi, którym wtedy przyszło żyć.

Maciej Stuhr:
Do tej pory grałem „dobrych” dlatego nie zdawałem sobie sprawy z tego, że granie „złych”, szczególnie w górzystym terenie, wymaga tak wielkiego wysiłku. Podczas realizacji sceny pościgu, kiedy próbując ratować życie, uciekam ze związanymi rękami przed głównym bohaterem, góra-dół, góra-dół, a zwłaszcza góra, miałem wrażenie, że uchodzi ze mnie życie. Zaliczając kolejne podbiegi czułem się bardziej jak Justyna Kowalczyk, niż jak Maciej Stuhr.

Weronika Rosati:
Scenariusz "Obławy" mnie zachwycił. Od razu zaczęłam myśleć o nim jako o bardziej dojrzalej wersji "Bękartów wojny" Quentina Tarantino. Przede wszystkim spodobały mi się wielowymiarowe postaci. W „Obławie” nie ma bohaterów jednoznacznie dobrych lub złych. Są postacie dobre, które wojna zmusza do niegodziwych zachowań, ale są też postacie złe, w których nagle budzi się coś dobrego.

Sonia Bohosiewicz:
Ciężko jest znaleźć we współczesnym polskim kinie tytuły, które traktują
o bohaterach i historii w nie pomnikowy sposób. Tę sztukę świetnie opanowali Amerykanie. Oni niemal o każdym kawałku swojej historii potrafią nakręcić cudowny film, który wzrusza nawet po wielu latach. „Obława” reprezentuje właśnie takie „amerykańskie” podejście do historii.