W książce "Kultura arabska" Ewa Machut-Mendecka bada m.in.:  wielkie mity ziem arabskich, mit Al-Dżaziry, tradycje plemienne, literackie obrazy konfliktów w świecie arabskim w XIX–XX wieku, przemiany  Egiptu i Maroka, obrazy kobiet i mężczyzn w literaturze arabskiej, koncepcje czasu w obrazach literackich, obyczaje arabskie, w tym kobiecy rytuał ochronny czy zagadnienia magii.

Do istoty kultury arabskiej prowadzą – wciąż obecne w życiu współczesnych Beduinów – wzorce plemienne, wyrażające się w decyzjach, w tym politycznych, plemiennych naczelników, a także normy życia religijnego – islamu, choć również chrześcijaństwa. Fenomen kultury arabskiej przybliża refleksja nad człowiekiem i jego czasem – zagadnienia do ujęcia w kategoriach psychologii Carla Gustava Junga, ze szczególnym uwzględnieniem funkcji psychicznych: myślenia, uczucia, percepcji i intuicji. Koncepcje te znajdują potwierdzenie w dziesiątkach manifestacji wynikających z codziennego życia i obrazów rysujących się w mediach i w literaturze.

Człowiek ten to, z jednej strony, racjonalista, nastawiony na postęp i rozwój ojciec rodziny, przedsiębiorca, polityk, z drugiej – mistyk, odwołujący się do pokładów własnego życia wewnętrznego i zbratany z przyrodą. To bojownik walczący o swój kraj z kolonializmem i neokolonializmem, gospodarz tak gościnny, że odda duszę i mienie swoim gościom, kiedy indziej – nieufny krytyk lawinowego zainteresowania Wschodem. Na obrzeżach miast i pustyń zachowuje swój magiczny świat jak skarb w otchłani stechnicyzowanej kultury, zarazem wkracza z całą siłą w sferę nowoczesnej myśli. Staje się aktywnym współtwórcą aulamy – globalizacji, którą „tu i teraz”, już w wieku XXI, wzbogaca swoją żywotnością, inspirując rewolucje 2011 r. – fenomen na miarę współczesnej historii powszechnej.

Kultura arabska

Ewa Machut-Mendecka
Rok wydania: 2012
Seria: Pytania o Kulturę

Ewa Machut-Mendecka

Absolwentka arabistyki na Uniwersytecie Warszawskim, pasjonuje się literaturą i językiem świata arabskiego, żywo interesuje się też kulturą, problematyką społeczną i etnologiczną obszarów muzułmańskich oraz religią islamu. Zagadnienia te bada od strony teoretycznej i praktycznie. Napisała m.in. książki: Współczesny dramat egipski, (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984), Główne kierunki rozwojowe dramaturgii arabskiej (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1992) The Art of Arabic Drama. A Study in Typology (Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 1997), Studies in Arabic Theatre and Literature, (Academic Publishing House Dialog, Warszawa 2000).
Jest współautorką (wraz z K. Bielawskim, J. Kozłowską, K. Skarzynską-Bocheńską) unikalnej monografii "Nowa i współczesna literatura arabska XIX i XX w. Literatura Arabskiego Maghrebu (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989),jednej z najobszerniejszych tego typu prac na świecie. Od ponad dziesięciu lat interesuje się psychologią Karola Gustawa Junga, korzystając z jego metod do badań nad kulturą arabsko-muzułmańską. Jest profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego oraz Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej.