Od 27 marca w krakowskim kinie Agrafka potrwają pokazy filmów z muzyką na żywo pod nazwą Antykwariat Filmowy. Pokazy są dobrą okazją do poznania kina takiego jakim było na początku, czyli ponad sto lat temu.

W programie pojawiają się zarówno filmy popularne jak i te mniej znane, arcydzieła, ale i mniejsze tytułu godne uwagi. Każdorazowo do pokazu muzycy przygotowują kompozycję specjalnie na tę okazję.

Program pokazów:

27 marca, Brzdąc, reż. Charles Chaplin, oprawa muzyczna: Piotr Bzowski & Przyjaciele.

Jeden z najsłynniejszych filmów mistrza kina niemego, Charlesa Chaplina… “Brzdąc” to pełna humoru, a jednocześnie wzruszająca do łez opowieść o miłości i przywiązaniu. Gdy Włóczęga Charlie znajduje na swojej ulicy porzucone niemowlę, postanawia się nim zaopiekować. Wkrótce jego życie diametralnie się odmienia. Przez pięć lat Włóczęga i mały John tworzą zgrany duet. Jednak pewnego dnia do ich drzwi puka…matka chłopca.

W odpowiedzi na głosy z widowni organizatorzy postanowili pokazać film, który znakomicie nadaje się dla młodych widzów. Nieco wcześniejsza pora pokazu jest również ukłonem w kierunku młodej widowni.

10 kwietnia, Złoty wiek, reż. Louis Bunuel; Pies anadaluzyjski, reż. Louis Bunuel, oprawa muzyczna: Duch.

Pies andaluzyjski zerwał się z łańcucha i od roku szalał we francuskich kinach. Szczerzył kły, warczał i dotkliwie kąsał wszelkie konwenanse, zasady dobrego smaku czy stereotypowe stwierdzenia roszczące sobie prawo do bycia uniwersaliami. Przede wszystkim jednak dotkliwie uderzył w utrwalany na przestrzeni wieków sielski model miłości pomiędzy kobietą a mężczyzną. Po przeszło roku od premiery Psa andaluzyjskiego w paryskim Studio des Ursulines, miejscu powołanym z myślą o promowaniu kina artystycznego i eksperymentalnego, Bunuel wystąpił ze swoim drugim filmem – Złoty wiek. To, co zostało powiedziane w pierwszym filmie pioniera kina surrealistycznego, nabrało jeszcze większej siły. Krytyka stereotypowego patrzenia na relacje pomiędzy kochankiem a kochanką osiągnęła swoje apogeum. Złoty wiek, podobnie jak jego poprzednik, był opowieścią o destrukcyjnej roli pragnienia, lecz nie tylko – wyszedł bowiem poza granice czystego pożądania, zbliżając się tym samym do traktatu o miłości. Traktatu o uczuciu złudnym, ale i szaleńczo prawdziwym zarazem – i nie ma w tym zdaniu nawet odrobiny paradoksu.

15 maja, Fantomas, reż. Louis Feuillade,oprawa muzyczna: Piotr Bzowski & Przyjaciele.

Piotr Bzowski krakowski multiinstrumentalista wykona kompozycję specjalnie przygotowaną do filmowej opowieści o pewnym bardzo popularnym złoczyńcy. Na ten szczególny wieczór twórca zaprosił do projektu przyjaciół‚ pozwalając im na instrumentalną improwizację kontrolowaną.

12 czerwca, Pancernik Potiomkin, reż. Siergiej Eisenstein, oprawa muzyczna: Ludzie Ziemi.

Rok 1905. Załoga stojącego w porcie odeskim pancernika Potiomkina nie chce jeść zepsutego mięsa. Kapitan każe rozstrzelać wszystkich, którzy wyrazili swoje niezadowolenie. Pluton odmawia wykonania rozkazu. Wybucha walka oficerów z resztą załogi. Jeden z marynarzy ginie. Koledzy kładą na odeskim molo jego ciało. Mieszkańcy miasta solidaryzują się z marynarzami i gromadzą się na szerokich schodach nieopodal portu. W to samo miejsce przybywa oddział wojska i otwiera ogień do tłumów.