5 sierpnia agresywnie zaatakował Stodołę zbiegły z piekła stwór, zwany Gojira, który konsekwentnie i zasłużenie zdobywa laury chwały i uznania w metalowym światku. Żar lał się strumieniami, uprawomocniły się ostre, wwiercające się w mózg brzmienia, donośne, obezwładniające ryki, wirujące w bębenkach słuchowych porażały zgromadzonych mocą, a także ogromna, masywna konstrukcja, najeżona klimatycznym, eksperymentalnym, spójnym rozgardiaszem dała solidnego łupnia słuchaczom. Oj działo się, działo! Rozpętało się prawdziwe piekło. Syki, krzyki, wrząca lawa wyłaniająca się z ambitnych pocisków muzycznych i niebanalne schematy zamieniły Stodołę w ognisty huragan. Szkoda tylko, że odhumanizowana bestia tak szybko zwinęła żagle i zniknęła nieoczekiwanie po godzinnej rozróbie...

Zanim z mroku na scenie wyłoniła się gwiazda wieczoru publikę rozgrzewała formacja Lostbone. Chłopaki grają death metal z domieszką thrashu i hardcore'u. Nie zabrakło rozsadzającej klub energii, agresywnego żywiołu, dzikiego poga i bezkompromisowego grania. Standardowo już grupa Lostbone bawiła się z uśmiechem na twarzy w kardiochirurgów, siejących poważne zmiany w układzie krążenia.

Oczywiście starali sie jak mogli, by uszczęśliwić publikę, która czekała na piorunujące showw wykonaniu niekwestionowanych wizjonerów metalu z Francji. W stronę zgromadzonych poleciały nawet koszulki, kostki i pałeczki. Wyszło bez szału, lecz całkiem sympatycznie.

Bestia Gojira wtargnęła na scenę punktualnie o 20:30. To trzeba przyznać Gojira posiada wybitne zdolności masakrowania na żywo. Przekonałam się o tym na własnej skórze. Ciężki metal do zgryzienia dla koneserów gatunku sprawił, że słuchacze oszaleli z radości i nasycenia.

Na pierwszy ogień poszedł kawałek "Explosia", powalający świdrujacymi, szarpanymi riffami. Za moment popłynęły kultowe kąski z "Flying Whales" ( wraz z dmuchanym, uroczym delfinem od wiernych fanów). Usłysześ można było: "Backbone", "Love", czy też "L'Enfant Sauvage". Chwilę później nadszedł czas na starsze hity: "Wisdom Comes" i "The Heaviest Hatter In the Universe". Reasumując Francuzi zostawili po sobie tego dnia świetne wrażenie. Emocje do tej pory jeszcze nie ostygły. To było typowe piekło!

Monika Wojda