W tej przekrojowej opowieści o architekturze, która zaczyna się w epoce kamienia, a kończy w czasach współczesnych, Witold Rybczyński opisuje, jak zmiany technologiczne, ekonomiczne i społeczne, a także przemiany gustów i upodobań wpływały na architektoniczne idee i ideały. Aby to zobrazować, szczegółowo przedstawia mnóstwo  przykładów: od świątyń, takich jak Hagia Sophia i zaprojektowana przez Brunelleschiego katedra Santa Maria del Fiore, poprzez budownictwo mieszkaniowe, w tym cesarską willę Katsura i Alhambrę, budynki użyteczności publicznej, na przykład Crystal Palace i dom towarowy Rudolfa Petersdorffa we Wrocławiu, ikony narodowe, takie jak mauzoleum Lincolna czy Sydney Opera House, po wieżowce, między innymi Seagram Building i budynek CCTV w Pekinie. Rybczyński podkreśla, że wszystkie budowle łączy w czasie i przestrzeni ludzka potrzeba porządku, sensu i piękna.

To wciągająca, przystępna i spójna opowieść o architektonicznej manifestacji uniwersalnego dążenia człowieka do celebrowania, czczenia i upamiętniania. Książka Rybczyńskiego – autorytatywna, wyważona, bezstronna i zakorzeniona w nauce – zachwyci wszystkich czytelników zainteresowanych zrozumieniem budowli, które odwiedzają i mijają każdego dnia.

Witold Rybczyński jest architektem i emerytowanym profesorem urbanizacji Uniwersytetu Pensylwanii. Napisał dwadzieścia jeden książek, w tym "Dom. Krótką historię idei", "Najpiękniejszy dom na świecie" i "Jak działa architektura".