Ukazała się właśnie wyjątkowa naszym zdaniem książka Laurie Anderson "Język przyszłości" w tłumaczeniu Julii Fiedorczuk.

"Język przyszłości" to unikalny zbiór tekstów wymykający się prostym klasyfikacjom, szukającym w nim czystej prozy, wiersza czy piosenki. Oddaje w ten sposób znakomicie bogatą osobowość jego autorki oraz zadania, które stawia przed swoją sztuką: nieustannego poszerzania pola artystycznych działań i możliwości wpływu na percepcję widza. Co warte podkreślenia spora część tekstów z wydanej przez Biuro Literackie książki nigdy nie miała publikacji książkowej.

Autorka osobiście zadbała aby jej pierwsza pozycja w języku polskim była wydawniczym unikatem. Każdy etap jej produkcji był z nią negocjowany i dopieszczany. Prócz kolejności tekstów, artystka sama wybrała papier na okładkę i wnętrze książki oraz format i rodzaj jej oprawy. Specjalnie wykonała ponad sześćdziesiąt rysunków kredą na tablicy, układających się w cykle, które można samodzielnie animować poprzez przewracanie stron.

Anderson, prywatnie żona Lou Reeda, jest artystką eksperymentalną, działającą z powodzeniem na różnych polach sztuki, takich jak muzyka, rzeźba, rysunek czy performance. Jej twórczość jest mocno eklektyczna i znosi podziały pomiędzy dziedzinami sztuki, szukając wciąż nowych inspiracji i jakości w ciągłym mieszaniu dyscyplin oraz środków wyrazu.

Urodzona w 1947 r. w Glen Ellyn (Illinois), rozpoczęła karierę od występów muzycznych i performance’ów. W 1981 roku wyszedł jej pierwszy singiel "O superman", który szybko zdobył rozgłos zajmując drugie miejsce na brytyjskiej liście przebojów. Anderson wydała do tej pory osiem studyjnych albumów oraz liczne kompilacje i płyty koncertowe.

W rozmowie z Julią Fiedorczuk, artystka wspomina jedną z dziecięcych inspiracji, nauczycielkę plastyki: "Dzwonek! I z powrotem do szkoły. Już wtedy uważałam, że to rodzaj tyranii. Denerwowało mnie, że muszę żyć w ten sposób. Ona przychodziła po dzwonku i wychodziła przed dzwonkiem. Wydawało mi się to cudowne, i pomyślałam - oto ktoś, kim chciałabym być".

Współpracowała z plejadą artystów sceny rockowej, jazzowej i elektronicznej, takimi jak Bobby McFerrin, John Zorn, Peter Gabriel czy Jean Michel Jarre. Jej multimedialne koncerty przyciągają tłumy słuchaczy. Polskę odwiedziła do tej pory dwukrotnie: w 2006 r. we Wrocławiu podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej oraz w 2010 roku w Chorzowie i Lublinie.

W Stanach Zjednoczonych jej twórczość literacka zyskała miano kultowej i traktowana jest na równi z dokonaniami muzycznymi i estradowymi. Anderson aktywnie uczestniczy w światowym życiu artystycznym, mając na koncie m.in. współpracę z NASA jako artysta- rezydent, co przyczyniło się do powstania słynnego spektaklu "The end of the Moon".

Pisząc o twórczości Anderson, Marek Paryż stwierdza: "to par excellence artystka, która idzie z duchem czasu, co nie oznacza, iż nie interesuje jej geneza sztuk. Wręcz przeciwnie, przedstawienia, w których tekst, muzyka i performance uobecniają się w wielowymiarowym środowisku technologicznym, spajają wynalazki przyszłości z najbardziej żywotnymi elementami odwiecznej tradycji narracyjnej".

"Czy pomysł, aby wziąć udział w festiwalu poetyckim, podczas którego odbędzie się premiera książki z przekładami pani tekstów i opowieści na polski - język bardzo przecież odległy od angielskiego - to nowość?" - w wywiadzie dla "Polityki" i "Dziennika Portowego" pytała Julia Fiedorczuk.

"Tak! To nowe i bardzo ekscytujące. Od dawna chciałam zrobić coś bez muzyki, coś nieobudowanego strukturą występu, która zwykle wyznacza sposób, w jaki pracuję. Tym razem będę miała do dyspozycji tylko słowa. Tylko mowę. Jestem tym bardzo przejęta" - odpowiedziała Laurie Anderson, której występ będzie finałem tegorocznej edycji Portu Literackiego.