Zapraszamy na wystawę w galerii Muzeum Śląska Opolskiego "Jacek Sienicki - malarstwo" z cyklu "Laureaci nagrody im. Cybisa" - to już dziesiąta wystawa z cyklu kontynuowanego od 2001 roku. Wernisaż w czwartek 19 kwietnia 2012 o godz. 18.00.

Wystawa malarstwa Jacka Sienickiego jest dziesiątą wystawą z cyklu „Laureaci nagrody im. Jana Cybisa” w Galerii Muzeum Śląska Opolskiego. Poprzednio w tymże cyklu przedstawialiśmy prace Krzysztofa Buckiego (2001), Leona Tarasewicza (2003), Tadeusza Dominika (2004), Stefana Gierowskiego (2005), Jana Dobkowskiego (2006), Rajmunda Ziemskiego (2007), Jerzego Panka (2008), Jacka Sempolińskiego (2009) i Barbary Jonscher (2011).
Wszystkie wystawy czasowe prezentowane są w sąsiedztwie stałej ekspozycji malarstwa Jana Cybisa, Muzeum Śląska Opolskiego jest bowiem posiadaczem największej w Polsce muzealnej kolekcji prac tego artysty.
Nagroda im. Jana Cybisa jest jedną z najważniejszych nagród artystycznych w Polsce. Przyznawana jest od 1973 roku, a więc od pierwszej rocznicy śmierci Cybisa, za szczególne osiągnięcia w dziedzinie malarstwa.W latach 1973-81 wyróżnienie przyznawał Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków. W stanie wojennym, w 1982 roku, nagrody nie przyznano. Po rozwiązaniu ZPAP, które nastąpiło w 1983 roku, kapitułę nagrody przeniesiono do Stowarzyszenia Historyków Sztuki, a jury składało się wyłącznie z dotychczasowych laureatów. Była to nagroda niezależna. Do końca PRL równolegle przyznawano oficjalną nagrodę im. Cybisa, pozostającą w gestii reżimowych związków artystów plastyków. Od 1989 roku ponownie dysponentem nagrody pozostaje Okręg Warszawski ZPAP.
Jacek Sienicki otrzymał tę nagrodę w okresie szczególnym – w roku 1983. Był więc pierwszym laureatem nagrody niezależnej. W gronie przyznającym wyróżnienie, jako wcześniejsi laureaci, znaleźli się m.in. Tadeusz Dominik, Jan Dziędziora, Jacek Sempoliński, Stefan Gierowski i Barbara Jonscher.
Jacek Sienicki (ur. 1928 w Warszawie, zm. 2000 w Warszawie) studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, którą ukończył w 1954 roku dyplomem w pracowni Artura nachta-Samborskiego. Był jednym z głównych inicjatorów Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki w Arsenale w 1955 – szczególnej manifestacji młodych artystów skierowanej przeciw doktrynie socrealistycznej, ale także przeciw prymatowi koloryzmu. Przez wiele lat był związany z akademią warszawską, przechodząc wszystkie szczeble kariery: od asystenta do profesora.
Malarstwo Jacek Sienickiego skupiało się na kilku ustalonych motywach, których studiowanie było istotą twórczości artysty. W jednym, z wywiadów powiedział o tym: Czuję się bardzo związany z naturą, coraz lepiej umiem z nią współpracować. Jeden z kolegów nazwał moją pracę portretowaniem przedmiotów. Portretuję wnętrza pracowni, portretuję kwiaty, wszystkie te rzeczy, które maluję, w bardzo bliskim związku z naturą. Tematykę określają tytuły poszczególnych cykli: „Wnętrza”, „Kwiaty” „Dachy”, „Ściany”, „Okna”, „Martwe natury”, „Mięso”, „Czaszki”, „Głowy”, „Postaci”.
Na wystawie pokazujemy 21 obrazów na płótnie i 10 prac na papierze. Niemal wszystkie (29 prac) pochodzą ze spuścizny artysty, będącej pod opieka jego żony – Wandy Sienickiej. Dwa najstarsze obrazy: Autoportret i Martwa natura prezentowane na wystawie w Arsenale w 1955 roku pochodzą ze zbiorów własnych Muzeum Śląska Opolskiego.

Jacek Sienicki – malarstwo
Galeria Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu, ul. Ozimska 10
19.04.2012 – 29.07.2012

Wernisaż w czwartek, 19 kwietnia 2012 roku od godzinie 18.00 – wstęp wolny

Wystawa czynna:
Od wtorku do piątku 9 – 15.30
W soboty (wstęp bezpłatny) 11 – 17
W niedziele, święta i poniedziałki galeria nieczynna