Nowy Teatr w Warszawie serdecznie zaprasza 7. lutego o godz. 19:00 na premierę sztuki "Wstyd".

UWAGA! Premiera będzie dostępna wyłącznie w streamingu na vod.nowyteatr.org

Opowieść o trzech pokoleniach kobiet z jednej rodziny, które mierzą się z pytaniami o dziedziczność wstydu. Kogo i co zdarza im się porzucić, by się od wstydu uwolnić?

"Wstyd" to ostatnia część tryptyku teatralnego Małgorzaty Wdowik o emo­cjach. Reżyserka, wychodząc od osobistej historii, rozważa, jak funkcjonuje wstyd jako narzędzie budowania nierówności społecznych. Zastanawia się, komu przysługuje przywilej opowiadania o słabości i wstydzie i jak to robić. Wstyd to przecież moment, gdy stajemy się widoczni, mimo że nie jesteśmy na to gotowi. Do roli obserwatora intymnych relacji rodzinnych reżyserka zaprosiła dokumentalistkę Agatę Baumgart, badającą od lat relacje matek i córek.

Z eksplikacji reżyserki:

"Przez jakiś czas ta historia była dla niej nudna. Raz już próbowała ją spisać. Kiedyś nawet kupiła zeszyt. Skończyła na jednej kartce. Na momencie, kiedy się urodziła. A przecież nie chodziło o to, że nie pamiętała. Dzięki mamie miała dobrą pamięć. Bo ta kiedy była w ciąży z nią nie dopuszczała męża do siebie. To takie zwierzęce określenie. To przecież byka do krowy się dopuszcza. Na wsi te określenia się ze sobą mieszały. I jak tak zaczęła pisać to zrozumiała, że od początku była przegrana bo nawet te zwierzęta były tam ważniejsze od nich. Świni trzeba było dać jeść a im niekoniecznie. Bo świnia jak się naje to będzie gruba i będą z tego pieniądze. A co będzie z dzieci? Na to pytanie nie umiała odpowiedzieć i tak przestała pisać. "

Reżyseria: Małgorzata Wdowik
Tekst: Weronika Murek, Małgorzata Wdowik
Materiały dokumentalne: Agata Baumgart
Operator kamery: Agata Baumgart / Michał Stajniak
Reżyseria światła, przestrzeń: Aleksandr Prowaliński
Muzyka: Jan Rabiej
Współpraca dramaturgiczna: Olga Drygas

Występują: Magdalena Cielecka, Ewa Dałkowska, Jaśmina Polak

W identyfikacji wizualnej wykorzystano fotografię z cyklu „Mama”, Aneta Grzeszykowska, 2018