Na 9. września 2020 roku planowana jest premiera pozycji wydawniczej, zatytułowanej "Zakłamane życie dorosłych".

Po co dorastamy? Kim się stajemy? Do kogo się upodabniamy?

Śliczna buzia dziewczynki o imieniu Giovanna uległa przemianie i zaczęła przypominać szpetną twarz złośliwej kobiety. Ale czy naprawdę? A jeśli tak, to w jakim lustrze trzeba się przejrzeć, żeby odnaleźć samą siebie i siebie ocalić? Poszukiwania nowego oblicza, które zastąpi szczęśliwą dziecięcą buzię, toczą się między dwoma spokrewnionymi biegunami Neapolu, które żywią wobec siebie strach i nienawiść: miastem ze wzgórz, które przybrało maskę wytworności, i tym z dołu, kryjącym się za trywialnością i krzykliwością. Giovanna balansuje między jednym i drugim, upada i się podnosi, zdezorientowana, bo tak na dole, jak i na górze nie znajduje ani odpowiedzi, ani ratunku.

«Dwa lata przed wyjściem z domu ojciec powiedział mamie, że jestem bardzo brzydka. To zdanie zostało wypowiedziane cicho w mieszkaniu, które moi rodzice właśnie kupili w Rione Alto, na szczycie San Giacomo dei Capri, zaraz po ślubie. Wszystko - przestrzenie w Neapolu, niebieskie światło zimnego lutego, te słowa - zatrzymało się. Ja z kolei wymknęłam się i nadal ślizgam się nawet teraz, w tych liniach, które chcą opowiedzieć mi historię, podczas gdy w rzeczywistości są niczym, niczym własnym, niczym, co naprawdę się zaczęło lub doszło do skutku: tylko warczenie, którego nikt, nawet kto w tej chwili pisze, wie, czy zawiera właściwy wątek opowieści, czy jest jedynie splatanym bólem, bez odkupienia ».