24 czerwca (piątek) o godzinie 19.00 zapraszamy na ostatnią w tym sezonie premierę „Podziemne słońca”, w choreografii Anny Piotrowskiej.

Najnowszy spektakl Anny Piotrowskiej jest próbą zgłębienia motywacji, jakie pozwalają wydobywać się na zewnątrz skrywanym w każdym z nas pokładom energii. Ukrywane przez lata gdzieś głęboko w środku, nieodkryte, nierozpoznane, marnotrawione. Czy mogę być wielkim tylko dla siebie? Co znaczy budować siebie samego w grupie?

Podążanie za własną motywacją i upewnianie się w kierunku działań wiedzie nas w różne zakamarki własnej podświadomości. Stwarzanie siebie na nowo odbywa się w końcu na drodze odkrywania nowych, nieznanych dotąd pokładów własnej osobowości, nawet jeśli nie reprezentują one tylko jasnej strony nas samych. Inspiracje kultem jako praktykami poszukiwania wyższej siły i związku z nią, jak również różnymi kulturowymi praktykami, budują główny wątek spektaklu. Boskość, podszyta dalekim echem wyobrażeń o panteonie starożytnych bogów i bogiń, zostaje przeniesiona we współczesne realia i doświadczanie boskości w nieustannym ruchu i zagłębianiu się w świat własnych fantazji.

Dotychczas Teatr ROZBARK zrealizował 15 premier, był jednym z partnerów międzynarodowego projektu „Recording Fields” i przygotował wiele projektów edukacyjnych i społecznych. W 2014 roku Teatr zdobył nominację do nagrody Złotej Maski w kategorii choreografia roku za spektakl „This Is Not a Love Song” w choreografii duetu Ivgi&Greben, a w 2015 roku GRAND PRIX 13. Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego oraz nagrodę główną III Koszalińskich Dni Monodramu „Debiuty” za spektakl „toniejestpostawartystyczna, czyli premiery nie będzie” w reżyserii Anny Piotrowskiej.

W 2016 roku Kapituła Nagród Teatralnych Złote Maski uhonorowała dwie artystki współpracujące z Teatrem ROZBARK. Anna Piotrowska otrzymała Nagrodę Teatralną Złotą Maskę, w kategorii specjalnej za choreografie do kilku świetnych spektakli Teatru ROZBARK. Z kolei Elżbieta Okupska otrzymała nagrodę za rolę wokalno-aktorską odgrywaną w spektaklu „Byłam wróbelkiem – sekrety Edith Piaf” w reżyserii Waldemara Patlewicza. W kwietniu 2017 roku Teatr ROZBARK będzie współorganizatorem największego festiwalu tanecznego w Polsce – Polskiej Platformy Tańca, który odbędzie się w Bytomiu.

Do zobaczenia w Teatrze ROZBARK!

Projekt współfinansowany przez Urząd Miasta Bytom Wydział Kultury i Sportu, w ramach projektu pt.: „sezon artystyczny eferte_ROZBARK 2016”.

koncepcja, reżyseria, choreografia: Anna Piotrowska,

kreacja i wykonanie:

Angelika Tomasiak,

Anna Mikuła,

Kamil Bończyk,

Artur Bieńkowski,

Szymon Dobosik,

Kamil Pilarski,

Alexey Torgunakov,

Piotr Mateusz Wach,

muzyka: Michał Mackiewicz & Anna Piotrowska,

kostiumy: Adam Królikowski,

światła: Anna Piotrowska & Paweł Murlik,

scenografia: Anna Piotrowska,

obserwatorium krytyczne: Anna Duda, Aleksandra Kranz,

realizacja: Michał Wawrzyniak, Marcin Aleksiej, Dastin Greczyło, Maciej Jaguszewski,

produkcja: Fundacja Rozwoju Tańca _ eferte, Teatr ROZBARK.

Najnowszy spektakl w reżyserii Anny Piotrowskiej jest próbą zgłębienia motywacji, jakie pozwalają wydobywać się na zewnątrz skrywanym w każdym z nas pokładom energii. Ukrywane przez lata gdzieś głęboko w środku, nieodkryte, nierozpoznane, marnotrawione. Czy mogę być wielkim tylko dla siebie?

Co znaczy budować siebie samego w grupie?

Inspiracje kultem jako praktykami poszukiwania wyższej siły i związku z nią, jak również różnymi kulturowymi praktykami poszukiwania mocnej tożsamości, budują główny wątek spektaklu. Praktykowanie kultu jako droga do siebie, wcielanie doświadczenia i transmisja energii w swoje własne ciało. Boskość, podszyta dalekim echem wyobrażeń o panteonie starożytnych bogów i bogiń, zostaje przeniesiona we współczesne realia i doświadczanie boskości w nieustannym ruchu i zagłębianiu się w świat własnych fantazji. Podążanie za własną motywacją i upewnianie się w kierunku działań wiedzie nas w różne zakamarki własnej podświadomości. Stwarzanie siebie na nowo odbywa się w końcu na drodze odkrywania nowych, nieznanych dotąd pokładów własnej osobowości, nawet jeśli nie reprezentują one tylko jasnej strony nas samych. Spektakl silnie pracuje więc na energetycznym potencjale ruchu, eksplorując różnorodne stany emocjonalne, od silnych i intensywnych doznań, po subtelne i pełne liryzmu detale. Coraz bardziej charakterystyczna dla produkcji Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK atmosfera mrocznej zadumy, tajemniczości i niejasnych granic między jawą a snem jest obecna również tutaj.

W spektaklu pobrzmiewają również echa fascynacji śląskim pejzażem, skrywającym bogactwo naturalnych minerałów i źródeł energetycznych. Wyobrażenie o podziemnych potencjałach czy fascynacje przestrzeniami wyrw i pustych, niezagospodarowanych przestrzeni pod powierzchnią, wpłynęły przede wszystkim na próbę stworzenia przestrzeni scenicznej – surowej, zgeometryzowanej, nieco abstrakcyjnej, wyrażonej nie tylko materialnym kształtem scenografii, ale również reżyserią świateł i industrialną oprawą muzyczną. Ruch, światło, energia, wiodą przez nieoczekiwane dramaturgiczne spięcia i zestawienia symboli, gestów boskości oraz różnorodne kulturowo nawiązania i konteksty. Powiedzieć, że jest to „spektakl motywacyjny” było by zbyt dosłowne – to raczej podróż między różnymi poziomami świadomości i nieświadomości. Istnieją bowiem w każdym z nas siły, których moc może dokonać całkowitej przemiany lub też zatopić nas jeszcze głębiej w bezruchu i poczuciu rezygnacji. Odnalezienie życia, zbudowanie siebie, umocnienie własnego „ja” - droga, na którą mogą wkroczyć wszyscy. Świat sztuki nie różni się tak wiele od codziennej przestrzeni życia. W tanecznym przedstawieniu ciała tancerzy podlegają tym samym próbom i wątpliwościom – jak zawalczyć o własną indywidualność? jak wyrazić skryte potrzeby? Język ruchu pozwala wyrazić to, co poza słowami, które nie zawsze w tym procesie są najważniejsze...

Anna Duda, obserwatorium krytyczne

BYTOMSKI TEATR TAŃCA I RUCHU ROZBRAK mieści się w budynku zabytkowej cechowni Kopalni Rozbark, którą założono w 1868 roku. Wydobycie węgla zakończono w 2004 roku, a trzy lata później część zabudowań Kopalni została wpisana do rejestru zabytków. Działalność Teatru ROZBARK opiera się na trzech pionach: działalności artystycznej, edukacyjnej i społecznej. Misją i założeniem Teatru ROZBARK jest tworzenie i propagowanie sztuki tańca współczesnego wzbogaconego o inne formy sztuki ruchu, z którymi chce docierać do dzieci, młodzieży i dorosłych. Dotychczas Teatr ROZBARK zrealizował 15 premier, był jednym z partnerów międzynarodowego projektu „Recording Fields” i przygotował wiele projektów edukacyjnych i społecznych. W 2014 roku Teatr zdobył nominację do nagrody Złotej Maski w kategorii choreografia roku za spektakl „This Is Not a Love Song” w choreografii duetu Ivgi&Greben, a w 2015 roku GRAND PRIX 13. Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego oraz nagrodę główną III Koszalińskich Dni Monodramu „Debiuty” za spektakl „toniejestpostawartystyczna, czyli premiery nie będzie” w reżyserii Anny Piotrowskiej. Kierownikiem artystycznym zespołu jest Anna Piotrowska, tancerka, choreograf, reżyser, nauczyciel tańca współczesnego, stypendystka British Council Awards 2004, dwukrotna laureatka SoloDuo Dance Festival w Budapeszcie. W 2016 roku Kapituła Nagród Teatralnych Złote Maski uhonorowała dwie artystki współpracujące z Teatrem ROZBARK. Anna Piotrowska otrzymała Nagrodę Teatralną Złotą Maskę, w kategorii specjalnej, za choreografie do kilku świetnych spektakli Teatru ROZBARK. Z kolei Elżbieta Okupska otrzymała nagrodę za rolę wokalno-aktorską odgrywaną w spektaklu „Byłam wróbelkiem - sekrety Edith Piaf” w reżyserii Waldemara Patlewicza.

ANNA PIOTROWSKA kierownik artystyczny zespołu Teatru ROZBARK. Tancerka, choreograf, reżyser, nauczyciel tańca współczesnego, Fundator i Prezes Zarządu Fundacji Rozwoju Tańca eferte, założycielka „mufmi” 
w Warszawie (1995 r. - teatr działa w Klubie DGW). Stworzyła 90 autorskich choreografii i przedstawień. Pomysłodawczyni i koordynatorka wielu ogólnopolskich i międzynarodowych programów edukacyjno-kulturalnych: PolemiQi, Atak przestrzeni, Kierunek,(EuropaWarszawa).taniec, SoloDuoPolska, laboratorium choreografii, British 4 Polish Dance i in. Laureatka „SoloDuo Dance Festival” (Budapeszt 2005/2006), wielokrotnie juror SoloDuo. Stypendystka British Council Awards 2004 Young Polish Arts Entrepreneur. Producent przedstawień teatru tańca. Juror Doliny Kreatywnej programu TVP2 w dziedzinach taniec i animacja kultury. Anna Piotrowska uczestniczyła jako gość w festiwalu Gramigna Festival (Palermo 2007), International Poesifestival (Sztokholm 2007), Nu Dance Fest (Bratysława 2007/2008), Fabriaktionen (Berlin 2008), Working Title Festival (Bruksela 2008), jak również wielokrotnie jako gość Międzynarodowej Konferencji Tańca Współczesnego (Bytom), Międzynarodowego Festiwalu Współczesnych Form Tańca (Kalisz, główna nagroda 2007), Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca (Lublin), wielokrotny gość festiwalu SoloDuo Dance Festival (Budapeszt 2005-2015). Reżyser ruchu w teatrach dramatycznych m.in. w Szczecinie, Zielonej Górze, Poznaniu, Krakowie, Warszawie, Białymstoku i Legnicy. Współpraca z reżyserami: Paweł Kamza, Michał Siegoczyński, Artur Tyszkiewicz. We wrześniu 2015 r. spektakl w reżyserii Anny Piotrowskiej i wykonaniu Łukasza Pawłowskiego „toniejestpostawartystyczna! czyli premiery nie będzie!” zdobył Grand Prix XIII Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego w Warszawie i Nagrodę Główną 3. Koszalińskich Ogólnopolskich Dni Monodramu. Anna Piotrowska otrzymała Złotą Maskę województwa śląskiego za reżyserie i choreografie spektakli Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK, w tym: „zagubieni w skórze”, „democratic body”, „toniejestpostawartystyczna! czyli premiery nie będzie” oraz „czytANKI perFORMAtywne”.