21 marca w Przystanku Historia Centrum Edukacyjnego IPN w Warszawie odbędzie się spotkanie Kino według Juliusza Machulskiego w ramach seminarium popularnonaukowego Polskie kino powojenne: twórcy i filmy. Spotkanie poprowadzi Piotr Zwierzchowski.

Dziesiąta edycja cyklu wykładów Z kamerą po PRL-u kontynuuje próbę przybliżenia wybitnych polskich reżyserów filmowych i ich osiągnięć artystycznych, na tle ówczesnej rzeczywistości politycznej, społecznej i kulturowej. Spróbujemy opowiedzieć o bardzo różnych zjawiskach charakterystycznych dla powojennego kina polskiego; zarówno tych, które wprost wynikały z polityki kulturalnej tamtego okresu, jak i tych niezależnych artystycznie.

Oprócz arcydzieł polskiego kina, pokazane zostaną także fragmenty filmów o jednoznacznie propagandowym zabarwieniu. Seminarium adresowane jest do nauczycieli historii, języka polskiego, wiedzy o społeczeństwie, studentów kierunków humanistycznych oraz uczniów szkół ponadgimnazjalnych, z możliwością wykorzystania podczas egzaminu maturalnego z języka polskiego w nowej formule, sprawdzającej umiejętność analizy i interpretacji różnorodnych tekstów kultury, np. filmu.

Udział w seminarium – jako formie doskonalenia zawodowego – zostanie potwierdzony pisemne.

Określenie Juliusza Machulskiego jako jednego z najwybitniejszych reżyserów komediowych jest tyleż prawdziwe, co z pewnością niepełne. Jego filmy są bez wątpienia przykładem twórczości autorskiej, konsekwentnej i z wyraźnym własnym stylem, w perfekcyjny sposób spełniającej wymogi kina gatunkowego najwyższej jakości. Z jednej strony stanowią inteligentną zabawę w kino, pełną odwołań do historii kina, w tym do obrazów samego autora, jak również swobodnych gier konwencjami, z drugiej nie są pozbawione celnych obserwacji, komentarzy i nawiązań do rzeczywistości społecznej czy historycznej.

Mogą być odczytywane na różnych poziomach: sprawiać widzowi radość uczestnictwa w spektaklu, ale też przyjemność wynikającą ze świadomości przełamywania jego reguł. Najlepsze filmy Machulskiego powstawały wówczas, kiedy udawało mu się zachować równowagę między tymi elementami. Wiele jego filmów, będących zarazem wielkimi sukcesami frekwencyjnymi, nieustannie bawi widzów do dzisiaj. Ale reżyser realizował także filmy w innej konwencji, czego przykładem jest Szwadron, opowieść o powstaniu styczniowym widzianym z perspektywy młodego rosyjskiego arystokraty.

Pokazane zostaną fragmenty następujących filmów: Bezpośrednie połączenie (1979), Vabank (1981), Seksmisja (1983), Deja vu (1989), Szwadron (1992), Girl Guide (1995), Kiler (1997), Vinci (2004), Kołysanka (2010), AmbaSSada (2013).

Kino według Juliusza Machulskiego w ramach seminarium Polskie kino powojenne: twórcy i filmy
10. edycja wykładów Z kamerą po PRL-u
21 marca 2016 roku, godzina 17.00
Koordynator projektu: Sławomir Stępień
Przystanek Historia Centrum Edukacyjne IPN
Warszawa