„Potomek” to komedia inspirowana twórczością Wodd'ego Allena. Niecodzienna prośba wywraca do góry nogami życie pewnej rodziny. Po słowach „ale ja chce mieć dziecko” nic nie będzie już takie jak dawniej. W „Potomku” komizm staje się przerażająco smutny, a życiowa tragedia absurdalnie komiczna. Zaskakujące zwroty akcji, pełnokrwiści bohaterowie, niebanalne tematy, chwile zadumy i salwy śmiechu to gwarantowany przepis na dobry wieczór spędzony w teatrze.

Scenariusz i reżyseria : Sebastian Stafecki

Występują:

Ewa Drzymała

Izabela Stafecka

Saniwoj Król

Bartosz Dermont

Paweł Rusinowski

Najbliższe spektakle: Scena Rakowiec, ul Wiślicka 8

2 marca – środa – 19:00 – spektakl dla studentów – bilet studencki 15 zł, bilet normalny 19zł.

5 marca – sobota – 19:00 – bilety 19 zł. Bilet studencki 15zł.

W przypadku rezerwacji biletu do 29 lutego, drugi bilet 50% taniej.

Rezerwacja biletów: 22 823 66 97

Spektakl został wyprodukowany przez Teatr Społem, który powstał z połączenia kilku inicjatyw teatralnych i teatrów niezależnych. Tworzą go zawodowi aktorzy i reżyserzy, dla których Teatr Społem jest miejscem wolności artystycznej, gdzie spektakle powstają z pasji, a nie zawodowego przymusu.

Linki do trailera pierwszej wersji spektaklu, obecnie spektakl zyskał nową scenografię, a także zmieniła się aktorka grająca matkę.

Recenzje „Potomka”:

(….)Towarzyszące rodzajowi ludzkiemu od zarania dziejów pragnienie przekazania życia i posiadania potomstwa zyskuje w sztuce nowe oblicze. Spektakl jest sceniczną interpretacją świetnie napisanego tekstu o pomyśle zaadoptowania dziecka. Złożoność i intrygująca nieokreśloność ludzkich relacji, dramat kryjący się w pozornie szczerym śmiechu, sieć prawdziwych i iluzyjnych związków i powiązań to składowe tej misternej konstrukcji, jaką jest „Potomek”.

Eliza Celoch teatrolog

Moja babcia, obejrzawszy spektakl „Potomek” wyreżyserowany przez Sebastiana Stafeckiego, powiedziałaby, że to fragment głupiego amerykańskiego serialu. Zaraz potem dodałaby: „We łbach im się przewraca”.

Ja niestety musiałabym wtedy zacząć kolejną międzypokoleniową polemikę.

Po pierwsze: ten obrazek to próbka z życia jak najbardziej polskiej współczesnej rodziny czy też - ogólniej mówiąc – społeczeństwa. Przyznać jednak trzeba, że jego charakter wynika z pragnienia nowoczesności, dzięki któremu od lat kroczymy „ku zachodowi”, naśladując rozmaite, pewnie często kontrowersyjne wzory. Powstają w ten sposób modele zachowań skoncentrowane na bezustannym szukaniu własnego „ja” – własnej osobowości. Zagubieni na różnych płaszczyznach próbujemy określić swój unikatowy kształt - swój charakter, orientację seksualną, rolę w społeczeństwie.

Po drugie: głupi to ten spektakl nie jest! Porusza szereg ważnych problemów, z których najistotniejszym jest zagadnienie macierzyństwa, jakże skomplikowane w dzisiejszych czasach. W miejscu naturalnej chęci posiadania potomstwa pojawia się w nas bowiem strach, wahanie, niepewność. Rozważania dotyczące rezerwowania miejsca dla dziecka w rodzinie uzależnione są od innych towarzyszących temu frustracji. Wszak życie stawia wielu z nas twarzą w twarz z brakiem umiejętności akceptowania zmian, kryzysem wieku średniego, nieuchronnością starości.

Po trzecie: serial? Hmmm... rzeczywiście – forma łatwa do przyjęcia – dużo śmiechu, wyraziste charaktery, klarowne sytuacje. „Wchodzi jak masło”, ale... co bardziej spostrzegawczy dojrzą też nutę ironii, sarkazmu, zabawę konwencjami. Co jeszcze? Sprawdźcie sami!!!

Katarzyna Lisiak pedagog teatralny, aktorka od lat związana z teatrami niezależnymi