Koncert inaugurujący działalność Carlo Montanaro jako nowego dyrektora muzycznego Teatru Wielkiego - Opery Narodowej odbędzie się już 22 października 2011 w Operze Narodowej.

W programie:

Gioachino Rossini, Antonín Dvořák, Felix Mendelssohn-Bartholdy

Carlo Montanaro - dyrygent
Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
Program koncertu:
Gioachino Rossini
Uwertura do opery Sroka złodziejka
Felix Mendelssohn-Bartholdy
IV Symfonia A-dur op. 90 "Włoska"
I. Allegro vivace
II. Andante con moto
III. Con moto moderato
IV. Saltarello: Presto
przerwa
Antonín Dvořák
IX Symfonia e-moll op. 95 "Z Nowego Świata"
I. Adagio - Allegro molto
II. Largo
III. Scherzo, Molto vivace
IV. Allegro con fuoco

Carlo Montanaro

Dyrygent włoski. Absolwent Konserwatorium im. Cherubiniego we Florencji. Karierę muzyczną rozpoczął w 1991 roku jako skrzypek w zespole Orchestra del Maggio Musicale. Miał wtedy możność współpracy z tej miary dyrygentami, co: Riccardo Muti, Carlo Maria Giulini, Georges Prêtre, Seiji Ozawa i Lorin Maazel. Kiedy „odkrył” go Zubin Mehta, polecił opiece wiedeńskiej Hochschule für Musik, gdzie młody muzyk kształcił się pod kierunkiem takich pedagogów, jak: Leopold Hager, Erwin Acel i Yugi Yuasa. Już jako dyrygent poprowadził w 2000 roku koncert z utworami Schuberta i Mozarta w Palazzo Vecchio we Florencji. Rok później został zaproszony do Hiszpanii, aby zadyrygować Orkiestrą Młodzieżową Walencji.
Zadebiutował we florenckim Teatro Comunale z zespołem Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino, którą prowadził w sezonach 2001/02 i 2002/03 podczas licznych wspólnych koncertów. W kolejnych latach dyrygował spektaklami operowymi (Łucja z Lammermooru, Nabucco, Aida, Tosca, Lunatyczka, Cyrulik sewilski, Madame Butterfly, Cyganeria) i koncertami na wielu prestiżowych scenach Europy, m.in.: Teatro dell’Opera w Rzymie, Teatro Massimo w Palermo, Fondazione Arena w Weronie, Deutsche Oper w Berlinie, Teatro Comunale we Florencji, Fondazione Arturo Toscanini w Parmie i Teatro Verdi w Trieście. Ta ostatnia współpraca zaowocowała tournée po Japonii. Kolejne sezony przyniosły mu występy we florenckim Teatro Comunale, koncerty symfoniczne z zespołami Fondazione Arena Verona i Orchestra Filarmonica Marchigiana, Teatro Cilea w Reggio Calabria i Orchestra del Maggio Musicale Fiorentino.
Poprowadził Trubadura Verdiego w Staatsoper Stuttgart, Cyrulika sewilskiego Rossiniego z Fondazione Arturo Toscanini, Bal maskowy Verdiego w Operze Izraelskiej w Tel Awiwie, miał też swój amerykański debiut w Kolorado dyrygując Napojem miłosnym Donizettiego. Dyrygował w Bilbao (Dialogi karmelitanek), berlińskiej Deutsche Oper (Madame Butterfly), zadebiutował w mediolańskiej La Scali Traviatą, a na otwarcie Letniego Festiwalu w Maceracie poprowadził Carmen Bizeta w reżyserii Dante Ferrettiego.
W Parmie podczas Festiwalu Muzyki Verdiego zaprezentował operę Korsarz, a w monachijskiej Hercules Halle zadebiutował koncertem z Staatskapelle Weimar i Erwinem Schrottem. Do swoich osiągnięć zalicza również: Madame Butterfly w tokijskim New National Theatre, koncert z Marią Ghuleghiną, Cosi fan tutte w Opera Colorado w Denver, Simona Boccanegrę w Megaronie w Atenach, otwarcie sezonu 2009/10 w Canadian Opera (Madame Butterfly); Romea i Julię w weneckim Teatro La Fenice i w Weronie, Traviatę w Operze Monachijskiej oraz Aidę w Hamburgu. Odniósł ogromny sukces dyrygując we Frankfurcie operą Mefistofeles Boita oraz Requiem Verdiego w Grazu.

Źródło: Teatr Wielki - opera Narodowa