Zapraszamy na finał 5 i 6 września!

Metafory Rzeczywistości to ogólnopolski projekt dramaturgiczny Teatru Polskiego w Poznaniu mający na celu połączenie oryginalnej twórczości dramaturgicznej z praktyczną realizacją teatralną. Jego specyfika polega na tym, że po wybraniu trzech finałowych dramatów, wyróżnieni autorzy zaproszeni zostaną do współpracy z reżyserami. Dramaty wystawione we wrześniu, w formie czytań scenicznych, poddane zostaną ostatecznej ocenie jurorów, dziennikarzy i publiczności. W konkursie przewidziane są trzy nagrody pieniężne: Jury w wysokości 25000 zł, nagroda dziennikarzy w wysokości 5000 zł oraz nagroda publiczności w wysokości 5000 zł.

PREZENTACJE FINAŁOWE:

5 września, godz. 18.00 ZAPALAM ŚWIECĘ, NASŁUCHUJĘ Marek Brand opieka reżyserska: Krzysztof Rekowski (miejsce prezentacji: Duża Scena)

5 września, godz. 19.30 ŚCIELĘ WIECZNE ŁOŻE Marek Otwinowski opieka reżyserska: Iwo Vedral (miejsce prezentacji: Malarnia)

6 września, godz. 18.00 POSYPKA (nie przejdziemy do historii) Tomasz Walesiak opieka reżyserska: Julia Mark (miejsce prezentacji: Malarnia)

Rozmowa z finalistami VIII METAFOR RZECZYWISTOŚCI 2015. Prowadzenie: Magdalena Rewerenda. Ogłoszenie werdyktu, wręczenie nagród.

ZAPALAM ŚWIECĘ, NASŁUCHUJĘ

Marek Brand

opieka reżyserska: Krzysztof Rekowski

obsada: Agnieszka Findysz, Barbara Krasińska, Kinga Suchan (gościnnie), Mariusz Adamski, Przemysław Chojęta, Michał Kaleta, Wojciech Kalwat, Piotr Kaźmierczak, Jakub Papuga, Paweł Siwiak

MAREK BRAND

Teatrolog, absolwent Wydziału Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Z teatrem związany od 1984. Reżyser, aktor, prozaik i dramaturg. Swoją drogę teatralną rozpoczynał w 1983 roku jako aktor amatorskiego Teatru „Drewniana kurtyna” w Żarach. W latach 1987-1989 adept dramatu w Państwowym Teatrze Żydowskim w Warszawie.

Od 1994 roku twórca i kierownik artystyczny Teatru Zielony Wiatrak, działającego w Trójmieście.

Pomysłodawca i kierownik artystyczny Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuk Autorskich i Adaptacji WINDOWISKO w Gdańsku oraz współrealizator Spotkań Trójmiejskich Teatrów Niezależnych w Klubie WINDA (1999-2003). Od 2010 pomysłodawca, realizator i kierownik artystyczny Festiwalu Monodramu MONOBLOK w PLAMA GAK. Autor około trzydziestu sztuk teatralnych zrealizowanych w Teatrze Zielony Wiatrak.

KRZYSZTOF REKOWSKI

Absolwent Wydziału Reżyserii Dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie i Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. W latach 90-tych założył i prowadził studenckie grupy teatralne „Chichot” i „Teatr Dwunastu Braci” – wielokrotnie nagradzane na festiwalach teatrów młodzieżowych i alternatywnych. Na zawodowej scenie zadebiutował Zimą pod stołem Rolanda Topora w Teatrze Ludowym w Krakowie (2002). Spektakl ten był prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Cividale del Friuli (Włochy, 2003).

Zrealizował wiele przedstawień, m.in.: „Zwyczajne szaleństwa” Petera Zelenki w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, „Merylin Mongoł” Nikolaja Kolady i Nieśmiałego na dworze Tirso de Moliny w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu, „Dialogi o zwierzętach” Aleksandra Żelezcowa, „Romea i Julię” Williama Szekspira oraz „Samobójcę” wg Nikołaja Erdmana w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze, „Panny z Wilka” Jarosława Iwaszkiewicza oraz „Przyjaciela” Radosława Paczochy w Teatrze Polskim w Poznaniu, „Glany na glanc” Davida Gow i „Emigrantów” Sławomira Mrożka (opieka artystyczna) w Teatrze im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, „Witaj, Dora” Lukasa Bärfussa w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu, a także „Rosyjski kontrakt” wg Andrieja Płatonowa w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Pracował w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze Polskim we Wrocławiu, wielokrotnie współpracował z Laboratorium Dramatu w Warszawie.

Spektakl Dialogi o zwierzętach został nagrodzony na XI Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi, a spektakl „Romeo i Julia” został wyróżniony jako najlepsza polska inscenizacja szekspirowska sezonu 2005/2006 na X Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku. Za przedstawienie „Panny z Wilka” otrzymał mieszek od Krystyny Meissner na XII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE (2010).

Spektakle „Glany na glanc” oraz „Emigranci” prezentowane były na Bejing Fringe Festival w 2014 w Pekinie.

ŚCIELĘ WIECZNE ŁOŻE

Marek Otwinowski

opieka reżyserska: Iwo Vedral

obsada: Ewa Szumska, Teresa Kwiatkowska, Michał Kaleta, Wojciech Kalwat, Jakub Papuga

maot (wł. MAREK OTWINOWSKI)

Muzyk, basista; kompozytor, producent nagrań, autor okołomuzycznych i okołoteatralnych projektów artystycznych. Współzałożyciel (2003) grupy muzycznej KARBIDO – współautor i wykonawca wszystkich prac sygnowanych tą nazwą (m.in. Stolik, Music 4 Buildings, Jurij Andruchowycz & Karbido).

Kompozytor muzyki teatralnej (do ok. 30 spektakli teatralnych w Polsce i w Szwajcarii) oraz kilku słuchowisk Teatru Polskiego Radia. Autor tekstów (piosenki, poezje, proza).

Artysta plastyk, absolwent wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, plakacista, twórca okładek płytowych, projektant wydawnictw i identyfikacji wizualnej.

Kurator wystaw, koncertów i wydarzeń artystycznych (m.in. Europejski Stadion Kultury 2011). Współzałożyciel oraz wiceprezes Fundacji Działalności Artystycznej Hermetyczny Garaż.

Mieszka i pracuje we Wrocławiu.

IWO VEDRAL

Studiował na Wydziale Filologii Polskiej na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, na Wydziale Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie, w 2007 roku ukończył studia na Wydziale Reżyserii Dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie.

W latach 1999–2003 był asystentem Krzysztofa Warlikowskiego („Hamlet”, „Bachantki”, „Oczyszczeni”, „Burza”, Teatr Rozmaitości w Warszawie), następnie pracował jako asystent z Arturem Urbańskim („Obróbka”, Teatr Rozmaitości w Warszawie), Krystianem Lupą („Stosunki Klary”, Teatr Rozmaitości w Warszawie) i Pawłem Miśkiewiczem („Przedtem/Potem”, Stary Teatr w Krakowie).

Zrealizował spektakle: „Puzzle” Szymona Wróblewskiego w ramach Festiwalu Baz@rt w Starym Teatrze w Krakowie, „Amok, moja dziecinada” Thomasa Freyera w Teatrze Nowym w Krakowie (spektakl prezentowany był m.in. w Berlinie, Lipsku, Dreźnie i Norymberdze), „Podróż poślubna” Władimira Sorokina w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze, „Księżniczka na opak wywrócona” Pedro Calderona de la Barca w Teatrze Studyjnym w Łodzi (dyplom wydziału aktorskiego PWSTFiTV), „Łup” Joe Ortona w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, „Madonna” Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, „Twarzą do ściany” Martina Crimpa w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie, „Novecento Alessandro Baricco” w Teatrze Nowym w Krakowie, „Solness” wg Henryka Ibsena w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, „Śmierć komiwojażera” Arthura Millera w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, „Wyspa Marivaux” wg „Wyspy niewolników”, „Sporu”, „Triumfu miłości” Pierre’a de Marivaux w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, „Złoty Smok” Rolanda Schimmelpfenniga w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie

W Teatrze Polskim w Poznaniu, w ramach projektu Théâtre Teatr i cyklu Nowe Stulecie – Nowe Dramaty, objął opiekę reżyserską nad czytaniem scenicznym dramatu „Tu leży Michele Mercier, lat 52” Marie Henry, wyreżyserował również „Śmierć pracownika” Michała Kmiecika (dramat ten otrzymał nagrodę główną oraz nagrodę publiczności w czwartej edycji konkursu METAFORY RZECZYWISTOŚCI 2011).

Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

POSYPKA (nie przejdziemy do historii)

Tomasz Walesiak

opieka reżyserska: Julia Mark

obsada: Anna Sandowicz, Marcela Stańko, Mariusz Adamski, Piotr B. Dąbrowski

TOMASZ WALESIAK

Ukończył Wydział Scenografii w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, studiował Wiedzę o Teatrze w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Laureat nagrody im. Józefa Szajny, którą otrzymał za swój dyplom licencjacki. Jako scenograf współtworzył m.in. następujące spektakle: „ECCE HOMO” (reż. Krzysztof Majchrzak, Teatr Collegium Nobilium w Warszawie), „Ruska śmierć” (reż. Agata Dyczko, Teatr Nowy w Poznaniu), „Mały ma dziewczynę” (reż. Agata Dyczko, Teatr Ochoty w Warszawie).

JULIA MARK (PAWŁOWSKA)

Studiowała Wiedzę o Teatrze w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Ukończyła również Wydział Reżyserii Dramatu w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie.

Podczas studiów współpracowała z Bogdanem Hussakowskim (Teatr PWST), była też asystentką Mikołaja Grabowskiego w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Debiutowała „Miłością Fedry” Sarah Kane w Teatrze Polonia w Warszawie. Od tego czasu wystawia spektakle zarówno w teatrze lalkowym, gdzie realizuje klasykę literatury dla dzieci i dorosłych („Alicja w Krainie Czarów” Lewisa Carolla w Teatrze Banialuka w Bielsku Białej, „Piotruś Pan” Jamesa M. Barrie’go w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora im. Aleksandra Smolki), jak i dramatycznym („Mój niepokój ma przy sobie broń” Mateusza Pakuły w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, „Zastrzel mnie i weź ze sobą” Marii Spiss w Teatrze Nowym w Krakowie). Swoje przedstawienia prezentowała między innymi na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@port i Koszalińskich Konfrontacjach Młodych „m-teatr”. Jej ostatnią produkcją jest „Karskiego historia nieprawdziwa” Szymona Bogacza, której premiera odbyła się na deskach Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze (spektakl znalazł się w finale 21. Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej).

Na podstawie tego samego tekstu Julia Mark wyreżyserowała wcześniej słuchowisko emitowane w Programie 3. Polskiego Radia.

Wygrała konkurs na reżyserię organizowany przez Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu (2009), a także otrzymała Dziką Różę Dziennikarzy za „Mój niepokój ma przy sobie broń” Mateusza Pakuły (Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, 2013) oraz nominację do Srebrnej Maski za dramat „Trzech mężczyzn w różnym wieku” Szymona Bogacza (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku, 2012).