Biografia Kazimierza Przerwy-Tetmajera (1865–1940), która ukaże się we wrześniu nakładem Wydawnictwa Iskry, to próba przybliżenia dzisiejszemu czytelnikowi wybitnego poety Młodej Polski, którego twórczość literacką przerwała postępująca choroba psychiczna.

Tetmajer cieszył się ogromną popularnością i stał się w opinii współczesnych mu literatów ucieleśnieniem poety modernistycznego, czego wyrazem było umieszczenie go przez Stanisława Wyspiańskiego pod postacią Poety w Weselu.

Był prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich (1921). W 1928 przyznano mu Nagrodę Literacką miasta Warszawy, a w 1934  został członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury.

Odbywał liczne wycieczki po górach i – zafascynowany pięknem i folklorem Tatr – napisał szereg lirycznych wierszy i opowieści o górskiej przyrodzie, gwarze i bohaterach zbójnickich. Kazimierz Przerwa-Tetmajer zerwał w swoich erotykach z pruderią, opisując śmiałe sceny miłosne i kobiece ciało, co wywołało niemały skandal.