Dobre Piosenki to nowa seria wydawnicza Wytwórni Muzycznej MTJ prezentująca ponad 20 płyt z najpiękniejszymi zagranicznymi i polskimi piosenkami oraz tekstami literackimi umuzycznionymi przez najlepszych kompozytorów, w wykonaniu największych gwiazd polskiej estrady. 29 czerwca ukaże się drugie wydawnictwo z tej serii – Jaromir Nohavica.

Związek z Polską i zaskakująco poprawną polszczyznę, Nohavica tłumaczy w bardzo ciekawy sposób, wszystko stąd, że kiedy pracował w bibliotece w Cieszynie, zbiory podzielone były na dwa segmenty - czeski i polski. W jakiś dziwny sposób, te książki w języku polskim pociągały go mocniej i cały czas je czytał. Śmiejąc się porównuje swój przypadek do Szwejka, który mówił, że języka niemieckiego nauczył się „sam z siebie”. Metoda jak widać skuteczna, bo korzystając z niej, Nohavica śpiewa i rozmawia po polsku z ledwie wyczuwalnym akcentem. Słychać to na koncertach czy w wywiadach, kiedy swobodnie wypowiada się po polsku na wiele różnych tematów. Można by się zastanawiać, czy jego popularność w naszym kraju to wynik tej dobrej znajomości języka. W końcu widać gołym okiem, że mamy słabość do obcokrajowców mówiących po polsku. Jednak w wypadku Nohavicy to tylko wartość dodana, a tym, co sprawia, że na jego koncerty w Polsce przychodzą tysiące ludzi jest wyłącznie jego muzyka. Nie przypadkiem piosenka „Munilost” przez osiem tygodni utrzymywała się na pierwszym miejscu Listy Przebojów Programu Trzeciego.

Przebojami stały się także polskie wersje pieśni czeskiego barda, wykonywane przez takich artystów jak Mirosław Czyżykiewicz, Zbigniew Zamachowski, Wolna Grupa Bukowina, zespół Akurat, Marian Opania czy Andrzej Sikorowski. Wielu z wymienionych wykonawców włączyło kompozycje Nohavicy do swojego stałego repertuaru, niektórzy, jak Marian Opania, wracają do nich w spektaklach teatralnych. Zaskoczeniem może być fakt, że sam Nohavica, zapytany czy zna i lubi polską muzykę, odpowiedział, że jest fanem polskiego hip hopu, a jego ulubiony zespół to Trzeci Wymiar. I jak tu tego Jaromira nie lubić?

Album prezentuje najlepsze spośród jego pieśni w wykonaniu polskich bardów i śpiewających aktorów.

Patroni medialni płyty: TVP Kultura, Łyk Kultury, {SLOW}

Tracklista:

    Mirosław Czyżykiewicz - Myszka Miki (Mikymauz)
    Zbigniew Zamachowski, Grupa MoCarta - Na stacji Jerzego z Podebtrad (Stanice Jiřiho z Poděbrad)
    Iwona Loranc - Babilon (Babylon)
    Marian Opania - Zabłądziła moja łódź (Zbloudilý koráb)
    Antoni Muracki – Na schodkach fontanny (Na zídce stare kašny)
    Wojciech Gęsicki – Przebiśnieg (Sněženky)
    Andrzej Sikorowski – Przyjaciel (Přítel)
    Czerwony Tulipan – Kometa (Kometa)
    Tadeusz Woźniak – Mam ledwie bliznę (Mám jizvu na rtu)
    Wolna Gruoa Bukowina – Robinson (Robinson)
    Antoni Muracki – Niczym długa cienka struna (Dlouhá tenká struna)
    Tomasz Wachnowski – Bohater albo Tchórz (Hrdina nebo dezertér)
    Iwona Loranc – Darmodziej (Darmoděj)
    Alicja Pyziak – Plebs blues (Plebs blues)
    Wojciech Gęsicki – Krajobraz po bitwie (Krajina po bitvě)
    Czerwony Tulipan – Sarajewo (Sarajevo)
    Antoni Muracki – Przeszłość (Minulost)
    Piramidy – Kiedy brali mnie do wojska (Když mě brali za wojaka)
    Akurat – Danse Macabre (Danse macabre)
    Iwona Loranc – Moje smutne serce (Moje smutne srdce)
    Marian Opania – Panie mój (Litanie u konce století)
    Zbigniew Zamachowski, Grupa MoCarta – Temat tabu czyli ballada o jamniku (Tabu nebobalada o jamniku)