9 maja w Teatrze Powszechnym w Warszawie odbędzie się premiera monodramu pt. "Zofia" Anny Wakulik w reżyserii Beniamina Bukowskiego, w wykonaniu Małgorzaty Pieńkowskiej. To opowieść o doświadczeniu matek pokolenia Kolumbów.

Ile trwa tydzień, jeśli składa się z nieustającej niedzieli?

Kim są starsze panie w tramwajach? Te, których powolne ruchy ironicznie komentują młodzi i zdrowi? Co myśli trzydziestolatka, gdy bawi się z dziećmi? Do czego tęsknią panie w domu starców? Co jest w głowie czterdziestolatki, która musi pogrzebać dzieci?

"Zofia" to historia jednego życia, w którym mieściło się żyć co najmniej kilka. To historia, która nie dzieje się w podręcznikach, tylko w pojedynczym istnieniu. To wreszcie historia tych, którzy musieli dać sobie radę z najcięższym zadaniem po wojennej zawierusze - z życiem.

Tekst inspirowany jest biografiami matek Powstańców Warszawskich (m.in. Marii Rodowiczowej, matki porucznika Jana Rodowicza pseudonim "Anoda")

Jak opowiedzieć o "Zofii"? Niezmiernie łatwo popaść w gotowe klisze, sięgając po martyrologiczną laurkę, albo - przeciwnie - lekkomyślnie odcinając się od niemodnego dzisiaj heroizmu. Prawdziwą sztuką jest odrzucenie tych prostych figur w poszukiwaniu autentyzmu ludzkiego doświadczenia.

Tekst Ani Wakulik ucieka przed pułapkami uproszczeń. Ważniejsze są w nim moralne dylematy, poczucie odpowiedzialności i poczucie winy, nadzieja i rozpacz. I właśnie ten uniwersalizm staraliśmy się oddać w pracy nad spektaklem.

Beniamin Bukowski, reżyser

Ile ludzi, tyle historii... Przestrzeń teatru pozwala przywrócić jedną z tych ważnych - historię opowiedzianą narracją matki Jana Rodowicza "Anody", która na tydzień przed 27. urodzinami syna dowiedziała się, że zginął po upadku z okna IV piętra gmachu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.

Ta niezwykła, dramatyczna historia musiała trafić na deski teatru, dlatego o jej opowiedzenie poprosiliśmy panią Annę Wakulik.

Zofia mówi: "Mój syn umarł. A pięć lat później drugi. Miał tyle lat co ty. Torturowali go. Powiedzieli: krwotok z tętnicy głównej spowodowany upadkiem z okna. Ale to nieprawda."

Młodzi twórcy spektaklu, we współpracy z Małgorzatą Pieńkowską tworzą opowieść o doświadczeniu matek pokolenia Kolumbów. O traumie po śmierci dzieci, zakamarkach pamięci, przemijaniu i bezradności wobec wojny i stalinowskiego terroru.

TWÓRCY

Anna Wakulik (ur. 1988 r.) - dramatopisarka. W latach 2012-2014 kierownik literacki Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Autorka sztuk Zażynki (Teatr Polski w Poznaniu, reż. Katarzyna Kalwat; The Royal Court Theatre w Londynie, reż. Caroline Steinbeis; sztuka była nominowana do London Evening Standard Theatre Awards 2013, zdobyła Nagrodę Dziennikarzy w konkursie Metafory Rzeczywistości, znalazła się w finale Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej), Bohaterowie (Teatr im. L. Solskiego w Tarnowie, reż. Ewelina Pietrowiak). Finalistka Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej za tekst "Krzywy domek" (2010), "Wasza wysokość" (2014), "Dziki Zachód" (2015). Laureatka konkursu dramaturgicznego Teatru Wybrzeże za tekst "Elżbieta H."(2011). Publikowała w "Dialogu". Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013) i Marszałka Województwa Pomorskiego (2009, 2010, 2015).

Beniamin Bukowski (ur. 1991 r.) - student IV roku reżyserii teatralnej na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie i IV roku MISH Uniwersytet Jagielloński (filozofia, historia sztuki). Wyreżyserował spektakl "Kaligula" wg Alberta Camus z teatrem studenckim Remedium UJ (2012) i "Wdowy" Sławomira Mrożka w Teatrze Mazowieckim (2014). Finalista konkursu na debiut reżyserski w Teatrze Studio (2014). Półfinalista Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej za tekst "Rzeczpospolita" (albo "W obozie wroga") (2014); obecnie w finale tegorocznej edycji z tekstem "Niesamowici bracia Limbourg". Laureat kilkunastu konkursów literackich, m.in.: Grand Prix w ogólnopolskim konkursie poetyckim "Następcy Herberta". Publikował m.in. w "Więzi", "Nowej Okolicy Poetów", "Fragile", jego teksty ukazały się również w "Tygodniku Powszechnym", "Znaku" i "Arteriach".

Małgorzata Pieńkowska (ur. 1965 r.) - aktorka i producentka. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W latach 1988 - 1995 związana z Teatrem Polskim w Warszawie. W kolejnych latach (1996 - 2011) aktorka Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie. Gościnnie występowała na deskach Teatru Scena Prezentacje i Teatru Kwadrat. Zagrała w ponad 20-stu realizacjach Teatru Telewizji. Brała udział w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia oraz dubbingu. W 2012 r. wyprodukowała spektakl "Więzi rodzinne" Daniela Gordona, w którym gra jedną z głównych ról. Laureatka wielu nagród m.in. za rolę w przedstawieniu "Czyste szaleństwo" na VI Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi, nagroda TVP za rolę w Teatrze Telewizji "Księżyc świeci nieszczęśliwym".

PREMIERA - 9 MAJA 2015, godz. 18.00, Scena Mózg Powszechny

Kolejne spektakle: 10, 12, 13 maja, godz. 18.00