26 marca o godz. 17.30 w Centrum Edukacyjnym IPN im. Janusza Kurtyki  w Warszawie odbędzie się dyskusja pt. "W cieniu Sahrynia – Polacy i Ukraińcy na Lubelszczyźnie 1943-1944".

Okazją do dyskusji jest książka Mariusza Zajączkowskiego Ukraińskie podziemie na Lubelszczyźnie w okresie okupacji niemieckiej 1939-1944, wydana przez Oddział IPN w Lublinie oraz Instytut Studiów Politycznych PAN. W dyskusji, oprócz autora dr. Mariusza Zajączkowskiego (ISP PAN, IPN Lublin), wezmą udział także prof. Grzegorz Motyka (ISP PAN, przewodniczący Rady IPN), prof. Grzegorz Hryciuk (Uniwersytet Wrocławski), prof. Igor Hałagida (Uniwersytet Gdański, IPN Gdańsk). Prowadzenie: dr Magdalena Semczyszyn (IPN Szczecin).

Sahryń urósł do rangi symbolu. 10 marca 1944 roku polskie oddziały partyzanckie (AK i BCh) spaliły wieś i zabiły ponad 200 Ukraińców. Odpowiedzialność zbiorową po raz pierwszy Polacy zastosowali na Lubelszczyźnie już w maju 1943 roku, zabijając wówczas w sumie kilkadziesiąt osób. Antyukraińska ofensywa AK i BCh w powiatach Hrubieszów i Tomaszów Lubelski w 1944 roku wyprzedziła o kilka dni przewidywane uderzenie UPA. Lubelszczyzna to jedyny region objęty konfliktem polsko-ukraińskim, gdzie po obu stronach padła podobna liczba ofiar. W innych regionach – szczególnie na Wołyniu i w Galicji Wschodniej – Polaków zginęło nieporównywalnie więcej.