Po „Afryce” i „Thermidorze” już w niedzielę 21 grudnia 2014 kolejna w tym sezonie premiera Teatru Polskiego w Bydgoszczy - „Detroit. Historia ręki” Jolanty Janiczak w reżyserii Wiktora Rubina.

Na poprzedzającej to wydarzenie konferencji prasowej reżyser Wiktor Rubin i dramaturg Jolanta Janiczak opowiadali m.in. o swoich wrażeniach z niedawnego pobytu w Detroit. Miasto, które w latach pięćdziesiątych XX wieku było jedną z najbogatszych metropolii w Stanach, „królestwem” Forda, przemysłową potęgą zatrudniającą setki tysięcy rąk przy produkcyjnych taśmach, przed jedenastu laty zbankrutowało. Dziś przypomina kamienną pustynię wyludnionych fabryk i domów.

Sporo miejsca poświęcono na konferencji współczesnym polskim odniesieniom do tamtej sytuacji. Wieszczono o podobnych zagrożeniach dla Łodzi a nawet… Bydgoszczy. Za sprawą Michała Korchowca inscenizacja jest wizualnym odwołaniem do muralu Diego Rivery namalowanego w The Detroit Institute of Art, a muzyka Aśki Grochulskiej i Tomasza Wyszomirskiego to głównie techno przypominające dźwięki fabrycznych maszyn.

Dyrektor Paweł Wodziński, jego zastępca, Bartek Frąckowiak oraz twórcy przedstawienia dość długo odpowiadali na pytania dziennikarzy. Niekiedy dość zaskakujące, jak np. to czy poświęcili choćby trochę miejsca w spektaklu poniżającej ludzi pracy za czasów komuny. Odpowiedziano, że jeśli spojrzy się na niektóre fragmenty z innej perspektywy, to można dopatrzyć się i tego.

Zaskoczyło też wyznanie jednej z twórczyń, że choć przerażona jest tą myślą, zastanawia się czy w związku z przeludnieniem świata i brakiem pracy dla wszystkich w przyszłości wyjścia z impasu nie będzie się szukać w likwidowaniu… najgłupszych. No, niby miałoby się to jakoś do relacji Ford- Hitler, taśma produkcyjna - obóz zagłady…

Oczywiście to wszystko sygnalizuję w telegraficznym skrócie. Bo ta konferencja była długa i dzięki często kontrowersyjnym pytaniom i wnioskom szalenie interesująca. Aż trudno sobie wyobrazić, jakie będzie przedstawienie…