27 listopada o godz. 19:00 Multikino zaprasza na wyjątkowe wydarzenie. Widzowie będą mieli okazję po raz pierwszy zobaczyć retransmisję baletu w 3 aktach „Bajadera”. Nagranie zrealizowana w 2013 roku w Teatrze Maryjskim w Petersburgu. Widzowie po raz pierwszy zobaczą retransmisję tego wyjątkowego wydarzenia na wielkim ekranie.

Streszczenie:

Akt I

Młodzi wojownicy na czele z Solorem polują na tygrysa. Przed zagłębieniem się w las, Solor zleca fakirowi Magdawiei przekazać bajaderze Nikii, że czeka on na nią obok świątyni. Ze świątyni uroczyście wychodzą Wielki Bramin i kapłani. Rozpoczyna się święto czczenia ognia. Fakirzy i kapłanki, bajadery, wykonują rytualne tańce. Wśród nich jest czarująca Nikija. Zapomniawszy o swoim duchownym stanie, Wielki Bramin wyznaje Nikii swoją miłość. Nikija odrzuca zaloty duchownego.

Nadchodzi noc. Potajemne spotkanie Nikii i Solora ochrania fakir. Lecz Wielkiemu Braminowi udaje się podsłuchać rozmowę zakochanych, w której Solor nad świętym ogniem przysięga Nikii wierność. Bramin decyduje się okrutnie zemścić na rywalu.

Ranek. Radża Dugmanta, władca księstwa, ogłasza córce Gamzatti, że dzisiaj zobaczy ona swego narzeczonego Solora, z którym została zaręczona jeszcze w dzieciństwie. Przychodzi Solor. Wojownik jest oszołomiony urodą Gamzatti, lecz nie może zapomnieć o Nikii, o przysiędze, którą jej złożył. Pojawia się Wielki Bramin. Opowiada Radży o tym, że Solor złożył Nikii nad świętym ogniem przysięgę wiecznej miłości. Dugmanta jest rozgniewany na Solora, lecz nie porzuca myśli o wydaniu córki za młodego wojownika. Bajadera, której tamten złożył przysięgę, powinna umrzeć. Gamzatti podsłuchuje rozmowę.

Przychodzi Nikija. Gamzatti pokazuje bajaderze portret swojego narzeczonego Solora. Nikija jest przerażona, przecież Solor kocha tylko ją i jej przysięgał wierność. Córka Radży żąda, żeby Nikija opuściła Solora. Lecz bajadera woli zginąć, niż się z nim rozstać. Rozgniewana Nikija rzuca się na Gamzatti ze sztyletem, lecz niewolnica zatrzymuje ją. Córka Radży postanawia zgładzić Nikiję.

Akt II

Ogród przed pałacem Radży. Wielka uroczystość z okazji zaręczyn Solora i Gamzatti. Bajadera Nikija ma zabawiać gości tańcem. Nie jest ona jednak w stanie ukryć swojego nieszczęścia. Jej wzrok skierowany jest na ukochanego Solora. Radża rozkazuje przekazać Nikii kwiaty jakoby od Solora.

Nikija cieszy się. Niespodziewanie z kwiatów wypełza żmija i bajadera zostaje śmiertelnie ukąszona. Bramin proponuje swoją pomoc, lecz pod warunkiem, że bajadera go pokocha. Nikija  pozostaje wierna swojej miłości. Umierając przypomina Solorowi o jego przysiędze.

Akt III

Solor czuje się niezręcznie, ma wyrzuty sumienia. Z myślą o Nikii pogrąża się we śnie… . Przed Solorem pojawia się Królestwo Cieni. Wśród nich jest piękna Nikija. Solor znajduje tutaj szczęście i radość ze spotkania z ukochaną…

Po przebudzeniu Solor nie może się uspokoić, męczą go wspomnienia. Pojawia się Dugmanta i prowadzi Solora na uroczystość zaślubin z Gamzatti. Podczas ceremonii, kiedy Bramin łączy ręce Solora i Gamzatti, grzmi. Piorun uderza w świątynię. Wszyscy giną. Taka jest zemsta bogów za zdradę Solora. Widać wierzchołki Himalajów. W powietrzu szybuje cień Nikii, która woła swojego ukochanego do siebie.

Obsada:

Nikija – Viktoria Tereshkina
Gamzatti – Anastasia Matvienko
Solor – Vladimir Shklyarov
Wielki Bramin – Vladimir Ponomarev

Produkcja:

Dyrygent – Boris Gruzin
Muzyka – Ludwig Minkus
Libretto - Marius Petipa i Sergei Khudekov
Choreografia - Marius Petipa, Vladimir Ponomarev, Vakhtang Chabukiani , Konstantin Sergeyev i Nikolai Zubkovsky
Scenografia – Mikhail Shishliannikov
Kostiumy - Yevgeny Ponomarev
Oświetlenie - Mikhail Shishliannikov

Teatr Maryjski w Petersburgu – teatr opery i baletu znajdujący się w Petersburgu. Pod obecną nazwą w latach 1860–1920 i po 1992 (na cześć cesarzowej Marii Aleksandrowny). w latach 1935-1992 nosił imię komunistycznego działacza Siergieja Kirowa i znany był jako Leningradzki Państwowy Akademicki Teatr Opery i Baletu im. S. M. Kirowa. Obecny gmach teatru Maryjskiego został wybudowany na miejscu dawnego, spalonego teatru. Teatr został otwarty w 1860 (zespół istniał od 1783); jest to (obok moskiewskiego teatru Bolszoj) jedna z najwybitniejszych rosyjskich scen muzycznych, o bogatej tradycji, reprezentująca bardzo wysoki poziom wokalistyki, tańca i choreografii.

Balet w 3 aktach. Retransmisja w wersji oryginalnej w jakości High Definition i Digital Dolby Surround.

Czas trwania:150 min.