W dniach 14-15 listopada w Teatrze w Blokowisku Klubu Plama GAK odbędzie się V Festiwal Monodramu "Monoblok". W repertuarze siedem spektakli teatru jednego aktora oraz jako impreza towarzysząca - "Muzyka do zaginionego filmu jidysz".

To już piąta edycja festiwalu odbywającego się od 2010 roku na deskach sceny Teatru w Blokowisku. W tym roku spośród nadesłanych dwudziestu zgłoszeń do części konkursowej wybrano ośmiu wykonawców. Po raz pierwszy do konkursu zakwalifikowano wykonawcę spoza Polski. Imprezą towarzyszącą będzie koncert "Muzyka do zaginionego filmu jidysz" - koncert w wykonaniu Mai Miro i Marii Ka.

W programie festiwalu znalazły się następujące monodramy:

"Matka Meyra i jej dzieci" - Caryl Swift (Słupsk)

Inspiracją dla owego spektaklu była postać dr Ewy Klonowskiej, która od 15 lat wydobywa ludzkie szczątki z niezliczonych grobów rozsianych po całej Bośni. Z wydobytych bezładnych stosów szczątków odtwarza zwłoki ludzi, które zwraca rodzinom. Tytułowa Matka Meyra, muzułmanka z Bośni, która w roku 1992 podczas wojny straciła syna i córkę, towarzyszy doktor Ewie z codzienną pomocą, nacechowaną jednak permanentnym oczekiwaniem na odnalezienie szkieletów swoich najbliższych.

--

"Bon Voyage" - Łukasz Sajnaj (Chojnice)

Czy odkrycie prawdy o własnej tożsamości jest zawsze pozytywnym wydarzeniem? Zależy to w dużej mierze od tego, czym owa prawda się okaże. Bohater spektaklu, usilnie poszukujący swojej tożsamości, jest skonfrontowany z historią własnego narodu. Ta alegoryczna opowieść ma swój głębszy wymiar - wszyscy żyjemy w podobnych historiach. Pytanie brzmi jednak jak - i czy - umiemy sobie z tym radzić

--

"Bóg jest kobietą o jednej piersi" - Anna Iwasiuta-Dudek (Kielce)

Chcę mówić o miłości, o marzeniu, o zwycięstwie, o seksie, o kobiecości. Chcę mówić o tym jak prosto zakrzyczeć można strach i o tym, że po wybrzmieniu krzyk zanika, a strach pozostaje. Chcę o tym opowiedzieć, bo seksualność kobiety Amazonki, jej doświadczanie ciała poprzez duszę i duszy poprzez ciało jest czymś niezwykłym, czymś o czym warto choć przez chwilę usłyszeć.

--

"Ćma, Marylin Monroe jakiej nie znacie" - Magdalena Płaneta (Poznań)

Monodram ukazuje zacienioną stronę życia legendy Hollywood. Obala świetlisty mit, odzierając nas w ten sposób ze złudzeń na temat życia w świetle jupiterów. "Ćma to przedstawienie nie tylko dla kobiet, które kiedyś w dzieciństwie marzyły o tym, żeby być sławną i bogatą jak Marylin. (...) To spektakl dla tych, którzy chcą poznać prywatne życie gwiazdy filmu, a przede wszystkim dla tych, którzy przez prawie całą godzinę chcą uczestniczyć w bardzo dobrze skonstruowanej opowieści o człowieku." ("Smutny uśmiech", Daniel Klusek, Głos Pomorza)

--

"Wyjścia" - Aleksandra Kugacz (Wrocław)

Projekt teatralny inspirowany w znacznej mierze prozą Herty Müller, której opowieści o życiu i śmierci w Rumunii czasów reżimu Ceauşescu nieustannie przeplatają się ze wspomnieniami z dzieciństwa spędzonego w niemieckiej wsi w Banacie. Stały się zarówno pretekstem, jak i materiałem do stworzenia spektaklu. Pracy nad nim towarzyszyły wyprawy do Rumunii będące okazją do spotkań z wieloma świadkami ówczesnych wydarzeń, a także z lăutari, tradycyjnymi muzykami z rejonu Gorj w Oltenii.

--

"Hantio" - Jacek Zawadzki (Wrocław/Szczecin)

Monodram Jacka Zawadzkiego jest oparty w zasadzie na trzech tekstach, "Zbyt głośnej samotności" Bohumila Hrabala, "Malte" Rainera M. Rilkego i "Księdze Niepokoju" Fernando Pessoa. Praca nad nim jest sumą poszukiwań, a także zdarzeń "magicznych" jakie przytrafiły się autorowi w procesie tworzenia scenariusza. Jego wynik to próba ukazania wizerunku samotnika, którego nazwał bohaterem frasobliwym. To człowiek zadumany i przejęty światem...

--

"Macbeth" - Peter Čižmár (Spiska Nova Wes, Słowacja)

W tym spektaklu nie ma króla Duncana, nie ma Banqua, Macduffa, nie ma nawet Lady Macbeth Jest tylko tytułowy bohater. Człowiek, który cierpi. Cierpi, bo utożsamia się z własnymi myślami, identyfikuje się ze stworzonym przez jego umysł fałszywym ego i jego historią. Czy rzeczywiście jest mordercą? Czy też zdarzenia, które odgrywa są tylko projekcją jego umysłu?

--

"Nie tylko dla siebie" - Urszula Szydlik-Zielonka (Słupsk)

"To przedstawienie o pamięci i wspomnieniach, także tych niezgodnych z prawdą. To znaczy o tym, czym w istocie jest pamięć - zarówno ta historyczna, jak i indywidualna" - tak Barbara Nativi streściła swój dramat. Sztuka została napisana dla zaprzyjaźnionej z pisarką aktorki Renaty Palminiello. Oparta jest na kanwie jej bardzo osobistych zwierzeń. Pisanie sztuki, a potem granie jej stało się rodzajem terapii nie tylko dla Renaty Palminiello, ale także dla autorki dramatu, której towarzysz życia walczył wtedy z rakiem.

--

"Muzyka do zaginionego filmu jidysz" - Maja Miro I Maria Ka - IMPREZA TOWARZYSZĄCA

Koncert wypełniający i łączący urwane, zaginione fragmenty filmu "Tkies Kaf" (1924) z tematami muzycznymi czerpiącymi z bogatej tradycji żydowskiej. Obraz filmowy osnuty jest wokół historii dwóch przyjaciół, którzy składają tkies kaf - ślubowanie, święty uścisk dłoni - na podstawie którego ich dzieci zostają sobie przeznaczone na wieczną miłość. Podczas wieczoru usłyszeć będzie można zarówno dźwiękowe eksperymenty, jak i tradycyjne pieśni śpiewane w języku jidysz.