19 maja Kapituła Nagrody im. Wisławy Szymborskiej spośród 171 tomów wydanych w 2013 roku i zgłoszonych do konkursu wybrała 5 nominowanych.

Wojciecha Bonowicza za tom Echa (Biuro Literackie),
Jacka Dehnela za tom Języki obce (Biuro Literackie),
Mariusza Grzebalskiego za tom W innych okolicznościach (Wydawnictwo EMG),
Julię Hartwig za tom Zapisane (Wydawnictwo a5),
Michała Sobola za tom Pulsary (Wydawnictwo Nisza).

25 października Kapituła ogłosi nazwisko laureata, który otrzyma statuetkę oraz 200 tysięcy złotych. Gala wręczenia Nagrody odbędzie się tego dnia w Krakowie, w Centrum ICE Kraków przy ul. Konopnickiej 17. 26 października na Targach Książki odbędzie się spotkanie z laureatem.

W 2014 roku Kapituła Nagrody im. Wisławy Szymborskiej nominowała poetów należących do trzech pokoleń. Obok nestorki polskiej poezji, Julii Hartwig, równolatki Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Tadeusza Gajcego, wskazano także Wojciecha Bonowicza, Mariusza Grzebalskiego i Michała Sobola – reprezentantów średniego pokolenia. Najmłodszy wśród nominowanych 34-letni Jacek Dehnel jest pisarzem doświadczonym, z dużym – nieprzystającym do wieku – dorobkiem. Podobnie jednak jak w pierwszej edycji Nagrody w 2014 roku nominowano tomy bardzo zróżnicowane, operujące innymi stylami. Wszystkich poetów łączy właściwie tylko tematyka – życie codzienne we wszystkich jego wymiarach i barwach. Każdy z nominowanych poświęca się bowiem opisywaniu rzeczywistości oraz zwykłego, codziennego życia, powszednich czynności i doświadczeń. Jednocześnie jednak każdy z nich robi to w inny sposób, podkreśla inne wartości, widzi inne zjawiska. Bonowicz wybiera śmierć i metafizyczne lęki, Dehnel ucieka ku ironii, ale jednocześnie zderza dystans z bliskością, Hartwig porusza się w przestrzeni przyrody i kultury, a dla Grzebalskiego punktem wyjścia do refleksji jest doświadczenie przeszłości. W ten sposób właśnie każdy z poetów przepracowuje rzeczywistość, wybiera inne filtry, obrazy i tony.

Nagroda im. Wisławy Szymborskiej ma charakter międzynarodowy; przyznawana jest co roku za książkę poetycką wydaną w języku polskim w roku poprzedzającym. Do nagrody zgłoszone mogą być tomy poetyckie wydane oryginalnie po polsku lub w przekładzie na język polski. Książki do nagrody mogą zgłaszać sami autorzy, wydawnictwa, instytucje kultury, media o literackim charakterze oraz członkowie kapituły. Wydarzenia związane z nagrodą dzielą się na dwa etapy: wiosną ogłasza się nominacje, jesienią wybiera laureata.

Celem Nagrody jest popularyzowanie coraz rzadziej spotykanej sztuki – poezji. Organizatorzy chcą przyciągnąć uwagę nie tylko czytelników, ale też wydawców, zachęcić ich do drukowania polskich autorów oraz publikowania tłumaczeń poezji obcej, która dość rzadko obecna jest na polskim rynku księgarskim. Sprzeciwiając się powierzchownemu uczestnictwu w kulturze i dominacji literatury popularnej, pragną dowartościować poezję jako rodzaj sztuki trudnej, lecz ważnej. Nagradzani są twórcy, którzy potrafią zachować niezależność, kreują swój własny, niezależny od kontekstu polityczno-społecznego świat, operują mistrzowską dykcją.