Cykliczne tematyczne pokazy filmowe. Obok niekwestionowanych arcydzieł, które zapisały się na stałe w historii kina, zaprezentujemy także obrazy kontrowersyjne, mniej znane lub zapomniane. Repertuar uzupełnią filmy, które nie miały dystrybucji kinowej w Polsce, a zostały docenione na zagranicznych renomowanych festiwalach. Każdy miesiąc to inny temat przewodni, w ramach którego będziemy zderzać i konfrontować filmową klasykę z popkulturą.

W maju w Akademii Filmowej filmowi psychopaci. Przypadki skrajne i paskudne. W programie kultowy obraz Olivera Stone'a z 1994 roku, klasyk Roberta Aldricha z 1962 roku, debiut reżyserski Clinta Eastwooda z 1971 roku oraz film Mary Harron z roku 2000.

PROGRAM:

--- 6 V 2014 --- godz. 19.30 Debiut reżyserski Clinta Eastwooda z 1971 roku. Prezenter radiowy poznaje w barze kobietę, która ma na jego punkcie obsesję...
Czas trwania: 102 minuty.

--- 13 V 2014 --- godz. 19.30 Film Mary Harron z 2000 roku, będący adaptacją skandalizującej powieści Breta Eastona Ellisa. Główny bohater to żyjący w latach 80. amerykański yuppie, którego życie z świetnie płatną pracą, idealnym ciałem, idealnie skrojonymi garniturami i luksusowym apartamentem doskonale mieściłoby się w katalogowych ramach, gdyby nie jego niecodzienne hobby, któremu oddaje się z prawdziwą pasją, a którym jest mordowanie ludzi. Film Mary Harron, nie stroniący od drastycznych obrazów przemocy z jednej strony i równoważący je groteską z drugiej, mieści się gdzieś na granicy thrillera i społecznej satyry.
Czas trwania: 101 minut.

--- 20 V 2014 --- godz. 19.30 Kultowy obraz Olivera Stone'a z 1994 roku. Para kochanków-morderców przemierza drogę nr 666 mordując przypadkowo spotkane osoby. Szybko stają się ulubieńcami mediów, które śledzą każdy ich krok i sprzedają spragnionemu skandali społeczeństwu zupełnie nowy typ bohatera.
Czas trwania: 122 minuty.

--- 27 V 2014 --- godz. 19.30 Klasyk Roberta Aldricha z 1962 roku. Dwie siostry, dwie aktorki – jedna święciła tryumfy jako dziecko, druga została gwiazdą jako dojrzała kobieta. Teraz – obie w podeszłym już wieku – mieszkają razem. Skazane na własne towarzystwo. Zawiść, poczucie niespełnienia, frustracja i chora rywalizacja, które prowadzą do obłędu. Film Aldricha to psychologiczne studium choroby i relacji kat-ofiara wpisane w klaustrofobiczną przestrzeń wspólnego domu.

Prowadzenie: Łukasz Ziomek Absolwent wiedzy o teatrze (dramatologii) UJ. Teksty o kinie i teatrze publikował w „Didaskaliach” i „Ricie Baum” oraz m.in. na Portalu Filmowym i E-Splocie. Współpracuje z czasopismami „Ekrany” i „Kino”. Współautor „Lektur dramatyczności” (Księgarnia Akademicka 2010), w których opublikował esej poświęcony teatrowi Krystiana Lupy pt. „Lupa czyta Bernharda”. Przez dwa lata był stałym recenzentem filmowym „Gazety Krakowskiej”. W latach 2006-2013 pracował jako sekretarz literacki w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Prowadzi bloga filmowego www.zawrotglowy.wordpress.com.