Ośrodek Teatralny KANA zaprasza do udziału w akcji EUROPHONE i tym samym do współtworzenia spektaklu “Preenacting Europe”, który realizowany będzie przez grupę performatywną “Interrobang” w maju 2014 roku w Sophiensaele w Berlinie.

W Piwnicy Kany od 3 do 31 marca codziennie od 12.00 do 20.00 przez siedem dni w tygodniu dzwonił będzie Europhone – budka telefoniczna, do której może podejść każdy mieszkaniec Szczecina i każdy turysta, by wyrazić swoje zdanie dotyczące przyszłości Europy. Zapraszamy do Ośrodka Teatralnego KANA przed spektaklami, po spektaklach, po koncercie, w trakcie i przed, po piwku, przed piwkiem, po jedzeniu, przed jedzeniem, w ramach spaceru, bo Kana była albo właśnie nie była – na trasie.

Wiosną 2014 Europhone rozpoczyna trasę po Europie. Europhone to mobilna instalacja badawcza - budka telefonicza. Umieszczana jest w teatrach, ratuszach oraz urzędach pracy – telefon po prostu dzwoni. Osobie, która odbierze, zadawane są pytania na temat przyszłości Europy, a odpowiedzi, życzenia, strachy i wizje osób, które udzielają odpowiedzi, zostają nagrywane. Nagrania zebrane przez Europhone są punktem wyjścia dla spektaklu „Preenacting Europe“.

„Interrobang“ to grupa performatywna z siedzibą w Berlinie, do której należą m.in. Till Müller-Klug, Nina Tecklenburg, Ekkehard Ehlers, Martin Shcikc, Lajos Talamonti. Grupa tworzy serie performansów „preenactments“ we współpracy z Sophiensaele Berlin oraz przy wsparciu programu „Doppelpass“ z Niemieckiej Fundacji Kultury. Po „After Sprachlabor Babylon“ (2012), „Callcenter Übermorgen“ (2013) oraz „ThAEtermaschine“ (2013), „Preenacting Europe“ to czwarty projekt z serii performatywnych wizji przyszłosci, które poruszają temat przyszłości Europy. “PE” daje publicznosci mozliwość wymyślania i odgrywania różnych scenariuszy na temat przyszłości. Za pomocą głosowania publiczność może decydować o poszczegolnych programach politycznych i wprowadzać je w życie za pośrednictwem artystów (członków grupy performatywnej). Jak reagujemy na wzrastający poziom niezadowolenia w społeczeństwie, bezrobocie wśród młodego pokolenia, dług publiczny, ksenofobie i eurosceptycyzm? Zakres możliwych rozwiązań waha sie od przymusowego oszczędzania do tworzenia wspólnoty życia w dostatku. Publiczność, poprzez głosowanie, wybiera odpowiednie rozwiązanie i ponosi konsekwencje tego wyboru. W ten sposób podczas każdego performansu tworzony jest nowy rodzaj państwa, jak np. „Euro Swarm 3.0“, kolektyw inteligentnej demokracji, w której wszystkie decyzje podejmowane są za pomocą serwisów społecznościowych. Innym przykładem może być „The United Kingdom of Europe“, który jest rodzajem monarchii matrialchalnej lub też „The Lottocratic Republic of Europe“, w której wszystkie organy władzy politycznej wybierane są za pomocą loterii, by zapobiec korupcji i lobbingowi. To jedynie przykłady wstępnych rozwiązań zaproponowanych przez publiczność, bo każdy performans niesie za sobą coś zupełnie nowego i innego. Wynikiem tego performansu jest przenoszenie odpowiedzialności na publiczność oraz doświadczanie przez nią konsekwencji podjętych decyzji. W dobie krysu w strefie UE pytanie o przyszłość Europy stało się również pytaniem na temat jej demokracji i jej instytucji: Jakie są moje możliwości aktywnego udziału w opracowywaniu przyszłości Europy? Gdzie kończy się wolność wyboru, a gdzie zaczyna kontrolowana demokracja? Jakie nowe możliwości kształtowania Europy mamy my i jakie są ich konsekwencje?